رایج‌ترین برخورد مسئولان حکومتی در ایران با پدیده «کار کودک» نسبت دادن آن به اتباع خارجی، به‌ویژه کودکان افغانستانی است. فرشید یزدانی، کارشناس مسائل اجتماعی و کودکان کار در این‌باره به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفت: «مسئله کودک کار در ایران ربط چندانی به مسئله اتباع خارجی و افغانستانی‌ها ندارد.» یزدانی افزود: «آن‌چه بیشتر مطرح می‌شود و قابل رؤیت است، بحث کودکان خیابان است که اکثریت آن‌ها از فرزندان اتباع افغانستانی هستند و مسئله کودک خیابان که شامل کودکان زباله‌گرد، متکدی و فعال در سر چهارراه‌ها است، نوک کوه یخ مسئله کودکان کار و خیابان است.» به‌گفته فرشید یزدانی بخش قابل توجهی از کودکان کار دور از شهر و یا در روستاها فعال هستند و دیده نمی‌شوند و اکثریت آن‌ها ایرانی‌اند و نه افغانستانی. حسین میربهاری، از مدیران و پژوهشگران جمعیت دفاع از کودکان کار و خیابان نیز در این‌باره گفت: «شمار کودکان مهاجر در نسبت با جمعیت کودک کاری که در ایران وجود دارد، اصلاً رقم قابل توجهی نیست. اگر تمام کودکان فرزند اتباع در ایران کار بکنند (که چنین چیزی نیست) در آن صورت هم عدد کودکان کار بسیار بیشتر از سایر اتباع است.» براساس آمار مرکز پژوهش‌های مجلس کل جمعیت کودکان کار در کشور بالای هفت میلیون نفر است درحالی که به‌گفته میربهاری جمعیت مهاجران افغانستانی و خانواده آن‌ها اعم از کودک و بزرگسال در ایران کمتر از این مقدار است. میربهاری در توضیح بیشتر این موضوع افزود عمده کودکان فعال در خیابان تنها بخشی از کودکان کار محسوب می‌شوند و جمعیت بالایی از آن‌ها را اتباع افغانستان تشکیل می‌دهند اما بیشتر کودکان فعال در کارگاه‌ها و کوره‌ها و قالی‌بافی‌ها و سایر مشاغل مشابه دیگر، ایرانی هستند. با این حال برخی از کارشناس‌ها می‌گویند با گذشت زمان جمعیت کودک کار در خیابان در برابر جمعیت کودک کار در واحدهای تولیدی و مزارع برجسته می‌شود.
05 April 2023
