هفته گذشته خیابان‌های ایران به محلی برای بروز شادمانی بسیاری از مردم تبدیل شد. علاوه بر نتیجه انتخابات ریاست جمهوری، صعود تیم ملی فوتبال به رقابت‌های جام جهانی موجب حضور و شادی گسترده مردم در خیابان‌ها شد. به نظر می‌رسد بسیاری از مردم ایران با وقوع اتفاقات هفته گذشته به آینده امیدوار شده‌اند. بسیاری از سیاستمداران، فعالین سیاسی و روزنامه‌نگاران نیز از امید و امکان وقوع تحولات مثبت در آینده نه چندان دور سخن می‌گویند. بروز چنین اشکالی از شادمانی جمعی در جامعه را چگونه باید تحلیل کرد؟ آیا امیدواری مردم می‌تواند به بهبود کارکرد ساختارهای سیاسی و اجتماعی در جامعه منجر شود؟
اسماعیل جلیلوند دراین‌باره با محمد رفیع محمودیان، جامعه شناس مقیم سوئد گفت‌وگو کرده است.
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20130621_Hopeinsoceity_MohammadRafiMahmoodian_IsmaeilJalilvand.mp3[/podcast]