الخاندرو ورنر، رئیس بخش نیم‌کره غربی صندوق بین‌المللی پول دوشنبه ۲۳ ژوئیه / اول مرداد نوشت که تورم حاد در ونزوئلا می‌تواند تا پایان سال میلادی جاری به بیش از یک میلیون درصد برسد. او تورم در این کشور نفت‌خیز را با بجران اقتصادی آلمان پس از جنگ جهانی اول و زیمباوه، در آغاز دهه ۲۰۰۰ میلادی مقایسه کرد که هر دو مورد با اَبَرتورم میلیونی روبه‌رو شده‌بودند. به گفته ورنر، «سقوط فعالیت اقتصادی و اَبَرتورم ... بر کشورهای همسایه ونزوئلا نیز تأثیر خواهد گذاشت.» ونزوئلا که زمانی به خاطر صادرات نفت کشور ثروتمندی در آمریکای لاتین محسوب می‌شد، اکنون از تأمین مایحتاج اساسی مردم از جمله غذا و دارو ناتوان است. شمار زیادی از ونزوئلایی‌ها برای تأمین غذا و دارو به مرزهای این کشور با کلمبیا و برزیل هجوم می‌برند. به علاوه، کمبود الکتریسیته، آب و مشکلات متعدد در حمل و نقل عمومی نیز میلیون‌ها ونزوئلایی را به اعتراض علیه نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهوری این کشور کشانده. اگر پیش‌بینی‌های صندوق بین‌المللی پول درست از آب دربیاید، اقتصاد ونزوئلا تا پایان امسال ظرف پنج سال گذشته ۵۰ درصد منقبض شده است. به گفته ورنر، کوچک‌شدن ۵۰ درصدی اقتصاد ونزوئلا یکی از عمیق‌ترین و شدیدترین سقوط‌های اقتصادی جهان در شش دهه گذشته است. مادورو دلیل بحران اقتصادی ونزوئلا را جنگ اقتصادی ایالات متحده و اروپا علیه این کشور معرفی می‌کند اما مخالفان و منتقدان او سوء مدیریت و فساد گسترده را دلیل این بحران می‌دانند.