فریش البرز کوه در سال ۱۳۶۱ در تهران به دنیا آمد و پس از فوق دیپلم نقاشی، مدرک کارشناسی خود را در طراحی چاپ گرفت. این شاید سرآغاز علاقه شدید او به حروف چاپی و کلیشه روزنامه‌ها باشد. او پس از تجربه‌هایی در زمینه عکاسی و شرکت در مسابقات مربوط به آن از جمله شرکت در «مسابقه یکصدمین سال ولادت امام خمینی» و سوگواره بین‌المللی عاشورا، به سمت جواهرسازی جلب شد و به در نخستین کارگاه‌های جواهرسازی پرویز تناولی، مجسمه‌ساز نامدار ایرانی، شرکت کرد. این کلاس‌ها به مدت بیش از یک سال در مؤسسه «ماه مهر» به صورت عملی و تئوری برگزار می‌شدند. رویکرد ویژه تناولی به مجسمه در نگاه ویژه فریش البرزکوه به زیورآلات نیز دیده می‌شود. در دید او و دیگر شاگردان مکتب جواهرسازی تناولی، زیورآلات معاصر همچون مجسمه‌های کوچی هستند که بدن انسان را محل ارایه خود قرار می‌دهند. همین دیدگاه باعث شد تا او در مهرماه گذشته به همراه معین‌الدین شعشعی و علی و امیر موسوی‌زاده، دیگر شاگردان پرویز تناولی، نمایشگاهی با نام «جواهر در مقام مجسمه: مجسمه‌های پوشیدنی» در گالری سیحون در تهران برگزار کند. این انگشتر که نام آن «نذر» است، یادآور رویکرد پرویز تناولی به عناصر فرهنگ سنتی ایران است.