منيژه حکمت، کارگردان سينمای ايران با اشاره به رانت‌خواران دولتی در سينمای ايران گفت سينمای مستقل و سينمای اجتماعی در ايران از بين رفته است.
منيژه حکمت، کارگردان ايرانی امروز پنج‌شنبه ۱۸ آبان به خبرگزاری کار ايران (ايلنا) گفت: “دو گروه دولتی قدرتمند در سينما بودجه‌های خود را به يارانشان داده‌اند و در اين ميان گروه بسياری بيکارند اما کسانی که از اين رانت استفاده می‌کنند بايد جوابگوی روزهای سخت باشند.”
وی افزود:” امروز بخشی از مديريت سينما که در دست حوزه هنری است با فيلم‌هايی برخورد می‌کند که وام دولتی نگرفته‌اند و جزء فيلم‌های ميلياردی نيز نبوده‌اند.”
حکمت با اشاره به شش فيلم تحريمی از سوی حوزه هنری توضيح داد: “اين شش فيلم متعلق به سينمای مستقل هستند و رفتار مديران سينمايی با اين فيلم ها نشان می‌دهد که امروز سينمای مستقل از بين رفته است.”
منيژه حکمت: دو گروه دولتی قدرتمند در سينما بودجه‌های خود را به يارانشان داده‌اند و در اين ميان گروه بسياری بيکارند اما کسانی که از اين رانت استفاده می‌کنند بايد جوابگوی روزهای سخت باشند
منيژه حکمت به فيلم‌های “برف روی کاج‌ها”، به کارگردانی پيمان معادی و تهيه‌کنندگی جمال ساداتيان، “بی‌خود و بی‌جهت” به کارگردانی و تهيه‌کنندگی عبدالرضا کاهانی، “پذيرايی ساده”، به کارگردانی و تهيه‌کنندگی مانی حقيقی، “پل چوبی” به کارگردانی مهدی کرم‌پور و تهيه‌کنندگی علی سرتيپی، “من مادر هستم”، به کارگردانی فريدون جيرانی و تهيه‌کنندگی غلام‌رضا موسوی، “من همسرش هستم”، به کارگردانی مصطفی شايسته و تهيه‌کنندگی مرتضی شايسته، اشاره دارد که پس از دريافت پروانه ساخت و پروانه نمايش توانستند با دريافت مجوز قانونی امکان اکران عمومی را بيابند، اما بنابر اعلام حوزه هنری، شش فيلم يادشده اجازه نمايش بر روی پرده سينماهای زيرمجموعه حوزه هنری را ندارند.
اين کارگردان ايرانی در ادامه تأکيد کرد: “سينماگرانی که به حوزه هنری مشاوره می‌دهند و هم‌زمان رؤسای صنوف سينمايی نيز هستند با مشاوره‌های غلط خود به حوزه هنری باعث شده‌اند تا سينمای اجتماعی ما حذف شود در حالی که ما و تعداد زيادی از اهالی سينما برای اينکه اين دوستان بر مستند بنشينند هزينه‌های زيادی را پرداخت کرديم.”
کارگردان فيلم “سه زن” گفت: “در صورتی که اين دوستان اعلام موضع نکنند سينماگران بايد تکليف خود را با آنها روشن کنند.”
به گفته حکمت، امروز با وجود مشکلات بسيار و هزينه‌های زياد فرهنگ ضربه خورده و حذف شده است.
تهيه‌کننده فيلم “خوابم می‌آد” به کارگردانی رضا عطاران با بيان اينکه در زمان اکران اين فيلم و تحريم آن از سوی حوزه هنری اعتراض نکرده است تا نگويند وی به‌خاطر منافعش اعتراض کرده، افزود: “آن روز به دليل اجحافی که شده بود حق اعتراض داشتم اما امروز اعتراض می‌کنم زيرا هيچ منافعی نداريم و دلم برای سينما سوخته است.”
اعضای انجمن تهيه‌کنندگان مستقل سينمای ايران مهرماه سال جاری در واکنش به رفتار حوزه هنری در گزينش فيلم‌ها و اصلاحيه دوباره شش فيلم يادشده از سوی حوزه هنری سازمان تبليغات اسلامی با انتشار بيانيه‌ای نسبت به تعطيلی بخش خصوصی سينمای ايران هشدار دادند و گفتند: “رفتار غيرمسئولانه حوزه هنری در گزينش فيلم‌ها و اعمال نظر مبنی بر مميزی مجدد، حرکتی افراطی است که می‌تواند به تعطيل بخشی از سينمای ايران در کوتاه‌مدت و تعطيل بخش خصوصی سينمای ايران در دراز مدت منجر شود.”
محمد حمزه‌زاده، معاون رئيس حوزه هنری در آخرين روز شهريورماه در برنامه زنده تلوزيونی هفت بر روی خط آمد و گفت:” ادعا می‌شود که ساحت سينمای اجتماعی و مستقل به خطر افتاده و تهديد شده است. شش فيلمی که بحث آنها مطرح است، کمترين موضوعات اجتماعی را دارند. نمی‌خواهيم وارد اين موضوع شويم که منظور گويندگان، سينمای کدام اجتماع است و سينمای مستقل را چه تعبير می‌کنند، که اين وظيفه ناقدان و ناظران و اهل انديشه است که امروز جايشان را در بررسی گفتمان سينمای ايران خالی می‌بينيم.”
از سوی ديگر، مردادماه سال جاری در پی تصميم بنياد سينمايی فارابی مبنی بر معرفی کارگردان و تهيه‌کننده مستقل در هنگام دريافت پروانه ساخت، تعدادی از اعضای شورای مرکزی مجمع فيلمسازان سينمای ايران در متنی با عنوان “دفاع از حريم سينمای مستقل” نسبت به اتخاذ اين تصميم اعتراض کردند.
۴۶ سينماگر با سلايق و گرايش‌های متفاوت در آبان‌ماه ۱۳۸۸ نيز با انتشار بيانيه‌ای نسبت به حذف سينمای مستقل اعلام خطر کرده بودند.
پس از انتخابات بحث‌برانگيز دهمين دوره رياست جمهوری ايران در خردادماه ۱۳۸۸، فشارهای مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر سينماگران مستقل ايرانی افزايش يافته است.