بهار سال جاری و در آستانه‌ی روز یک مِه، روز جهانی کارگر، دو شهروند فرانسوی که به ایران سفر کرده بودند، از سوی نیروهای امنیتی حکومت ایران بازداشت شدند. این دو نفر سسیل کوهلر (عضو فدراسیون آموزش و فرهنگ سندیکای نیروی کار فرانسه) و همسرش ژاک پاریس معلم بازنشسته‌ی دبیر کل بخش آموزش کنفدراسیون عمومی کارگران نیروی کار فرانسه (CGTFO) هستند که با روادید گردشگری به ایران سفر کرده بودند و روز ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ دستگیر شدند. در زمان دستگیری این زوج فرانسوی، ایران صحنه‌ی اعتراضات و اعتصابات کارگران و معلمان این کشور بود که خواهان افزایش حقوق‌ها و همچنین آزادی همکاران بازداشت‌شده خود بودند.
روز پنجشنبه ۱۴ مهر و در میانه‌ی اعتراضات سراسری که در پی قتل ژینا (مهسا) امینی، دختر کُرد در تهران از سوی پلیس امنیت اخلاقی در سرتاسر کشور رخ داد، یک برنامه‌ی به اصطلاح “مستند” از اعترافات این دو شهروند فرانسه از شبکه یک ایران پخش شد و این دو فرد را اعضای سازمان اطلاعاتی فرانسه معرفی کرد که با دادن پول به چندین نفر ایرانی، قصد بر هم زدن نظم کشور و انقلاب در ایران را داشته‌اند.
سابقه‌ی گروگانگیری و اعترافات اجباری در جمهوری اسلامی پدیده‌ی جدیدی نیست و از همان فردای انقلاب و در پی اشغال سفارت آمریکا از سوی دانشجویان خط امام این کار به روتین حکومت ولایی تبدیل شده است. شاید کم‌کاری آمریکا در آزادی شهروندانش جسارت رژیم ایران برای ادامه گروگانگیری را بیشتر و بیشتر کرد تا بلکه از این طریق برای آزادی نیروهای دستگیرشده‌ی خود در غرب و همچنین آزادی پول‌های بلوکه‌شده‌ی ایران گام بردارد. همچنین پخش اعترافات اجباری در تلویزیون جمهوری اسلامی نیز پدیده‌ی تازه‌ای نیست و از همان فردای انقلاب رژیم ولایی اقدام به پخش اعترافات اجباری مخالفان داخلی خود کرده است. اما پخش اعترافات اجباری شهروندان یک تابعه‌ی یک کشور اروپایی و ربط دادن آن به سازمان اطلاعات کشوری که با ایران رابطه‌ی دیپلماتیک دارد، پدیده نسبتاً جدیدی است.
به هر حال در پی دستگیری خانم کوهلر و آقای پاریس ۱۲ نفر از فعالین صنفی و سندیکایی و فعالین اجتماعی نیز دستگیر شدند. تعدادی از این افراد هنوز هم در بازداشت به سر می‌برند و چند نفری هم با قید وثیقه تا زمان دادگاه آزاد شده اند. اسم اغلب افراد بازداشتی مرتبط با پرونده در مستند اعتراف‌گیری ایران آمده است. این افراد که فعالین انجمن صنفی معلمان و سندیکای اتوبوسرانی تهران و حومه هستند، چند دیدار را با این دو عضو سندیکالیست فرانسوی انجام داده‌اند.
دیدارهای بین چند فعال صنفی دو کشور کاملاً معمول و علنی بوده و طبق معاهدات سازمان جهانی کار حق قانونی سندیکاهای کشورهای مختلف است، اما حکومت ایران آن را مجرمانه جلوه داده و یک طراحی توطئه‌ی براندازانه معرفی کرده است و این افراد را واسطه‌های این انقلابِ به گفته‌ی حکومت خرابکارانه معرفی می‌کند.
