خبرگزاری «رویترز» جمعه هفتم سپتامبر/ ۱۶ شهریور از حمله معترضان عراقی به کنسولگری ایران در شهر نفت‌خیز بصره خبر داد. بر اساس این گزارش، معترضان محوطه بیرونی این کنسولگری را به آتش کشیدند و شعارهایی در محکومیت نفوذ ایران بر احزاب سیاسی عراق سرمی‌دادند. کنسولگری ایران در بصره در محله براضعیه، از محلات ثروتمندنشین شهر قرار دارد. دور تازه اعتراضات جنوب عراق از شنبه گذشته آغاز شده. معترضان به شوری و کمبود آب آشامیدنی، کمبود امکانات کافی برای گذران زندگی در مناطق نفت‌خیز و بیکاری و تنگناهای معیشتی و همچنین به فساد در دستگاه‌های دولتی معترض‌اند. در مراسم تشییع یاسر مکی که جان خود را در درگیری با مأموران امنیتی از دست داد، اعتراضات خشونت‌آمیز شد. معترضان شامگاه گذشته به چندین ساختمان دولتی از جمله به استانداری بصره، به دفتر حزب الدعوه، دفتر حزب شورای اسلامی و دفتر سازمان بدر و به مقر عصائب اهل حق (شبکه خزعلی) از مهم‌ترین گروه‌های شبه‌نظامی شیعه طرفدار ایران حمله کردند و آنگاه به دفتر حزب حکمت ملی عراق یورش بردند. شبه‌نظامیان شیعه طرفدار ایران صبح جمعه با انتشار بیانیه‌ای حیدر عبادی را مسئول این حملات دانستند و خواهان استعفای هرچه سریع‌تر او از نخست‌وزیری عراق شدند. عبدالمهدی الکربلائی، نماینده آیت‌الله سیستانی نیز در نماز جمعه کربلا خواهان پاسخگویی دولت عراق شده و از معترضان خواسته است که از درگیری با مأموران امنیتی خودداری کنند. مقتدی صدر، رهبر ائتلاف سائرون نیز با انتشار پیامی در توئیتر حیدر عبادی را از «سستی و تعلل» برحذر داشته است.
07 September 2018
یک واقعیت و سخنی با مردم عراق:
خمینی قبل از آن‌قلاب 57، مدتی را در عراق زندگی کرده بود، در آن زمان حاکمیت سنی عراق با ایشان همچون یک تفاله برخورد کرده بودند، لذا خمینی کینه حاکمیت عراق را بدل داشت. پس از آن‌قلاب 57، خمینی اولین کاری که کرد، عقده گشایی و جبران تحقیرهای گذشته بود، که این امر و دخالت آشکار خمینی در امور داخلی عراق، دیکتاتور سابق عراق را تحریک و عصبانی کرد که منجر به حمله عراق به کشورمان شد.
بابت این تخلیه عقده‌های فروخورده خمینی دو کشور سالها به کشتار یکدیگر مشغول بودند بدون اینکه دلیل درستی برای جنگ داشته باشند!
بنابراین این مردم ایران نیستند که از جمهوری اسلامی بصورت مستقیم زخم خورده‌اند، بلکه مردم عراق هم از ابتدای آن‌قلاب از سیاستهای کثیف جمهوری اسلامی آسیب دیده‌اند. لذا این طبیعی است که مردم عراق از رژیم جمهوری اسلامی متنفر باشند. من بعنوان یک ایرانی به آنها حق می‌دهم که به سفارتها و کنسولگری‌های جمهوری اسلامی حمله کنند، چون از ابتدای آن‌قلاب 57 (1979) هر چه بدبختی بسرشان آمده زیر سر جمهوری اسلامی است.
خطاب به مردم عراق / 07 September 2018
نکته بعدی اینکه،
مردم عراق به وضوح می‌بینند که جمهوری اسلامی چه بلاهایی به سر مردم، و کشور ایران آورده است. عنوان چند نمونه لازم به نظر می‌رسد:
جمهوری اسلامی 40 سال است که با شیعیان ایرانی چه معامله‌ای می‌کند. از کشته پشته ساخته و در گورهای دسته جمعی مخفیانه دفن کرده، کشور را از هستی ساقط کرده، غیرشیعیان که حسابشان با اسفل سافلین است، جنگ هشت ساله، ترور ایرانیان در داخل و خارج، ایجاد جنگ داخلی با هموطنان بمنظور دفع رقبای قدرت، آواره کردن بیش از 7 میلیون ایرانی در سرتاسر جهان، اخیراً آتش زدن تمامی جنگلهای زاگرس بالاخص جنگلهای مریوان، ترور شکنجه و زندانی کردن فعالان محیط زیست، ترور شکنجه و زندانی کردن فعالان مدنی، خفه کردن هر صدای معترضی با انواع شیوه‌ها (کشتن، زندانی کردن، از کشور فراری دادن، کشتن‌های مشکوک با مواد شیمیایی و…)، دزدی منابع کشور، فروختن و بخشیدن خاک و آب کشور (خزر و ..)، اجاره دادن دریاهای جنوب (خلیج فارس و دریای عمان به چینی‌هاو …)، غارت معادن طلا و فلزات و سنگهای با ارزش کشور (هیچ حساب و کتاب و مفاصا حسابی از غارت معادن در دست نیست)، بخشیدن “مجانی” نفت و گاز به کشورهای غربی برای حفظ چتر حمایتی اروپا در مقابل آمریکا (کسانی که دستی بر آتش دارند از این مورد اخیر بخوبی آگاهند)، دادن ناموس شیعه به زائران خارجی بجهت تأمین توریست زیارتی در مشهد و قص علی هذا.
یک عراقی با دیدن اینهمه جنایت جمهوری اسلامی در حق مردم و کشور خود، چرا باید به یک چنین رژیمی اعتماد کند؟ مردم عراق اگر دوباره به تاریخ نظری افکنند بخوبی درمی‌یابند که هر چه بدبختی و فلاکت بسرشان آمده از بوجود آمدن جمهوری اسلامی در ایران بوده. جمهوری اسلامی مردم سوریه را از هستی ساقط کرد و اگر بتواند بدتر از آن را سر مردم عراق خواهد آورد.
این سطور را برای عراقی‌هایی نوشتم که آشنا به زبان فارسی هستند، تا برای مردم خود ترجمه کنند و تصمیم درستی در رویارویی با جمهوری اسلامی بگیرند.
خطاب به مردم عراق / 07 September 2018