شماری از زنان سرشناس جهان از جمله شیرین عبادی، لیما گبووی، الن جانسون سیرلیف، نادیا مراد، برندگان جایزه صلح نوبل، ملاله یوسف زی و دیگر فعالان حقوق زنان از کشورهای مختلف و همچنین کریستین لاگارد، رئیس بانک مرکزی اروپا، ملانی جولی وزیر امور خارجه کانادا، هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه سابق آمریکا و میشل اوباما و لورا بوش، همسران رئیس جمهوری‌های پیشین آمریکا سرکوب جنبش «زن، زندگی، آزادی» در ایران توسط حکومت جمهوری اسلامی را محکوم کردند و در نامه‌ای سرگشاده خواستار حذف جمهوری اسلامی از عضویت در کمیسیون حقوق زنان سازمان ملل شدند. در این فراخوان آمده است که جمهوری اسلامی نباید به دلیل سرکوب زنان در ایران، در کمیسیون حقوق زنان سازمان ملل پذیرفته می‌شد. آن‌ها گفته‌اند که نابرابری جنسیتی و تبعیض علیه زنان در قانون اساسی ایران گنجانده شده و حقوق آن‌ها در مورد ازدواج، طلاق، ارث و حضانت به‌شدت محدود است. افزون بر این، قوانینی برای نوع پوشش وجود دارد که حجاب را اجباری می‌کند. امضاکنندگان تأکید کرده‌اند که از مبارزه معترضان در ایران برای آزادی‌های اساسی حمایت می‌کنند. آن‌ها همچنین خواستار پایان دادن به خشونت دولتی و آزادی هزاران نفر از زندانیان شدند. این نامه سرگشاده با عبارت «زن، زندگی، آزادی»، برجسته‌ترین شعار اعتراض‌ها در ایران، به پایان می‌رسد. «کمیسیون ملل متحد برای برابری جنسیتی و برای ارتقای حقوق زنان» سالی یک بار به مدت دو هفته در نیویورک تشکیل جلسه می‌دهد. ایران در آوریل ۲۰۲۱ به این کمیسیون پذیرفته شد و عضویت رسمی آن از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۶ ادامه دارد.