رییس مرکز توسعه، پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی ایران با اشاره به نتایج پژوهشی که به تازگی در تهران از سوی اساتید دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی انجام شده و در آن هزار زن از مناطق ۲۲ گانه شهر تهران به شکل تصادفی مطالعه شده بودند، اعلام کرده که ۲۷ درصد از زنان تهرانی ۱۹ تا ۴۹ ساله گفته‌اند که در یک سال اخیر مورد خشونت همسرانشان قرار گرفته اند.
به گفته فرید براتی سده براساس همین پژوهش خشونت جسمی سبک در زنان نزدیک به ۴.۲ درصد به شکل زیاد و خیلی زیاد برآورد شده است. او گفته میزان خشونت جسمی شدید که منجر به ضرب و جرح در زنان شده ۱.۴ درصد بوده و ۹درصد از زنان خشونت عاطفی را به شکل خیلی زیاد و زیاد تجربه کرده‌اند.
بر اساس این پژوهش، خشونت کلامی، رقمی نزدیک به ۷.۹ درصد را میان زنان تهرانی نشان می‌دهد. همچنین این پژوهش خشونت جنسی را در حدود ۵.۴ درصد برآورد کرده است. در مجموع خشونت در میان ۵.۵ درصد زنان تهرانی به شکل زیاد و خیلی زیاد اتفاق افتاده است.
براتی با اشاره به اینکه در تهران شیوع خشونت بین ۲۵ تا ۴۰ درصد اعلام شده است، گفته که خشونت عاطفی بین ۵۰ تا ۶۰ درصد در تهران رواج دارد.
این روان‌شناس با مقایسه آمارهای خشونت جسمی در ایران، چنین نتیجه‌گیری کرده که در ایران آمار خشونت به نسبت به بسیاری از کشورها ارقام بالایی را نشان نمی‌دهد. او به پژوهش‌هایی اشاره کرده که میزان خشونت کلامی در کشور ترکیه را ۵۴ درصد، خشونت جسمی ۳۰ درصد و خشونت جنسی را ۶.۳ درصد نشان می‌دهد. همچنین در پاکستان شیوع خشونت عاطفی ۸۱.۸ ، جسمی ۵۶.۳ و جنسی ۵۳.۴ درصد برآورد شده است.
رییس مرکز توسعه، پیشگیری و درمان اعتیاد سازمان بهزیستی کشور، ضمن اشاره به اینکه سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۳ خشونت علیه زنان از سوی شرکای زندگی را حدود ۳۰ درصد اعلام کرده، گفته در ایران میزان خشونت خیلی بالا نیست اما روند رو به گسترش خشونت نگران کننده است. به گفته براتی، زنان ایرانی هنوز نمی‌دانند باید موارد خشونت را به کجا گزارش کنند و ممکن است نگاه فرهگی و سنتی باعث شود فکر کنند خشونت بخشی از زندگی‌شان است که باید آن را تحمل کنند.
او در عین خال تاکید کرده که اگر این رقم در سطح کشور مبنا قرار بگیرد قطعا در بسیاری از استان‌ها میزان خشونت بالاتر است، چون در تهران زنان نسبت به حق و حقوق خودشان آگاه‌ترند و رابطه زنان و مردان نیز به لحاظ فرهنگی با خشونت کمتری همراه است.
براتی سده همچنین گفته که بسیاری از زنان ایرانی فکر می‌کنند خشونت تنها شامل آسیب‌های جسمی می‌شود درحالی‌که انواع خشونت جسمی، عاطفی و کلامی و روانی نیز در این دسته بندی قرار می‌گیرند.
او با تاکید بر اینکه زنان ایران معمولا زمانی برای طرح شکایت از خشونت به مراجع قانونی مراجعه می کنند که خشونت جسمی شدیدی نسبت به آنها اعمال شده باشد گفته: «زنان گاهی خشونت‌های جسمی ملایم‌تر را بخشی از زندگی روزمره و سرنوشت‌شان می‌دانند.»
براتی سده با اشاره به اینکه پذیرش خشونت، تقصیر زنان نیست و ریشه فرهنگی دارد، گفته: «زنان باید خشونت را اعلام کنند و دستگاه‌های متولی که پیگیر خشونت هستد نیز باید به دنبال احقاق حقوق این زنان باشند. »