مرحله اطلاع رسانی و بسیج عمومی

ابتدا پژوهشگران سازمان عفو بین‌الملل، باید اطلاعات وضعیت نقض حقوق بشر را مستند کنند و سپس آن‌ها را در اختیار شبکه‌های مردمی حامی سازمان خود بگذارند

پس از اینکه پژوهشگران سازمان عفو بین‌الملل اطلاعات کافی مرتبط به وضعیت فرد یا گروه را جمع‌آوری کردند، مشغول مستندسازی می‌شوند و پرونده‌ای که شامل وضعیت حقوق بشری، شرایط محیطی و معرفی عوامل نقض حقوق انسانی، تهیه می‌کنند.

تیم اقدام اضطراری، با انتشار اطلاعیه همه اعضای سازمان عفو بین‌الملل را در سراسر جهان جهان خبر کرده و اطلاعات مربوط به نقض حقوق بشر را در رسانه‌ها منتشر می‌کنند.

پس از فراخوان سازمان عفو بین‌الملل، هزاران نفر در سراسر جهان با استفاده از اپلیکیشن عملیات اضطراری به سیاستمداران و صاحبان قدرت ایمیل، فاکس یا پیامک می‌فرستند.

تیم پژوهشگران پیام‌های اعتراضی به دولت‌ها و سیاستمداران را از قبل تهیه می‌کنند و همراه با اطلاع‌رسانی به اعضای حامی این سازمان می‌فرستند تا شبکه‌های مردمی، این سیاستمداران یا دولت‌ها را «نامه‌باران» کنند.

اپلیکشین اقدام اضطراری این اطلاعات گردآمده و مستندشده را مستقیم به تلفن هوشمند کاربران می‌فرستد. کاربران از طریق این اپلیکیشن پیام را دریافت کرده و راهنمایی می‌شوند که چگونه به سریع‌ترین شکل، اقدام کنند.

به عنوان مثال از طریق این اپلیکیشن شما می‌توانید به سیاستمدار مربوط به فعالیت خود ایمیل بفرستید. همچنین می‌توانید نام خود را هم به ایمیل اضافه کنید.

ایده‌ای که در پس این اپلیکیشن وجود دارد، ساده و موثر است: پس از فراخوانی سریع سازمان عفو بین‌الملل، هزاران نفر در سراسر جهان به سیاستمداران و صاحبان قدرت ایمیل، فاکس یا پیامک می‌فرستند و در مدت‌زمانی کوتاه تعداد بسیاری پیام فرستاده می‌شود تا زمانی که این فراخوان‌ها دیگر غیرقابل چشم پوشی نباشد.

سابقه فعالیت‌ها

نزدیک به ۵۰ سال است که سازمان عفو بین‌الملل آکسیون‌ها و اقدام‌های اضطراری‌ای را به انجام می‌رساند. تاکنون بیش از ۳۰ درصد آن‌ها موفقیت آمیز بوده‌اند: آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی و یا بهبود شرایط قربانی. مردم هرچه بیشتر و سریع‌تر در این اقدام‌ها شرکت کنند، کار موثر‌تر می‌شود و با این اپلیکیشن می‌توان به فرآیند کنشگری اجتماعی و سیاسی سرعت بخشید.

ادوارد نازارسکی، مدیرعامل سازمان عفو بین‌الملل در هلند، می‌گوید: «با این اپلیکیشن می‌توانیم سریع‌تر از قبل برای نجات کسانی که تحت خطر قرار می‌گیرند وارد عمل شویم.»

حافظ ابراهیم از یمن که به‌تازگی از خطر اعدام گریخته چنین می‌گوید: «من جان خود را مدیون سازمان عفو بین‌الملل هستم.»

حافظ ابراهیم، فعال یمنی، درست قبل از دستگیری با تلفن همراهش به یکی از پژوهشگران سازمان عفو بین‌الملل در لندن، پیامک زد و خبر داد که در شرف دستگیری است. این پیامک زندگی او را نجات داد.

ابراهیم که پس از دستگیری از اتفاق‌های بیرون زندان خبر نداشت، می‌گوید: «آن‌وقت نفهمیدم ماجرا چه بود. ولی بعد شنیدم که سازمان عفو بین‌الملل اقدامی فوری برای ممانعت از اعدام من، با خطاب قرار دادن رئیس جمهوری یمن، راه انداخت. این کارزار موفقیت‌آمیز بود.»