تقی روحانی از گویندگان چیره‌دست و از پیشکسوتان رادیو ایران، پنجم تیرماه در بیمارستان سرخه‌حصار، در تهران در ۹۳ سالگی درگذشت. او که پس از پیروزی انقلاب بهمن ۵۷ به اتهام «استفاده از فرستنده‌های رادیویی در جهت وارونه نشان دادن سیر انقلاب» دستگیر و محاکمه شده بود، در حین انتقال‌اش به ایرانشهر برای گذراندن دوره محکومیت، توسط یک گروه مسلح دزیده شد و فردای آن روز پیکر نیمه‌جانش را در بیابان‌های جنوب تهران پیدا کردند.
تقی روحانی در جمع همکاران رادیو ایران. (نفر دوم، نشسته از راست)
تقی روحانی بعد از این حادثه آسیب جسمانی زیادی دید و تا پایان عمر بر صندلی چرخ‌دار نشست و دیگر قادر به تکلم نبود.
درباره تقی روحانی، با آذر پژوهش از گویندگان پیشین رادیو ایران گفت‌وگویی انجام دادم.
تقی روحانی در دفاع از خود گفته بود که کار گوینده خواندن مطالبی است که به دست او می‌دهند. گوینده، نویسنده و مفسر مطالب نیست. خانم پژوهش به دفاعیات تقی روحانی در دادگاه انقلاب اشاره می‌کند و می‌گوید: «شنیده‌ام که آقای روحانی، آن اوایل، وقتی که محاکمه‌اش می‌کردند، در دفاع از خودش گفته بود: “آقا! من تفنگ هستم. شما تفنگ را که نمی‌توانید محاکمه کنید.” تفنگ کارش شلیک گلوله است. این تشبیه درستی‌ست. گوینده آنچه را که پیش آمده، نقل می‌کند. نقش یک روزنامه‌نگار، یا یک گوینده رادیو فقط همین است.»
آذر پژوهش: «روحانی دارای ماندنی‌ترین صداهای رادیویی بود که با صحیح‌ترین تکیه‌کلام و با تسلط بر زبان فارسی توأم شده بود و از او گوینده‌ای بی‌نظیر ساخته بود.»
آذر پژوهش در ادامه این گفتوگو درباره اهمیت تقی روحانی در رادیو ایران می‌گوید: «گویندگان از طریق آزمون گویندگی به رادیو راه پیدا می‌کردند. روحانی بود که انتخاب می‌کرد آیا صدا یا بیانی برای رادیو مناسب است یا نه. او در این‌کار بسیار بی‌غرض و منصف بود.»
آذر پژوهش هم به همین ترتیب به رادیو راه پیدا کرد و با تقی روحانی در همان آزمون گویندگی آشنا شد و از فردای آن آزمون، کارش را در کنار تقی روحانی با گویندگی مشروح خبرهای ظهر رادیو آغاز کرد.
او درباره منش و شخصیت تقی روحانی و همچنین فضای دوستانه‌ای که در رادیو تهران حاکم بود، می‌گوید: «تقی روحانی رییس من بود. اما باید بگویم در آن سال‌ها، روابط ما همکاران بر مبنای عشق و محبت و دوستی بی‌دریغ بود. اصلاً رییس و مرئوس مفهومی نداشت. البته همه ما برای او احترام قائل بودیم.»
آذر پژوهش درباره کیفیت صدای تقی روحانی می‌گوید: «او دارای استثنایی‌ترین و ماندنی‌ترین صداهای رادیویی بود که با صحیح‌ترین تکیه‌کلام و با تسلط بر زبان فارسی توأم شده بود و از او گوینده‌ای بی‌نظیر ساخته بود. نمی‌دانم آیا هرگز گوینده‌ای با آن توانایی و با زنگ صدای او خواهد آمد یا نه.»
