اولین و آخرین جلسه رسیدگی به پرونده قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر در روزهای چهارشنبه از ساعت ۹ صبح تا پنج بعدازظهر و پنجشنبه از ۹ صبح تا حدود یک بعدازظهر تشکیل شد. مسئولیت رسیدگی به این پرونده با دادگاه کیفری یک استان البرز بود.
به گزارش خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه جمهوری اسلامی، حسین فاضلی هریکندی، رئیس کل دادگستری استان البرز می‌گوید در این پرونده برای چهار متهم حسب مورد به اتهاماتی از قبیل مباشرت در قتل عمدی داریوش مهرجویی و خانم رقیه (وحیده) محمدی‌فر، شروع به قتل عمدی و معاونت در آن، ایراد ضرب و جرح عمدی، مشارکت در سرقت، ورود به عنف، تهدید با چاقو و اخفای ادله جرم از سوی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان فردیس کیفرخواست صادر و از دادگاه کیفری یک استان البرز تقاضای تعیین مجازات و صدور حکم شده بود.
مانوش منوچهری، وکیل اولیای دم نیز می‌گوید با توجه به اینکه متهمان در اقاریر خود اعتراف کردند که در قتل مشارکت داشته‌اند و شرایط را برای قتل مرحوم مهرجویی و همسرش فراهم کرده‌اند از دادگاه تقاضای صدور حکم قصاص برای هر چهار متهم پرونده به اتهام قتل عمدی، پرداخت دیه و صدور مجازات برای ورود به عنف و سرقت دارم.
شنبه شب ۲۲ مهر ۱۴۰۲، جسد داریوش مهرجویی، کارگردان سینما و همسرش وحیده محمدی‌فر، طراح لباس، فیلمنامه‌نویس و دستیار کارگردان در ویلایشان واقع در شهرک زیبادشت منطقه فرخ‌آباد در حوالی کرج یافت شد. آنها با ضربه‌های چاقو به طرز فجیعی به قتل رسیده بودند.
سعید منتظرالمهدی، سخنگوی فرماندهی انتظامی جمهوری اسلامی (فراجا) پنجشنبه ۲۷ مهر از بازداشت و اعتراف متهم اصلی قتل خبر داد.
ماجرای قتل مهرجویی و محمدی‌فر از ابتدا گمانه‌زنی‌های بسیاری را به همراه داشت. برخی رسانه‌ها سعی کردند با سوءاستفاده از این حادثه، به موج مهاجرستیزی دامن بزنند و برخی دیگر اختلافات شخصی یا طلب ۳۰ میلیونی متهمان را انگیزه قتل خواندند. ذهن بسیاری دیگر نیز با این رویداد متوجه قتل حکومتی روشنفکران در دهه ۱۳۷۰، موسوم به قتل‌های زنجیره‌ای شد.
منوچهری: ایرادهای ما به پرونده در جلسه دادگاه شنیده نشد
روزنامه اعتماد در گفت‌وگو با مانوش منوچهری به ایرادهای پرونده و روند دادرسی پرداخته است. منوچهری در این رابطه می‌گوید در حالی‌که این پرونده ایرادهای بسیاری دارد، این ایرادها در جلسه دادگاه شنیده نشدهاند و رئیس دادگاه مدام تأکید می‌کرده که تحقیقات انجام‌شده را قبول دارد. منوچهری ۱۰ ایراد را برای این پرونده برمی‌شمرد، که به گفته او، به خاطر شتابزدگی دادگاه در صدور حکم به بهانه «کم‌کردن آلام جامعه»، توجهی به آنها صورت نگرفته است.
از جمله ایرادهای مورد اشاره منوچهری این است که دوربین‌های مداربسته شهرک محل زندگی و ویلای مهرجویی و محمدی‌فر بررسی نشده و ضبط شده‌اند. در مقابل، معاون دادستان فردیس دلیل بررسی‌نکردن این دوربین‌ها ورود متهمان از روی دیوار، که در نقطه کور قرار داشته، عنوان کرد. اما به گفته منوچهری، در هیچ‌کجای اقرارهای متهمان دیده نمی‌شود که آنان از نقطه کور وارد شده باشند.
