نتایج يک پژوهش در برخی محلات جنوبی تهران نشان می‌دهد “آدم‌ربايی، تجاوز به عنف، مزاحمت‌های خيابانی، آزار و اذيت در محيط‌های کار غير رسمی و آزار و اذيت کلامی زنان در خانه از مهم‌ترين مصاديق خشونت عليه زنان در اين شهر است.”
به گزارش خبرگزاری مهر، جلوه جواهری يکی از پژوهشگرانی که اين تحقيق را انجام داده، گفت: “ما برای مقابله با خشونت عليه زنان قانون محکمی نداريم و گاهی حتی مشکلات اين قدر بالا است که آموزش‌های حقوقی ما نيز جوابگو نيست.”
ستاره تهرانی يکی ديگر از اين پژوهشگران نيز گفته است: “زنان بيشتر از آزارهای کلامی به خصوص در محيط خانواده گلايه دارند و می‌گويند بايد و نبايدها، فحاشی و .. برای آن‌ها سخت تر از آزار جسمی است.”
به گفته فروغ عزيزی، يکی ديگر از اين پژوهشگران “فعاليت اقتصادی زنان باعث می‌شود آن‌ها دارای استقلال شده، از خانه بيرون بيايند و از افسردگی آنان کم شود، ما تلاش کرديم زنان برای مقابله با خشونت خودشان راهکار بدهند.”