روز ۲۵ نوامبر، روز جهانی رفع خشونت علیه زنان است. خشونت علیه زنان، عام ترین نوع نقض حقوق بشر است که در مقیاس‌های مختلف در اکثر کشورهای جهان وجود دارد. لایه‌های پنهان خشونت آن‌جا هویدا می شود که گمان می بریم تنها برخوردهای فیزیکی و جسمی خشونت محسوب می گردد و به خشونت‌های روحی ، روانی واقتصادی اهمیتی نمی‌دهیم. لایه‌های ناپیدای خشونت آن‌جا پدیدار می‌گردد که تصور می‌کنیم خشونت متعلق به زنان طبقات فرودست است و پنهان کاری زنان خشونت دیده طبقه متوسط و مرفه را جدی نمی‌گیریم. آن‌جا که این زنان در برخورد جدی و جدایی از همسرانشان بسرعت به طبقات فقیر پرتاب می‌گردند. لایه‌های نامریی خشونت آن‌جا نمایان می گردد که تصور می کنیم خشونت جنسی مربوط به مردانی است که در فقر اقتصادی و فرهنگی بسر می‌برند، نه به مردان مدرن، روشنفکر و تحصیل کرده با پرنسیب‌های اجتماعی و به زنانی که به‌خاطر «حفظ آبرو»، در مقابل این خشونت‌ها سکوت می کنند، توجهی نداریم.
روز ۲۵ نوامبر یادآوراین واقعیت تلخ است که خشونت برعلیه زنان همه روزه دراطراف ما در خانه، خانواده و جامعه اتفاق می افتد و ما شاهد آنیم. روز جهانی رفع خشونت اشاره به این حقیقت است که خشونتی که بطور خصوصی و در محیط «امن خانه» اتفاق می افتد، اتفاقا بشدت عمومی و راه حل رفع خشونت نیز موضوع جامعه است. رفع این خشونت بدون کار آموزشی در حوزه فردی، جامعه و حکومت امکان پذیر نیست. بدون شک حکومت‌ها در بازتولید این خشونت می‌توانند نقش ترمز کننده داشته باشند یا خود عامل این نوع خشونت باشند. در ایران با توجه به قوانین زن ستیز، خود حکومت در بازتولید خشونت بر زنان نقش مستقیم دارد.
رادیو زمانه به بهانه روز جهانی رفع خشونت بر علیه زنان، در مورد علل خشونت خانگی با دکتر شهرزاد مجاب، استاد دانشگاه تورنتو و ژیلا رضایی، حقوقدان به گفت‌وگو پرداخته است.
[podcast]http://www.zamahang.com/podcast/2010/20131125_PanteA_NotoVolence.mp3[/podcast]