بهزاد موسايی، داستاننویس، شاعر، پژوهشگر و منتقد ادبی گیلان در پی یک حادثه رانندگی در جاده اندیمشک درگذشت.
خبر درگذشت بهزاد موسايی در وبلاگ او منتشر شده است. داريوش معمار، شاعر و دبير بخش شعر و داستان انتشارات بوتيمار که بهتازگی کتاب «سالهای از دسترفته» موسايی را منتشر کرده در گفتوگو با خبرگزاری مهر ضمن تأیید این خبر گفت: «موسايی صبح امروز شنبه ۲۲ شهريور در جاده انديمشک به اهواز بر اثر تصادف، درگذشته است.»
بهگفته داريوش معمار، بهزاد موسايی در ماهشهر کار میکرد و شب گذشته به اتفاق دختر و پسرش با ماشين شخصی خود از بندر انزلی عازم اين شهر (ماهشهر) بود که دچار این حادثه شد.
او افزود پسر بهزاد موسایی به شدت مجروح شده و در اغما بهسر میبَرَد، اما آسيبديدگی دخترش، سطحی است.
بهزاد موسايی سال ۱۳۴۶از يک خانواده گيلانی در شيراز به دنیا آمد. پدرش نظامی بود و او تحصيلات ابتدايی خود را در کرج، و راهنمايی و دبيرستان را در انزلی به پايان رساند.
موسایی فعاليتهای فرهنگی خود را با بازی در تئاتر در دهه ۶۰آغاز کرد و يکی از بانيان انجمن نمايش انزلی و فعالان کانون فيلم در انزلی بود.
او سپس به نقد نمايش روی آورد و در نشرياتی مانند «کادح» نقد نوشت. او همزمان در حوزههای ادبيات نمايشی، داستانی و تحقيقات ادبی فعاليت میکرد.
نخستین کتابش، «ادبيات اقليمی» را در سال ۱۳۷۹پيرامون ادبيات اقليمی گيلان نوشت و در سال ۱۳۸۰وارد حوزه نقد ادبيات داستانی شد و در این سال مجموعه «از مه تا کلمه» را که نمونههايی از داستانهای کوتاه امروز گيلان از ۱۲۸۸تا ۱۳۸۰بود منتشر کرد.
موسایی سپس کتاب «ببار اينجا بر دلم» را که گفتوگو با مهدی اخوان لنگرودی درباره ادبيات در مهاجرت بود منتشر کرد و پس از آن «فرهنگ تحليلی داستاننويسان گيلان» را آماده کرد که از ۱۲۸۸تا ۱۳۸۸را در بر میگيرد و در آن ۳۸۰نويسنده گيلانی شناسايی و قريب ۴۰۰داستان يا رمان بررسی شده است.
«زندگی و آثار نمايشی ميرزا حسن خان ناصر»، از پيشگامان تئاتر گيلان که روزنامه «اميد ترقی» را منتشر میکرد از ديگر آثار موسايی است.
موسایی همچنین موفق شد ترجمه مجموعه داستانی از محمدعلی افراشته، روزنامهنگار و طنزنويس گيلانی را با عنوان «دماغ شاه» منتشر کند. افراشته مدیر روزنامه طنز اجتماعی ـ سیاسی «چلنگر» در اوايل دهه ۳۰خورشيدی، اين داستانها را سال ۱۳۳۸در بلغارستان و به زبان بلغاری منتشر کرد که به کوشش موسايی و با همکاری سفارت بلغارستان و يک بانوی استاد ادبيات فارسی دانشگاه صوفيه به نام فلورا ترجمه شده است. افراشته که عضو حزب توده ایران بود پس از کودتای سال ۱۳۳۲مدتی زندگی مخفی را برگزید و در اواخر سال ۱۳۳۴مجبور به ترک ایران شد. او در سال ۱۳۳۸ در صوفیه درگذشت.
از دیگر آثار بهزاد موسايی میتوان به «پاسخ به يک ضرورت» – گفتوگو با م. ا. بهآذين (محمود اعتمادزاده) و «شناختنامه م. ا. بهآذين» اشاره کرد.
«مدخلی بر جنبشهای سوسياليستی در گيلان» از جمله کتابهای در دست انتشار اوست.
بهزاد موسایی در شهريورماه ۱۳۸۸بيانيهای را امضا کرد که در آن ۱۴۸تن از شاعران و نويسندگان ایران نسبت به خشونتهای رخ داده عليه مردم در رویدادهای پس از دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اعتراض کردند.