این پرونده که از سوی رژیم ایران بسیار بزرگنمایی شده و جان بسیاری از انسان‌های شریف و فعالان ایرانی را به خطر انداخته است، بازتاب رسانه‌ای نسبتاً کمی داشته است. برای اینکه صدای آن فعالان باشیم، در ادامه به اعضای بازداشت‌شده‌ی ایرانی می‌پردازیم که تاکنون هیچکدام از آنها به اعترافات اجباری تن نداده اند. سناریوی اعتراف‌گیری رژیم ایران تنها در مورد دو شهروند فرانسوی صورت گرفته است.
از انجمن صنفی معلمان شروع می‌کنیم، شش نفر از اعضای پرونده به انجمن صنفی معلمان مرتبطند که در اینجا به صورت موردی همه‌ی آنها را بررسی می‌کنیم.
انجمن صنفی معلمان ایران
رسول بداقی
رسول بداقی سخنگوی کانون صنفی معلمان اسلامشهر است و متولد گوهردشت لرستان و دارای تحصیلات کارشناسی در رشته مدیریت آموزشی. او از روز ۱۲ اردیبهشت در بازداشت به سر می‌برد.
بداقی که در اسلامشهر دبیر دبیرستان بود، پس از حوادث انتخابات سال ۱۳۸۸ از آموزش و پرورش اخراج و به زندان افتاد. این عضو هیئت مدیره انجمن صنفی معلمان ایران در سال ۱۳۸۸ در دادگاه انقلاب به اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” و “تبانی و تجمع به قصد برهم زدن امنیت ملی” به ۶ سال زندان و پنج سال محرومیت از فعالیت‌های اجتماعی محکوم شد. بداقی با تحمل کل زمان حبسش در نهایت پس از تحمل ۷ سال حبس حبس که مدتی از آن انفرادی بود، در ۹ اردیبهشت ۱۳۹۵ از زندان اوین آزاد شد. پس از آزادی بداقی همچنان به فعالیت‌های صنفی خود در قالب سخنگوی کانون صنفی معلمان اسلامشهر تهران به فعالیت ادامه داده است. پیش از ماجرای فعلی بدلیل فعالیت‌های صنفی در تاریخ۲۰ آذر ۱۴۰۰با هجوم ماموران امنیتی به خانه‌اش بازداشت و پس از آن در دادگاه‌های نمایشی رژیم دوباره به پنج سال حبس محکوم شد. از روز ۱۲ اردیبهشت تاکنون بداقی برای این پروندهی جدید در بند ۲۰۹ و ۲۰۴ زندان اوین در بازداشت موقت به سر می‌برد و بیش از سه ماه از این مدت را در انفرادی گذرانده است. روز ۱۸ مهر ۱۴۰۱ جلسه‌ی دادگاهی رسول بداقی بدون حضور وی بدلیل امتناع از پوشیدن لباس زندانی در دادگاه انجام شد. حکم بدوی رسول بداقی از سوی شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران از بابت اتهام «اجتماع و تبانی» چهار سال و شش ماه و از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» یک سال زندان است.
اسکندر (سوران) لطفی
اسکندر لطفی سخنگوی شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران و عضو کانون صنفی معلمان کردستان/ مریوان است.
لطفی متولد مریوان و معلم بازنشسته و از فعالین قدیمی انجمن صنفی معلمان ست و پیشتر در سال ۱۳۸۶ به دليل تلاش در جهت برپايی تجمع و تحصن معلمان از سوی دادگاه تخلفات اداری سنندج محل تحصیل وی به مدت ۳ سال از مريوان به اردبيل انتقال یافته بود.
