ایرج ادیب‌زاده- پس از یک سال گفت‌وگوهای فشرده، «ساعت حقیقت» برای پرونده هسته‌ای فرارسیده است. دیپلمات‌های دو طرف باید تا ۲۴ نوامبر،  راهی برای نزدیک کردن مواضع خود پیدا کنند.

Iran Atom

تنها شش روز دیگر برای ایران و شش قدرت بزرک جهانی برای رسیدن به توافق؛ پیش از مهلت تعیین شده (۲۴ نوامبر/۳ آذر) وجود دارد. دور تازه گفت‌وگوها از سه شنبه ۱۸  نوامبر در وین از سر گرفته می‌شود، در حالی‌که  دور پیشین مذاکرات در مسقط بدون اعلام نتیجه مشخصی به پایان رسید و دو طرف همچنان از وجود «اختلاف و شکاف» سخن گفته‌اند.

چهارشنبه ۱۳ نوامبر‌‌، جان کری وزیر خارجه آمریکا و همتای روس او سرگئی لاوروف در گفت‌وگویی تلفنی بر لزوم دستیابی سریع به توافق جامع هسته‌ای با ایران تاکید کردند. هر چند لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه عقیده دارد «هنوز مسایل مهمی حل ناشده باقی مانده است.»

حالا  پس از یک سال که گفت‌وگوهای فشرده در وین و جاهای دیگر انجام شده «ساعت حقیقت» برای پرونده هسته‌ای فرارسیده است. دیپلمات‌های دو طرف باید تا ۲۴ نوامبر،  راهی برای نزدیک کردن مواضع خود پیدا کنند.

در فاصله کمی به آغاز دهمین دور مذاکرات در وین، وزیر خارجه عمان سفر پیش‌بینی نشده و چند ساعته‌ای به تهران داشت. روزنامه انگلیسی گاردین نوشت ایران و آمریکا به «توافق تاریخی هسته‌ای» نزدیک می‌شوند.

دو سناتور پرنفوذ آمریکایی هشداردادند که اگر توافق پایانی با ایران باعث برچیده شدن برنامه اتمی ایران نشود، برای تحریم‌های بیشتر اقدام خواهند کرد. رییس کمیته هسته‌ای مجلس در تهران نیز گفت: «پیشنهاد آمریکا به ایران ترکمانچای هسته‌ای است.»

رادیو زمانه پرسش‌های زیر را با دو میهمان این برنامه در میان می‌گذارد: آقایان بهروز بیات کارشناس هسته‌ای در وین و  منصور فرهنگ کارشناس سیاسی در نیویورک.

• چقدر به دستیابی به توافق جامع در شش روز باقیمانده خوشبین هستید و چقدر نظرات دو طرف می‌تواند به هم نزدیک شود؟

• آیا یک توافق احتمالی موقت برای جلوگیری از شکست کامل را می‌توان پیش‌بینی کرد؟

• تعداد افراد بانفوذ جمهوری‌خواه که خواهان تحریم‌های جدید علیه ایران هستند، در  کنگره  آمریکا بیشتر شده  و در مجلس اسلامی ایران نیز ۲۰۰ نماینده تندرو در برابر توافق احتمالی موضعگیری کرده و گفته‌اند این توافق از «منافع کشور» حمایت نمی‌کند. در این صورت آیا سناریوی «توافق موقت احتمالی» مخاطره‌‌آمیز نخواهد بود؟

• طولانی‌تر  شدن مذاکرات چه تاثیری بر زندگی مردم در ایران خواهد گذاشت و گره زدن زندگی مردم به مذاکرات اتمی چه پیامدهایی خواهد داشت؟