تلویزیون دولتی کوبا اعلام کرد که پس از حذف «کمونیسم» از نخستین نسخه قانون اساسی و نگرانی هزاران شهروند، برنامه «پیشروی به سوی یک جامعه کمونیستی» به پیشنویس قانون اساسی جدید این کشور بازگردانده شد. مجمع ملی کوبا این هفته پیشنویس اصلاحشده قانون اساسی را به بحث خواهد گذاشت. این پیشنویس باید جایگزینی برای قانون اساسی دوران شوروی به دلیل تغییر دوران باشد. بهعنوان مثال تصدیق مالکیت خصوصی و گشودن راه برای ازدواج دو همجنس. کوبا از جمله کشورهای نادر در جهان است که همچنان حزب کمونیست بر آن حاکم است و بر نظام تکحزبی سوسیالیستی اصرار دارد. با این حال، کمیسیون تدوین قانون اساسی جدید به رهبری رائول کاسترو، دبیرکل حزب کمونیست در نخستین پیشنویس که در ماه ژوئیه منتشر شد «کمونیسم» را از آن خارج کرد و بهمدت سه ماه آن را به بحث عمومی گذاشت. بهگفته تلویزیون دولتی کوبا، در این بحث عمومی هزاران شهروند در نشستهای محلی خواستار بازگرداندن آن شدند، و در نتیجه «کمونیسم» دوباره به طرح پیشنهادی افزوده شد.
21 December 2018
به این مثلاً میگن سوسیالیزم مشورتی؛ چند ماهی بحث و مشورت, و سپس مدون کردن موارد مورد توافق.
حالا یکی نیست به این رفقای عزیز بگه: شما کمونیزم پیشکشتان, شما اول بیان ببینین میتونین یه سیستم مردمسالاریِ, چند-حزبی, که حقوق اقلیت ها در آن رعایت می شود, را ایجاد کنید یا نه؟
اگر سوسیالیزم بدون آزادی و دموکراسی باشه, مطمئن باش که مقدار زیادی خالی بازی و خالی بندیه. و این یکی از پارادوکسهای کمونیزم دولتی است.
این حکومت های “سوسیالیزم” دولتی, تک-حزبی (کوبا, چین, ویتنام,…) خیلی با آن پروژهء سیاسی ی که در مانیفیست مطرح شده تفاوت دارند.
در همین راستا, پیشبینی های اولیهء قرن ۱۹ در مورد گسترش کمونیزم, در قرن ۲۱ تا حدودی بر عکس شده.
هر چند که بحرانهای ساختاری سرمایه داری کماکان در حال وقوع اند, و صحت و قدرت نقد و تحلیل ماتریالیسم تاریخی از شیوهء تولید سرمایه داری نیز هنوز معتبر و ده سال بعد از ۲۰۰۸, بسیار مورد استفاده.
غضنفر / 21 December 2018
در همین مورد می توان به نقش شوراهای محلی در تصمیم گیری های کلان پی برد. تصمیم توسط کنگرۀ خلق یا شورای عمومی خلق کوبا مطرح شده و پیش از تصویب مورد بحث در شوراها و کمون های محلی و کارخانجات و واحدهای تولیدی گذاشته شده و در نهایت تصمیم به تعقیب هدف کمونیسم گرفته شده است. ضمن اینکه حقوق اقلیت همجنسگرا نیز در قانون جدید تصریح شده است. این پیشرفته ترین و روزآمدترین شکل از دموکراسی سوسیالیستی است که می باید در ایران و کشورهای خاورمیانه نیز الگو قرار بگیرد و می تواند آلترناتیوی برای شبه دموکراسی لیبرال صندوق رآیی و تظاهرکردن ها و ادعاهای توخالی لیبرال ها باشد. نه خصوصی سازی و نه مالکیت دولتی: تشکیل شوراها و سپردن مالکیت به آن ها.
کارو / 22 December 2018