برق قطع می‌شود، آب قطع می‌شود، قیمت خوراک و اجاره‌بهای مسکن بالا می‌رود، موج‌های کرونا یکی پس از دیگری می‌آیند، و برنامه‌ی واکسیناسیون کند و پر از وقفه است.
اما مهم این است که غنی‌سازی اورانیوم ادامه دارد و وارد مرحله‌ی تازه‌ای شده است: ساخت صفحه‌ی سوخت سیلیساید که به گفته‌ی کاظم غریب‌آبادی، نماینده‌ی ج.ا. در آژانس بین المللی اتمی در وین «نوعی مدرن از سوخت هسته‌ای است که فناوری آن صرفا در اختیار تعداد انگشت‌شماری از کشورهاست».
فایده‌ی این کار چیست؟ غریب‌آبادی می‌گوید: «این اقدام تولید رادیوداروها را به طور قابل توجهی افزایش خواهد داد.»
اما این اقدام همچنین به طور قابل توجهی به احتمال احیای برجام و برداشته شدن تحریم‌ها ضربه می‌زند. ممکن است حتی به توقف کامل مذاکرات وین بینجامد، آن چنانکه در هشدارهای طرف مذاکره به ج.ا. در مورد تحریک‌های اخیر دیده می‌شود.
حکومت مردم را گروگان گرفته است. دغدغه‌ی رژیم رفع تحریم‌ها برای کاستن از فشار بر روی مردم نیست. در محاسبه‌ی رفع تحریم و تداوم وضعیت اساس را تداوم غنی‌سازی اورانیوم و بلندتر کردن برد موشک‌هایشان گذاشته‌اند. نیروهای امنیتی و شبکه‌ی مافیایی تجارت خارجی از این وضعیت سود می‌برند.
اقتدار رژیم در سرکوب مردم است. از عهده‌ی دفاع از مراکز هسته‌ای خود هم برنمی‌آیند، اما در عوض با جدیت سرکوب مردم را پیش می‌برند.
مردم هم منفعل نیستند. در جریان خاموشی‌ها شعارهایشان شهر را روشن کرد.
گروگان‌ها شورشی شده‌اند.