پس از فوت سه پرستار و یک مامای باردار به دلیل کرونا، دبیر خانه پرستار اصفهان گفت مشکلات معیشتی سبب شده است تا پرستاران باردار و کسانی که در دوران شیردهی هستند در بخش کرونا کار کنند.
سال گذشته وزارت بهداشت با صدور بخشنامهای از بیمارستانهای علوم پزشکی کشور خواست تا از بهکارگیری پرستارانی که در دوران بارداری یا شیردهی هستند در بخشهای کرونا خودداری کنند. این بخشنامه به صورت کامل از سوی بیمارستانهای تابعه علوم پزشکی اجرا نشده است. بهانه این بیمارستانها نیز کمبود نیروی انسانی است.
الهام داوری دولتآبادی به خبرگزاری کار ایران (ایلنا) گفت دلیل بهکارگیری پرستاران باردار و شیرده در این بخشها ترکیبی از مشکلات معیشتی پرستاران و کمبود نیروی انسانی است: «برخی از پرستاران وضعیت معیشتی مناسبی ندارند و به ناچار در این بخشها حاضر میشوند. کمبود نیروی انسانی مورد نیاز هم از دیگر عوامل حضور اجباری پرستاران در بخشهای کرونایی میشود. اگر شیوه فعلی ادامه داشته باشد، به طور حتم خبرهای بدی مبنی بر فداشدن پرستاران را خواهیم شنید.»
او با اشاره به بخشنامه عدم بهکارگیری پرستاران باردار در بخش کرونا گفت که بیمارستانها از دادن مرخصی با حقوق خودداری میکنند.
دبیر خانه پرستار اصفهان با اشاره به کمبود نیروی انسانی در بخش پرستاری کشور گفت که برنامهریزی مناسبی برای شرایط کنونی نشده است و پرستاران دچار فرسودگی شدهاند: « وارد پیک جدیدی از این بیماری شدهایم و دیگر توان و رمقی برای ما باقی نمانده است. آنچه مسلم است، اخبار خوشایندی در روزهای آتی نخواهیم شنید. دوستان ما با توجه به احتمال وقوع شرایط بحرانی، استخدام ۳۰ هزار نیروی پرستاری جدید را پیشنهاد میدادند. انجام به نحو احسن امور در شرایط عادی هنر نیست، فارغ شدن بر مشکلات در شرایط بحرانی هنر است.»
استثمار پرستاران خاتمه مییابد؟
برخی از پرستاران که وضعیت استخدامی آنها ناروشن است و یا نیروی شرکتی هستند به رغم بارداری و ریسک بالای ابتلا به کرونا مجبور میشوند در این بخشها کار کنند. این به وعدهای بازمیگردد که وزیر بهداشت برای استخدام رسمی پرستاران شرکتی شاغل در بخش کرونا داده و البته هنوز به آن عمل نکرده است.
پیش از آغاز همهگیری کرونا، وزارت بهداشت ایران قرار بود ۴ هزار پرستار را با برگزاری آزمون استخدامی جذب کند. بعدتر و با کمبود شدید نیروی پرستاری در بخش های کرونا سعید نمکی، وزیر بهداشت از فارغالتحصیلان پرستاری خواست تا به صورت «جهادی» به کمک کادر درمان بیایند.
بسیاری از این پرستارها با قرارداد موقت حجمی ۸۹ روزه و توسط شرکتهای واسطه به کار گرفته شدند. در اردیبهشت امسال دبیرکل خانه پرستار گفت که «نیروی شرکتی یعنی استثمار که پرستار نتواند نفس بکشد و شرکت هرموقع از هر شخصی به هر دلیلی خوشش نیامد عذرش را بخواهد. این قرارداد یعنی به یک پرستار هیچ مزایایی تعلق نمیگیرد. بیمه و امنیت شغلی هم نداشته و برای شرکت هیچ تعهد و مالیاتی هم به همراه ندارد و این حالت خوبی نیست و متأسفانه وزارت بهداشت سیاست مناسبی در خصوص پرستارها اتخاذ نکرده است.»
انتقادها از قراردادهای موقت حجمی به حدی افزایش یافت که گروهی از این پرستاران اعلام کردند که در صورت ادامه این وضعیت دست از کار خواهند کشید.
نهایتاً در روز ۳۰ آذرماه، سعید نمکی گفت تا پایان سال ۱۳۹۹، ۲۰ هزار پرستار استخدام خواهند شد و اولویت هم با نیروهای شرکتی است که در بخشهای کرونا کار کردهاند: « امسال ۲۰ هزار نیروی پرستار را جذب میکنیم و اولویت با پرستارانی است که به عنوان شرکتی یا قراردادی در مجموعههای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی زحمت کشیده یا در بخشهای کرونا کار کردهاند.»
با این وجود و در دو هفته پایانی سال ۱۳۹۹ هنوز این وعده محقق نشده و آنچه شنیده میشود خبرهای ناگوار فوت پرستاران باردار شاغل در بخش های کرونا است.