بهمن احمدیامویی، روزنامهنگار زندانی در گزارشی از وضیعت زندانیان سیاسی، از وجود نزدیک به یکهزار زندانی سیاسی، امنیتی و عقیدتی در زندانهای جمهوری اسلامی ایران خبر داده است.
به گزارش کلمه این روزنامهنگار زندانی که در پی رخدادهای پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال ۸۸ بازداشت شده و تا کنون در زندان اوین تهران و رجایی شهر کرج زندانی بوده، این گزارش را از درون زندان رجایی شهر کرج ارسال کرده است.
بر اساس این گزارش: “این تعداد غیر از افرادی اند که تحت اختیار نهادهای امنیتی و اطلاعاتی هستند و یا در مرحله تحقیق و بررسی پرونده قرار دارند. یعنی صرفا افرادی که به عنوان زندانی حکم گرفته و یا بلاتکلیف هستند اما به سازمان زندان های جمهوری اسلامی تحویل داده شده و نام و مشخصات آنها در بایگانی و دفاتر آن وجود دارد.”
وی با تقسیم زندانیان عقیدتی و سیاسی جمهوری اسلامی به دو گروه “معتقدین به رفتارها و عملکردهای خشونت آمیز و ترور و درگیری مسلحانه و آنهایی که گرایش به شیوه های غیر خشونت آمیز و مدنی دارند”، این زندانیان را با لحاظ کردن “پایگاه اجتماعی و گرایش های فکری و عقیدتی و نوع اتهام هایی که دارند” به ۹ گروه “زندانیان سلفی و یا کردهای القاعده، زندانیان بهایی، وابستگان به احزاب و گروه های کرد، زندانیان جنبش سبز و یا افرادی که پس از حوادث انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ دستگیر شدهاند، سازمان مجاهدین خلق، زندانیان تجزیهطلب و قومیتی، زندانیان دادگاه ویژه روحانیت، دراویش و زندانیان متفرقه همچون: نومسیحیان، وابستگان به گروههایی همچون انجمن پادشاهی، توهینکنندگان به مقدسات و شعائر دینی و متهمان به ترور و جاسوسی” تقسیمبندی کرده است.
بر اساس این گزارش زندانیان سلفی و یا کردهای القاعده با حدود ۲۰۰ نفر پرتعدادترین گروه هستند که ۲۲ نفر حکم اعدام دارند. همچنین ۱۶۰ نفر از کردهای وابسته به احزاب دمکرات، کومله، پژاک و پ. ک. ک در زندانهای مختلف ایران هستند که حدود ۱۴ نفر آنها حکم اعدام و هشت نفر نیز حکم حبس ابد دارند.
این روزنامهنگار زندانی با بیان اینکه “تقاضای عفو عمومی هماکنون به یکی از خواستههای گروههای اجتماعی تبدیل شده”، کاهش فشارهای نهادهای بینالمللی و حقوق بشری در خصوص وضعیت زندانیان ایران به صورت عمومی و به طور ویژه زندانیان سیاسی و عقیدتی را نخستین و فوریترین دستاورد توجه به این خواسته از سوی حکومت ایران عنوان کرده است.
Trackbacks