در ۲۳ آبان ماه ۱۳۹۷ در دومین دور تحصن سراسری معلمان در ایران، سازمان اطلاعات سپاه اقدام به احضار و بازجویی چند ساعته از لطفی کرده بود. پس از این ماجرا در ۱۷ بهمن ماه ۱۳۹۸ اسکندر لطفی به اتهام نشر اکاذیب از سوی شعبه ۱۰۴ دادگاه کیفری سنندج به دو سال حبس تعزیری محکوم شده بود. در آستانه‌ی روز معلم اسکندر لطفی در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی در مریوان بازداشت شد و پس از آن به همراه مسعود نیکخواه برای بازجویی به یک بازداشتگاه امنیتی در سنندج انتقال یافت. لطفی روز سه‌شنبه ۱۴ تیر ماه در یک تماس کوتاه تلفنی با خانواده‌اش از انتقال خود از بند ۲الف به قرنطینه زندان اوین تهران خبر داده بود. وی در تاریخ ۹ خرداد در اعتراض به تداوم بازداشت خود و فشار بازجویان امنیتی برای انجام اعترافات اجباری دست به اعتصاب غذا چندروزه زده بود. پس از تحمل ۱۰۹ روز در بازداشت، لطفی در تاریخ ۲۶ مرداد ماه ۱۴۰۱ با با قید وثیقه ی ۲ میلیارد تومانی بصورت موقت از زندان اوین آزاد شد. نیروهای امنیتی رژیم روز شنبه ۱۶ مهر ماه ۱۴۰۱ دوباره به منزل لطفی حمله برده اند و او را دوباره بازداشت کرده اند و لطفی در روز ۱۷ مهر ماه دوباره به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده است.
مسعود نیکخواه
مسعود نیکخواه اهل مریوان و عضو کانون صنفی معلمان کردستان/ مریوان است و معلم بازنشسته.
در آستانه‌ی روز معلم مسعود نیکخواه در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی در مریوان بازداشت شد و پس از آن به همراه اسکندر لطفی برای بازجویی به یک بازداشتگاه امنیتی در سنندج انتقال یافت.
نیکخواه در تاریخ ۲۱ اردیبهشت با قرار کفالت از زندان مریوان آزاد شد اما روز بعد مجدداً از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شد و در روز ۱۴ خرداد ماه در یک تماس کوتاه تلفنی با خانواده‌اش از انتقال خود به زندان اوین تهران خبر داد.
او شنبه ۲۹ مرداد به همراه شعبان محمدی با قید وثیقه‌ی ۲ میلیارد تومانی بصورت موقت از زندان اوین آزاد شد. نیکخواه در حالی که با قید وثیقه آزاد شده بود، روز ۱۶ مهر ماه دوباره بازداشت شده و ۱۷ مهر ماه هم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده است.
شعبان محمدی
شعبان محمدی نیز متولد مریوان و معلم بازنشسته و دیگر عضو کانون صنفی معلمان کردستان/ مریوان است.
محمدی پیشتر و در پی برگزاری تجمع اعتراضی معلمان در مریوان همگام با سایر شهرهای ایران، روز ۱۱ بهمن ۱۴۰۰ با یورش نیروهای امنیتی به منزلش بازداشت شد. او در ۱۹ بهمن به بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج و در ۳ اسفند به زندان مریوان منتقل شد. این معلم بازنشسته روز پنجشنبه ۵ اسفند ماه ۱۴۰۰ و پس از ۲۵ روز بازداشت با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی به صورت موقت از زندان مریوان آزاد شد.
محمدی در ارتباط با پروندهسازی امنیتی جدید در تاریخ ۱۱ اردیبهشت توسط نیروهای سازمان اطلاعات سپاه در مریوان بازداشت و پس از چند ساعت بازجویی آزاد شد، اما دوباره و در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ بازداشت شد. پس از آن مدتی را در بازداشتگاه اداره اطلاعات سنندج گذراند و سپس به بند ۲۰۹زندان اوین تهران منتقل شد.
