داريوش امانی، مدير مرکز مديريت راههای ايران گفت: “طی ۹ ماهه امسال بيش از ۲۰ هزار و ۹۱۶ سانحه در جادههای کشور رخ داده که بيش از ۱۸ هزار مورد آن مربوط به تصادفات بوده است.”
امانی به خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا) گفت بيشترين تصادفات رانندگی در اين مدت در سه استان اصفهان، فارس و گيلان رخ داده است.
تصادفات يکی از سه دليل مرگ و ميرها در ايران است. سالانه بين ۲۰ تا ۳۰ هرار ايرانی بر اثر تصادف جان خود را از دست میدهند.
اگر بهترین جاده ها هم در ایران بسازند بازهم میزان تصادفات ایران بالاتر از مییانگین نسبی دنیا خواهد بود. در کشور امریکا به این پهناوری و با جمعیتی معادل 5برابر ایران و 90 میلیون وسیله نقلیه تعداد تلفات حوادثرانندگی بازهمکمتر از ایران است. این همه تریلر و اتوبوس و اتومبیل در جاده های این کشور روانند اما تصادفات نادر هستند و هرگاه هم اتفاق میافتد در اغلب اوقات شرایط جوی، یا میدان دید محدود بوده است. دلیل بالا بودن تصادفات ایران فقط و فقط راننده هاست. درست است که نام اتومبیل را خودرو گذاشته اند اما این خود رو به خودی خود راه نمی افتد و تا راه نیافتاده تصادفی هم اتفاق نمی افتد.. پس این عدم درایت و زیرپاگذاشتن معیارهای ایمنی توسط راننده هاست که موجب تصادف و مرگ و میر می شود. گناه ایمنی را به گردن جاده و ایمنی اتومبیل انداختن خطااست. و همه راننده ها و سرنشینان بایستی مراقب باشند زیرا این امر با فرهنگ سازی قابل کنترل است نه سختگیری های انچنانی. آموزش انندگی را بایستی در مدارس به جوانها آموخت و و تا زمانیکه متقاضی نمره 100% نیاورد و مقاله ای هم در مورد جلوگیری از تلفات جاده ای یا موضوعات مرتبط ننویسد نباید به او اجازه پشت فرمان نشستن داده شود چه رسد به اینکه به او گواهی نامه هم داده شود. وسایل ارتباط جمعی را بایستی بسیج کرد و عواقب تصادفات را برای انهاییکه جان میسپارند یا جان نیمه سالم به در میبرند بایستی هر روز به مردم نشان داد تا ایجاد حساسیت نسبت به مساله بشود. با متخلفین هم بایستی به گونه ای رفتار شوذ که کسی را یارای تخلف نباشد. از مصادره اتومبیل گرفته تا پرداخت غرامت های سنگین میتواند از لاابالی گریها و میزان تلفات در هنگام رانندگی بکاهد.
Anonymous / 08 January 2014