تقی رحمانی از اعضای شورای فعالان ملی مذهبی که ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ بازداشت شده بود، يکشنبه ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۰ از زندان آزاد شده است.
به گزارش تارنمای کلمه، رحمانی با سپردن وثيقه ۱۵۰ ميليون تومانی به دادگاه انقلاب اسلامی آزاد شده است.
وی که در زمان انتخابات رياستجمهوری سال گذشته عضو ستاد مهدی کروبی بود، بلافاصله پس از انتخابات نيز به همراه هدی صابر و رضا عليجانی بازداشت شده بود.
تقی رحمانی تاکنون در طول عمرش چندين بار بازداشت شده است.
وی نخستين بار در سال ۱۳۶۰ به اتهام «عضويت در گروهی متأثر از انديشههای علی شريعتی» به سه سال حبس محکوم شد. رحمانی همچنين در سال ۱۳۶۵ بهخاطر نوشتههايش در «روزنامه زيرزمينی موحد» که در زمينه نوگرايی دينی منتشر میشد، دستگير و اين بار برای ۱۱ سال به حبس محکوم شد.
این عضو شورای فعالان ملی مذهبی پس از آزادی از زندان، در سال ۱۳۷۶ با ماهنامه ايران فردا و هفتهنامه اميد زنجان همکاری میکرد. رحمانی در ۲۰ اسفند ۱۳۷۹ به همراه تعداد ديگری از اعضای شورای فعالان ملی مذهبی دستگير و در ۲۷ فروردين ۱۳۸۱ با سپردن وثيقه از زندان آزاد شد. وی همچنين در ۲۵ خرداد ۱۳۸۲ همراه با هدی صابر و رضا عليجانی بازداشت و ۲۲ ماه در حبس به سر برد.
بيش از ۲۰۰ فعال سياسی و مدنی ایرانی طی بیانیهای هدف از بازداشت نيروهای ملی مذهبی را «خاموش کردن صدای دموکراسیطلبی و مليتخواهی ايرانی» اعلام کردهاند
تقی رحمانی در سال ۱۳۸۵ جايزه هلمن – همت را از سازمان ديدهبان حقوق بشر دريافت کرده است.
همچنين نرگس محمدی، همسر تقی رحمانی که ٢٠ خرداد ٨٩ بازداشت شده بود ۱۰ تير سال گذشته با وثيقه ۵۰ ميليون تومانی از زندان اوين آزاد شد.
عليرضا رجايی يکی ديگر از اعضای شورای فعالان ملی مذهبی است که يکشنبه چهارم ارديبهشت ١٣٩٠ بازداشت شد و هنوز آزاد نشده است.
به تازگی بيش از ۲۰۰ فعال سياسی و مدنی ايرانی، طی بيانيهای نسبت به بازداشت اعضا و هواداران فعالان ملی اعتراض کردهاند.
در این بیانیه آمده است: «بازداشت و زندانی کردن انديشمندان، هنرمندان و شخصيتهای ملی، بيش از آنکه نماد اقتدار و توانايی دستگاههای امنيتی باشد، نشانه نگرانی آنها نسبت به گسترش دامنه بحرانی است که اين روزها دامنگير دولت اقتدارگرا شده است.»
ابراهيم يزدی، سيمين بهبهانی، حبيبالله پيمان، ماشاءالله شمسالواعظين، پوران شريعت رضوی، احسان شريعتی، سارا شريعتی، سوسن شريعتی، رضا عليجانی، هاشم صباغيان، حسن يوسفی اشکوری، مرتضی کاظميان، محسن کديور، فاطمه گوارايی، سعيد مدنی، علیرضا علویتبار، سيدعلی صالحی، حسن صانعی، احمد صدر حاجسيدجوادی، محمدعلی دادخواه، محمد بستهنگار، ابوالفضل بازرگان، عبدالعلی بازرگان، فريبرز رييسدانا، محمدعلی عمويی و نظامالدين قهاری از جمله کسانی هستند که اين بيانيه را امضا کردهاند.
امضاکنندگان اين بيانيه، هدف از ادامه بازداشت فعالان سياسی و نيروهای ملی مذهبی را «خاموش کردن صدای دموکراسیطلبی و مليتخواهی ايرانی» اعلام کردهاند.