برای نخستین بار به مناسبت چهلمین سال انقلاب بهمن ۵۷ نماهنگی با صدای گوگوش و سیاوش قمیشی و با ترانه‌ای از رها اعتمادی منتشر شده است. کیهان و رسانه‌های وابسته به سپاه پاسداران، این خوانندگان سرشناس موسیقی پاپ ایران را به تلاش برای «براندازی» و «فرصت‌طلبی از التهابات اخیر ارزی» متهم کرده‌اند. یکی از رسانه‌های نزدیک به سپاه از فرصت استفاده کرده و پیشنهاد همایون شجریان و برخی خوانندگان مقیم ایران برای برگزاری کنسرت‌های رایگان خیابانی را همسو با تلاش براندازان و پررنگ کردن نقش «خیابان» جلوه داده است.
نماهنگ «چهل‌سال» با ترانه‌ای از رها اعتمادی هفته گذشته با صدای گوگوش و سیاوش قمیشی و ترانه‌ای از رها اعتمادی در حمایت از اعتراضات مردم ایران به گرانی و سقوط ارزش ریال در برابر دلار آمریکا و تبعیض‌های اجتماعی منتشر شد. در تدوین این نماهنگ تصاویری از فقر مردم ایران، بی‌خانمانی و حاشیه‌نشینی و درماندگی انسان‌ها به کار گرفته شده و مضمون ترانه هم بر چهل سال حکومت جمهوری اسلامی به عنوان یک «کابوس» و مانعی برای پیشرفت مردم ایران و امید به «رهایی» دلالت دارد.
ابتدا سایت «مشرق» و سپس کیهان چاپ تهران و خبرگزاری‌های نزدیک به سپاه پاسداران، در یک تلاش هماهنگ این خوانندگان را به براندازی متهم کردند. کیهان، با انتشار بریده‌ای از آگهی کنسرت گوگوش به مناسبت ۲۸ مرداد در دوران پهلوی دوم، این خواننده محبوب و سرشناس در ایران و کشورهای آسیای میانه را به حمایت از کودتای ۲۸ مرداد متهم کرد. رها اعتمادی و سیاوش قمیشی هم از پرونده‌سازی روزنامه ولایتمداران و رسانه‌های نزدیک به سپاه برکنار نماندند. اعتمادی به بهایی بودن و «کودک‌آزاری» متهم شد و سیاوش قمیشی هم به «لب‌خوانی».
در شبکه‌‌های اجتماعی ترانه مشترک گوگوش و سیاوش قمیشی پربازتاب بوده است. برخی از کاربران آن‌ها را به خاطر حمایتشان از اعتراضات مردم ستایش کرده‌اند و برخی هم از مصرعی از شعر ترانه که به مادری اشاره دارد که چند سال است «نون‌آور مرد»اش شده، انتقاد کرده‌اند و آن را کلیشه‌ای و یک تصور کهنه از نقش زن و مرد در خانواده ایرانی خوانده‌اند.
برخی از کاربران نیز با اشاره به بلیط‌های گران‌قیمت کنسرت خوانندگان شناخته‌شده پاپ مقیم خارج از ایران، همراهی آنان با مردم را زیر سئوال برده‌اند.
این نخستین بار نیست که گوگوش به عنوان یکی از تأثیرگذارترین خوانندگان ایرانی از حرکت‌های اعتراضی مردم ایران حمایت می‌کند. در اعتراضات سال ۱۳۸۸ نیز این خواننده سرشناس در حمایت از تظاهرات خیابانی، ترانه «مادر ما ایران» را خواند. در متن این ترانه که گویا آن هم از رها اعتمادی است، گوگوش از زبان مادری حرف می‌زند که بیمار و رنجور در ایران مانده، ولی فرزندانش همه از «دوزخ اسلامی» گریخته‌اند. گلایه مادر با این سطر آغاز می‌شود: «منو از یاد بردین، من همون ایرانم». در ترانه «چهل سال» اما تأکید بر این است که جمهوری اسلامی در این مدت به یک «کابوس» برای مردم ایران تبدیل شده.
در سال ۱۳۸۸ ترانه‌های «مرغ سحر» و یا «همراه شو عزیز» با صدای محمد رضا شجریان بر زبان معترضان جاری بود. شجریان گفته بود صدای «خس و خاشاک» است و رسانه‌های نزدیک به سپاه هم او را «مهره استعمار» و «وطن‌فروش» خوانده بودند. ترانه‌ای از شهرام ناظری هم در آن زمان بر سر زبان‌ها افتاده بود:
ای خشم به جان تاخته توفان شرر شو
ای بغض گل انداخته فریاد خزر شو
ای روی برافروخته خود پرچم ره باش
ای مشت برافراشته افراخته‌تر شو
این‌بار اما در جریان اعتراضاتی که از دی ۹۶ تاکنون ادامه دارد، خوانندگان سرشناس داخل ایران محتاطانه‌تر عمل می‌کنند. هفته گذشته همایون شجریان پیشنهاد داده بود که وزارت ارشاد اسلامی در شرایط دشوار کنونی، برای خوش شدن حال مردم، مجوز برگزاری کنسرت‌های رایگان خیابانی را بدهد. وزیر ارشاد اسلامی هم با احتیاط بسیار گفته بود که می‌بایست ابندا نظر نیروی انتظامی را جویا شد. بسیاری از خوانندگان از این پیشنهاد استقبال کرده بودند. شهرام ناظری اما یکشنبه ۱۴ مرداد در گفت‌وگو با اعتماد آنلاین گفته است:
«با هر رویداد و اتفاقی که باعث خوشحالی مردم شود موافق هستم اما سؤال من این است که آیا با برگزاری این کنسرت‌ها در خیابان مشکلات مردم حل می‌شود؟ این مراسم در کدام مناطق شهر تهران عملی است؟ اگر این اتفاق رخ دهد یورو و دلار ارزان می‌شود؟»
رسانه‌های نزدیک به سپاه پاسداران اما نماهنگ «چهل سال» گوگوش و سیاوش قمیشی در حمایت از اعتراضات اخیر را به پیشنهاد همایون شجریان برای برگزاری کنسرت‌های رایگان خیابانی برای «خوش شدن حال مردم» ربط داده‌اند و ادعا کرده‌اند که هدف تنها این است که به بهانه کنسرت رایگان، پای مردم به خیابان کشیده شود.