ایراد دیگری که وکیل اولیای دم به آن اشاره کرده است احتمال وجود چاقوی دوم یا شخص دیگری در قتل است که هیچ‌کدام از این احتمالات مورد بررسی قرار نگرفته‌اند. منوچهری دلیل این ادعا را چنین توضیح می‌دهد:
آلت قتاله در نزدیکی محل کار یکی از متهمان با راهنمایی خود متهم کشف شده که به همراه اندک زیورآلات مسروقه از خانم محمدی‌فر که در لحظه وقوع جنایت به او آویخته بوده و دو گوشی موبایل ایشان در زیر خاک به صورت جداگانه چال شده بوده است. یکی از آنها خونی و دیگری پاک بوده و در آزمایشات صورت‌گرفته در پلیس آگاهی فراجا و اداره پزشکی قانونی، خون مرحوم مهرجویی بر هیچ یک از آنها ملاحظه نشده است و تنها خون خانم محمدی‌فر بر آن باقی مانده که طبق نظریه همان ادارات احتمال وجود چاقوی دیگری متصور است. پس از این امر می‌توان احتمال داد که یا شخص دیگری در قتل مهرجویی دست داشته یا یکی از این افراد چاقویی به همراه داشته که برای جلوگیری از یافتن اثر انگشت یا دلایل دیگری که بر ما پوشیده است آن را پنهان یا معدوم کرده است.
منوچهری در ادامه به ایراد سوم می‌پردازد و می‌گوید پنهان‌کردن آلت قتل خونی در زیر خاک در حالی است که دستکش‌های پلاستیکی متهمان به گفته خودشان سوزانده شده اما معلوم نیست چرا آلت قتل را از بین نبرده‌اند.به گفته معاون دادستان، متهمان به دلیل ارزش مادی چاقوها آن را از بین نبرده‌اند، در حالی‌که چاقوها چاقوی معمولی آشپزخانه بوده‌اند.
ایراد چهارم منوچهری این است که اثر انگشت متهمی که عنوان کرده به قصد کدورت به خانه مهرجویی رفته در پرونده موجود نیست.
ایراد پنجم این است که مهرجویی هنگام به قتل رسیدن لباسی رسمی به تن داشته که به گفته مونا مهرجویی، دختر داریوش، فقط در مواقع ضروری آن را می‌پوشید. منوچهری می‌گوید برای بررسی این قضیه، تقاضای بررسی تماس‌های تلفنی مهرجویی و محمدی‌فر را داشته و مسئولان پس از بررسی به او پاسخ داده‌اند که موضوع بررسی شده و «از خطوط تلفن مقتولان مورد خاصی به دست نیامد.» با این‌حال، آنان حاضر نشدند پرینت تماس‌های مقتولان را به وکیل بدهند.
منوچهری به عنوان ششمین ایراد به عدم واکنش کارگران مستقر در کانکس مجاور محل زندگی مهرجویی اشاره می‌کند که پس از انجام تحقیقات از آنها اظهار کرده بودند که در ساعت بین ۹ و ۱۰ شب خواب بودند و چیزی متوجه نشدهاند.
ایراد هفتم منوچهری این است که پیام‌های تلگرام واتس‌اپ و اینستاگرام وحیده محمدی‌فر پس از وقوع جنایت پاک شده است.
ایراد هشتم این است که انگیزه‌های منتسب به متهمان یا صحت ندارند (مثل طلب ۳۰ میلیون تومانی) یا ربطی به مهرجویی و محمدی‌فر نداشته‌اند (مثل اخراج‌شدن یکی از متهمان از شهرک به خاطر دزدی از همسایه مهرجویی و محمدی‌فر دو، سه سال پیش از جنایت).
منوچهری در ادامه به ایراد نهم اشاره می‌کند و می‌گوید تنها یک نفر به عنوان مباشر در قتل عمدی و بقیه به اتهام شروع به قتل به دادرسی جلب شده‌اند، اما نقشه و برنامه‌ریزی دو نفر برای قتل و دعوت از دو نفر دیگر و ایجاد گروهی برای ورود به خانه و تسهیل و کمک به قتل دست‌کم اتهام «معاونت در قتل عمدی» را می‌طلبد و نه شروع به قتل.
دهمین ایراد به گفته منوچهری شتابزدگی در صدور رأی است. وکیل اولیای دم پرونده مهرجویی و محمدی‌فر می‌گوید دادگاه در پاسخ به ایرادهای او گفته که با توجه به ارتکاب قتل با آلت کشنده و اقرار متهمان در جنایت قتل وظیفه دادگاه نیست که انگیزه متهمان را مورد تجسس قرار دهد. منوچهری می‌افزاید: «آیا نباید با توجه به روند دادگاه و اظهارات و دفاعیات انجام‌شده در صدور رأی جهت انجام تحقیقات بیشتر یا شاید زمان بیشتر برای اظهارات و اقاریر احتمالی بعدی متهمان تامل و صبر کرد؟»