سعید منتظرالمهدی، سخنگوی نیروی انتظامی از عملکرد دستگاه‌های مختلف در مورد مساله حجاب انتقاد کرده و گفته ناکارآمدی بعضی دستگاه‌های مسوول در این حوزه، بار این مساله را بر دوش پلیس گذاشته و این در حالی است که اساساً برخورد با چنین مقوله‌ای باید در حوزه‌های اجتماعی و فرهنگی اتفاق بیفتد.

به گفته منتظرالمهدی، پلیس باید در آخرین بخش از این زنجیره قرار بگیرد و در بین ۲۶ دستگاه مسوول در این بخش، پلیس آخرین مسوولیت را دارد.

سخنگوی نیروی انتظامی گفته: «پلیس به هیچ وجه اشتیاقی برای ورود به حوزه حجاب و برخورد با هنجارشکنی اجتماعی و فرهنگی ندارد ولی زمانی که هیچ‌یک از دستگاه‌های مسوول، کارکردی درستی در این حوزه ندارند، پلیس به عنوان ضابط قضایی و با توجه به وظیفه و تکلیف قانونی خود، ناگزیر از ورود به این بخش است.»

او گفته نوع ورود به این حوزه، باید از نوع «وفاقی» باشد و مردم باید با «تذکر لسانی، احسانی، انسانی و امر به معروف،‌ در جهت اصلاح وضعیت گام بردارند.»

منتظرالمهدی تتاکید کرده که حجاب علاوه بر «یک هنجار پذیرفته شده مذهبی و اجتماعی»، مبتنی بر قانون جمهوری اسلامی ایران نیز هست و در صورت عدم رعایت آن، پلیس موظف است طبق ماده ۶۳۹ قانون مجازات اسلامی، «با افرادی که موجبات هنجارشکنی و جریحه‌دار شدن عفت عمومی جامعه را فراهم می‌کنند برخورد کند و آن‌ها را تحویل مراجع قضایی دهد.»

طرح «عفاف و حجاب» که عنوان عامیانه‌اش «گشت ارشاد» است، طرحی است که قانون اجرای آن را به ۲۶ وزارتخانه و سازمان سپرده، اما «گشت ارشاد» با ون‌های مخصوص و پرسنل زن نیروی انتظامی، بیش از هر سازمان دیگری اجرای مفاد ۲۳ بند از طرح یادشده را برعهده گرفته و مسئله حجاب را تبدیل به بحثی امنیتی کرده است.

دخالت سپاه و بسیج در کنترل پوشش زنان و جوانان، استقرار گشت‌های  بازرسی و برخوردهای خشن با گروه‌های مختلف اجتماعی و هجوم به میهمانی‌ها و جشن‌های عروسی، روش‌هایی بوده است که بعضی نهادهای نظامی و شبه نظامی حتی پیش از ایجاد گشت ارشاد یا طرح عفاف و حجاب یا حتی همزمان با آن، به کار می‌بستند.