بیشتر بخوانید:
جناب آقای آملی لاریجانی ریاست قوه قضائیه!
جناب آقای علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی!
جناب آقای روحانی! رئیس جمهور!
بیش از چهل سال مملکت را به جنگ و بحران و گروگانگیری و ارسال تروریست و بمب و موشک کشاندید و مردم ایران را بخاطر رقص در پشت بام و عکاسی از زندان اوین و کنجکاوی در تغییرات محیط زیستی و آب بازی در پارک و نوشتن مقاله و وبلاگ و اعتراض به حجاب و انتخابات مهندسی و فساد و مصادره اموال خصوصی و عمومی به شکنجه و شلاق و زندان و اعدام محکوم کردید.
پرده ها بالا رفته و همه از دروغ و فریب و سانسور و اختناق و تحجرو نا مدیریتی حاکم بستوه آمده اند و بزودی باید جوابگوی تمام بلایا و مصایب باشید!
از طرف ملت بزرگ و شریف ایران!
Faryad / 07 August 2018
این چندمین بار است که سایت زمانه نظر من را با قیافه حق به جانب و بر پایه ادعا‌های واهی در ذیل مطلبی سانسور یا حذف می کند ، سایت زمانه از نقطه نظر تئوریک کثرت گرا نیست و چراغ راهنمای چپ می زند ولی متاسفانه به سمت راست حرکت می کند! کامنت من را سانسور کرده بود ؛ در ذیل مطلبی که خانم نویسنده محترم از فوتبال اطلاعی نداشت ولی عملکرد خوب تیم ملی ایران را به سیاست‌های ناخوشایند رژیم اسلامی ربط داده بود……و حالا نقد سیاسی مرا به ترانه بی‌ارزش رها اعتمادی و قمیشی – گوگوش …را حذف کرده است…
−−−−−−−−−
ویراستار: مطمئن باشید که اگر کامنتت‌تان را بدون صفت‌های توهین‌آمیز بنویسید، منتشر می‌شود.
امیرشکاری / 07 August 2018
فقط یه زن میتونه بفهمه که چقدر سخت و دردناکه که بخاطر سختی های روزگار و فقر و جنگیدن مدام برای زندگی و زنده موندن و زندگی کردن..تبدیل به یه موجود خنثی یا به قوله آقای قمیشی یه مرد شدن..چه مفهومی داره..وقتی روزگار با خشونت با یه زن تا میکنه..اون زن دیگه وجودش از زنونگی..به مفهوم لطافت جسمی..و پذیرش و ناز..خای میشه..تبدیل میشه به یه موجود بی روح و تعبیر آقای قمیشی از مرد شدن زنان قربانی اجتماع در همین راستاست..
میترا / 07 August 2018
افشین علا در پاسخ به این شعر، شعر زیر را سروده است:
یه جور میگی چهل ساله،که ما بدبخت و نابودیم،که انگار پیش از اون هرشب،توی کاباره خوش بودیم،گمونت ازسر سیری،یه ملت انقلاب کردن؟،بهشت بود و همه باهم، ندیدی پهلوی ها رو،کیا آوردن و بردن؟،به جز مونتاژ و عریانی،تو این کشور چی آوردن؟،سی میلیون جمعیت داشتیم،همون قدر بشکه های نفت،نه جنگ بود و نه تحریمی، ولی پولا کجا می رفت؟،تو جیب اشرف و شاپور،تو کاخ حضرت والا
تو اون روزا نمی خوندی،چرا از فقر و بدبختی؟،چرا شیون نمی کردی،برای کشتن تختی؟،به فرضم توی این چل سال،وطن غرق تباهی بود،،بپرس از غربیا آیا
امیر / 09 August 2018
برای امثال گوگوش که … و گرنه چشم خود را باز می کردند و حتی در نگاه محدود و تنگشان پیشرفت چشمگیر فیلم و موسیقی را در ایران بعد از انقلاب اقرار می کردند چه رسد در عرصه های دیگر؛ چهل سال کابوس امثال شما بوده است
زهراء / 10 August 2018
اگر متحد بشیم میرن وگرنه باز باید رنج بکشیم
محمد رضا / 18 August 2022