رضا داوری اردکانی می‌گوید شرایط موجود علمی به گونه‌ای است که او دیگر تمایلی به ادامه کارش در مسند ریاست فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ندارد.

Davari Ardakani
داوری اردکانی می‌گوید حتی حسن روحانی نیز نتوانسته مشکل فرهنگستان را حل کند

داوری اردکانی که از ۱۶ سال پیش تاکنون این سمت را برعهده دارد، در یادداشتی که در پنجاهمین شماره نشریه فرهنگستان منتشر کرده نوشته است وقتی در جایی علم کارساز نباشد، اهمیت آن درک نمی‌شود و بنابراین نباید توقع اعتنای بیش از اندازه به دانش و دانشمند داشت.

داوری اردکانی می‌گوید فرهنگستان علوم ایران با کسری شدید بودجه رو به روست و اعضای آن از ابتدای سال‌جاری تاکنون حقوق خود را دریافت نکرده‌اند. سال گذشته نیز اعضای فرهنگستان علوم به مدت شش ماه با مشکل بودجه و دریافت حقوق رو به رو بودند.

به گفته رییس فرهنگستان علوم بی اعتنایی به توسعه علمی در ایران نشانه نشناختن حرمت علم نیست، بلکه حاکی از آن است که علم هنوز در سازمان و نظام زندگی ایرانیان جایگاه درست خود را نیافته است.

او می‌گوید نامه‌نگاری‌هایش با حسن روحانی، رییس جمهور، هم در مورد بودجه فرهنگستان بی نتیجه مانده است و «به هر دری زده است اما پاسخی نشنیده».

در بخش دیگری از نامه انتقاد آمیز خود، رییس فرهنگستان علوم ایران نوشته است که بودجه این نهاد عالی در ایران حتا «یک پنج هزارم» برخی موسسات پژوهشی «بی مصرف» نیز نیست.

به نوشته داوری اردکانی «فرهنگستان علوم حدود ۵۰ كارمند دارد و ۲۵۰ استاد به عنوان اعضای پیوسته و وابسته و مدعو غالبا بدون مزد و منت در آنجا كار می‌كنند یا به نحوی با آن همكاری دارند. اگر ما برای این ۳۰۰ نفر مبلغی معادل پنج‌هزارم (تكرار می‌كنم پنج‌هزارم) بودجه یك موسسه پژوهشی‌ای (به قول یكی از مدیران سابقش بی‌مصرف) كه نمی‌دانم تاكنون چه هنری داشته و از پژوهش‌هایش چه عاید كشور شده است یا یك‌چهارم اعانه‌ای كه یك موسسه آموزشی خصوصی از دولت می‌گیرد مطالبه كنیم، زیاده‌خواهی كرده‌ایم. اگر بگوییم به اندازه نصف بودجه سازمانی كه عرض و طول و وظیفه‌ای شبیه به ما دارد و سازمانش هم بزرگ‌تر از ما نیست به ما بپردازند تقاضای بی‌جا كرده‌ایم».

داوری اردکانی می‌گوید از آن‌جا که در ایران «خرد سازمانی» وجود ندارد، ناچار برای حل مشکلات باید به به دخالت‌ و نفوذ عقل‌ها و فهم‌های شخصی و گروهی متوسل شد اما این نفوذها و دخالت‌ها ناهماهنگی و پریشانی را بیشتر می‌كند.

به گفته رییس فرهنگستان علوم مسائلی چون افزایش تعداد فارغ‌التحصیلان و مهاجرت نخبگان و درك لزوم پیوند میان علم، زندگی، جامعه و مخصوصا آگاهی از این‌‌که امكان‌های بهره‌برداری از طبیعت محدود شده است اقتضا می‌كند كه مراكز علمی خاص و مخصوصا فرهنگستان‌ها در سیاست‌های علم و مشكلات راه پژوهش و برنامه‌ریزی توسعه مطالعه، تامل و تحقیق كنند.