گروه “چپ مداخله‌گر” (Interventionistische Linke) صبح روز هفدهم آذر/ ۸ دسامبر در برلین در همبستگی با مبارزه و «انقلاب زنانه» در ایران، مقابل در ورودی سفارت جمهوری اسلامی بر زمین نشستند و رفت و آمد به داخل سفارت جمهوری اسلامی در برلین را مختل کردند.
آن‌ها در صفحه خود در توییتر نوشتند «فعالان چپ در همبستگی با انقلاب فمنیستی در ایران در سفارت ایران را بستند. گروه‌های ایرانی هفته‌ها است خواستار بسته شدن سفارت هستند. ما خودمان این کار را انجام دادیم. با توجه به حملات به مناطق کردنشین و همچنین سرکوب وحشیانه جنگ در بلوچستان، باید اعتراضات را تشدید کرد. اقدامات سرکوبگرانه جمهوری اسلامی ایران محدود به مرزهای ملی آن نیست. ما در اینجا پشت انقلاب فمینیستی ایران ایستاده‌ایم.»
آن‌ها از همه خواسته اند که در روز دهم دسامبر در همبستگی با مبارزان در ایران در برلین به خیابان بیایند. در برلین قرار است روز دهم دسامبر ساعت ۱۳ یک تجمع همبستگی با مبارزان در ایران شکل بگیرد.
این گروه در بیانیه خود که برای زمانه ارسال کردند، هم نوشتند:
«ایران در تسخیر انقلاب است. فریاد آزادی‌خواهی بدن‌های سرکوب‌شده اکنون در انقلابی زنانه به هم رسیده، در هم پژواک یافته، هرگوشه از زندگی را از آن خود کرده، و پا بر گلوی استبداد گذاشته است. رژیم فاشیستی حاکم بر ایران، در این مدت و به سیاق تمام سال‌های تاریک حضورش در قدرت، تمام توان خود را برای سرکوب خونین این انقلاب به کار بسته: جنایت جنگی در کوردستان و بلوچستان، قتل حکومتی در خیابان‌ها، کودک‌کشی، دستگیری‌های گسترده، تجاوز و شکنجه در زندان و سایه احکام اعدام بر سر مبارزان، همه و همه حربه‌های کثیف این حکومت برای در هم شکستن انقلابند. حربه‌هایی که همه در برابر عزم انقلابی مردم بی‌حاصل مانده و خواهند ماند. صدای انقلاب اکنون بلندتر از هر زمان از صدها شهر و روستا بگوش می‌رسد، صدایی که به روشنی پایان ستم طبقاتی، آپارتاید جنسیتی، ملیتی، و مذهبی رژیم اسلامی را بشارت می‌دهد.»
گروه «چپ مداخله‌گر» در بخش دیگری خوی جمهوری اسلامی را فاشیستی و سرکوب‌گر توصیف کرده و گفته است: «درست مانند تمام دولت‌های امپریالیستی، این خوی به هیچ عنوان به ‘مرزهای ملی‌اش’ محدود نمانده: آتش‌افکنی در منطقه، به کارگیری تیم‌های ترور در بسیاری از کشورها، و لابی‌گری گسترده در تمام نقاط جهان با تکیه بر غارت منابع طبیعی و اخاذی سیاسی، در تضاد کامل با خصلت پیشروی این انقلاب در رد تمام اشکال ستم تنها و تنها یک معنا دارد: مبارزه با این رژیم نباید و نمی‌تواند به مرزهای ایران محدود بماند. اکنون وظیفه هر نیروی انقلابی در هر گوشه از جهان ایستادن در کنار این انقلاب زنانه است.»
«به شکلی عملی در کنار این انقلاب بایستید». اکتویست‌های چپ آلمان در بخش پایانی بیانیه با تاکید بر این همراهی نوشته‌اند: «این انقلاب را در خیابان‌های جهان تکثیر کنید، گلوگاه‌های فعالیت رژیم را در سراسر جهان کور کنید، در مقابل همدستی و مماشات دولت‌های امپریالیستی جهان، که از یک سو سرکوب انقلابیون را محکوم و از سوی دیگر ابزار سرکوب را در اختیار این حکومت فاشیستی می‌گذارند، بایستید، و یک‌بار دیگر نشان دهید که انقلاب مرزهای برساخته را درمی‌نوردد، صداهای ضدسرمایه‌داری، ضدفاشیسم، ضدپاتریارشی و ضدآپارتاید را به هم می‌رساند، و جهانی دیگر را ممکن می‌کند: جهانی که در آن آزادی و برابری نه مزیتی در اختیار گروهی اندک، که اصلی پذیرفته برای همگان است.صدای انقلاب زنانه ایران در رد تمام اشکال دیگری‌ساز و سرکوب باشید. این صدا را هر لحظه و هر مکان احضار و تکثیر کنید.ژن، ژیان، ئازادی.»
انقلاب زنانه در ایران به خیزش علیه ستم جنسیتی بر زنان که دور تازه آن با اعتراض گسترده به قتل ژینا (مهسا) امینی به دست پلیس گشت ارشاد آغاز شد و بیش از هشتاد روز است ادامه دارد، گفته می‌شود. در جریان این اعتراضات که از ۲۶ شهریور آغاز شد ۴۵۷ شهروند به ضرب گلوله یا باتون ماموران دولتی کشته شده‌اند و برآورد می‌شود دستکم ۱۸ هزار نفر بازداشت شده باشند.