وضع بیکاری در استان اصفهان هشدار دهنده است. بسیاری از کارخانهها با وضعیت بحرانی روبرو هستند و ۱۱ کارخانه بزرگ این استان از وضعیت قرمز نیز عبور کردهاند. «دبیر جامعه اسلامی کارگران استان اصفهان» اعلام کرده که در سال جاری ۲۷ هزار کارگر بیکار شده و تقاضای حق بیکاری کرده اند. آمار بازگشت به کار بیکاران زیر ۲ در صد است.
به گفته حسین رحمانی رکود اقتصادی و تعطیلی کارخانجات در این استان روندی رو به افزایش دارد و بیکار شدن کارگران شاغل به روندی روزانه تبدیل شده به نحوی که اکنون به طور میانگین در هر خانواده سه نفر بیکارند.
رقم ۲۷ هزار بیکار شده مربوط به کارگرانی است که شرایط دریافت حق بیکاری را داشتهاند و تحت پوشش بیمه بیکاری قرار گرفتهاند و آن دسته از کارگران را در بر نمیگیرد که به خاطر نوع قراردادشان از جمله قراردادهای موسوم به قرارداد سفید از مزایای بیمه بیکاری محرومند.
رحمانی در توضیح رکود حاکم بر واحدهای تولیدی اصفهان گفته است در حال حاضر بسیاری از کارخانههای فعال استان وضعیت بحرانی دارند. کارگران در ۱۱۳ کارخانه با تعویق پرداخت دستمزدها روبرو هستند و ۱۱ کارخانه بزرگ وضعیت قرمز را نیز پشت سر گذاشتهاند. در برخی کارخانهها کارگران ۱۸ ماه دستمزد معوقه دارند.
استان اصفهان در رده استانهایی قرار دارد که بنا بر آمار رسمی، نرخ بیکاری در آنها بالاتر از میانگین کشوری است.
بر اساس گزارش مرکز آمار ایران از نرخ بیکاری تابستان سال جاری در حالی که میانگین نرخ بیکاری کل کشور ۱۱/۷ درصد بوده است نرخ بیکاری استان اصفهان ۱۴ درصد بوده است که پس از چهار محال بختیاری با ۱۸/۳ درصد، کرمانشاه با ۱۸ درصد و خوزستان با ۱۴/۹ درصد، این استان را در رده چهارم استانهای با نرخ بالای بیکاری قرار داده است.
کارشناسان مستقل و برخی نمایندگان مجلس و مقامات دولت ارقام رسمی اعلام شده درباره بیکاری را غیر واقعی میدانند و نرخ واقعی بیکاری را دو یا سه برابرارقام رسمی ارزیابی میکنند.
رحمانی با توضیح این مساله که در برابر روند صعودی بیکاری میزان بازگشت به کار بیکاران به دو درصد هم نمیرسد به مشکل اشتغال دانش آموختگان اشاره کرده و افزوده است ورود فارغالتحصیلان دانشگاهی به بازار کار در این استان به مراتب دشوارتر از افراد دیپلمه است و نرخ بیکاری فارغالتحصیلان دانشگاهی چند برابر سایر جویندگان کار است.
«دبیر جامعه اسلامی کارگران استان اصفهان» تسهیلات ارائه شده توسط دولت را که در قالب برنامههای موسوم به «طرح رونق اقتصادی» در اختیار واحدهای تولیدی استان قرار گرفته ناکارآمد خوانده و گفته است این تسهیلات به ایجاد جهش در تولید کارخانجات استان اصفهان منجر نشده. او از نمایندگان اصفهان در مجلس نیز انتقاد کرده و گفته است با آن که نمایندگان از ابعاد بیکاری در استان مطلعاند اما برای کاهش بیکاری در استان تلاش نکردهاند.
به گفته رحمانی نتیجه بیکاری فزاینده در استان اصفهان فقر بیشتر است. کارگران شاغل نیز به ویژه کارگران شاغل در بخش خصوصی و کارگرانی که دستمزدشان به موقع پرداخت نمیشود زیر خط فقر زندگی میکنند.