شعبان محمدی در ۲۴ تیر در یک تماس کوتاه تلفنی از انتقال خود از بند ۲۰۹ زندان اوین تهران به بند عمومی خبر داد. روز شنبه ۲۹ مرداد به همراه مسعود نیکخواه دیگر عضو کانون صنفی معلمان کردستان با قید وثیقه ۲ میلیارد تومانی به طور موقت از زندان اوین آزاد شد.
محمدی با قید وثیقه آزاد شده بود، اما روز ۱۶ مهر ماه نیروهای امنیتی رژیم به خانه او یورش بردند و اقدام به شکست در منزل ول کردند، اما خوشبختانه او در منزل نبود و تا کنون موفق به بازداشت او نشده اند.
جعفر ابراهیمی
جعفر ابراهیمی عضو کانون صنفی معلمان تهران و بازرس شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران است. او که در سال شهرستان شهریار البرز معلم بوده، در سال ۱۳۹۸ اخراج شده است.
ابراهیمی پیشتر در دی ماه ۹۸ در مراسم چهلم جانباختگان اعتراضات آبان ۹۸ در بهشت سکینه کرج بازداشت و در تماس تلفنی با خانواده‌اش از انتقال به زندان رجایی شهر کرج خبر داده بود. او پس از حدود یک ماه بازداشت در بهمن ۹۸ با تودیع قرار وثیقه آزاد شد. در همین ماه با صدور حکم غیبت غیر موجه در دوران بازداشت، حکم تدریس جعفر ابراهیمی توسط مدیریت آموزش و پرورش شهرستان شهریار لغو شد. در اردیبشت ۹۹ در دادسرای فرهنگ و رسانه بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به دلیل انتشار بیانیه ها و مواضع کانون صنفی معلمان و شورای هماهنگی تفهیم اتهام و با تودیع قرار کفالت تا پایان مراحل دادرسی آزاد شد. ابراهیمی همچنین در دی ماه ۱۴۰۰ با اتهاماتی از قبیل «تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت کشور» توسط شعبه چهارم دادگاه انقلاب کرج به چهار سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شد.
ابراهیمی در ارتباط با این پرونده جدید، در روز ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ و در آستانه روز معلم بازداشت شد. نامبرده از آن تاریخ در بازداشت موقت به سر می برد که بیش از سه ماه آن را در انفرادی گذرانده است. ابراهیمی همچنین نوشته‌ها و یادداشت‌های بسیاری در مورد وضعیت معیشتی معلمان و خصوصی سازیها در سایتها و روزنامه‌ها نوشته است. با توجه به بیماری خودایمنی و مشکلات روده‌ی آقای ابراهیمی، تداوم بازداشت او، خطر مشکلات سلامتی را برایش بیشتر می‌کند. روز ۲۰ مهر ماه ۱۴۰۱ جلسه دادگاه جعفر ابراهیمی برای این اتهامات جدید انجام شد. حکم بدوی جعفر ابراهیمی از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران از بابت اتهام «اجتماع و تبانی» چهار سال و از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» یک سال زندان است.
محمد حبیبی
محمد حبیبی دیگر عضو بازداشتی کانون صنفی معلمان است. او نیز یک معلم اخراجی است و اهل قم و دارای مدرک کارشناسی در رشته دبیری ساخت و تولید است.
پیشتر حبیبی دوازدهم اسفندماه ۱۳۹۶ در مقابل مدرسه‌ای که تدریس می‌کرد، با خشونت بازداشت شد. در پی این بازداشت محمد حبیبی خوزانی با اتهاماتی چون «تبلیغ علیه نظام»، «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی» به تحمل بیش از ده سال حبس (هفت سال و نیم قابل اجرا) محکوم شد و در اردیبهشت ۱۳۹۷ برای اجرای حکم به زندان اوین انتقال یافت. اوایل بهمن‌ماه ۹۸ با دستور دادستانی، محمد حبیبی از زندان اوین به زندان تهران بزرگ (فشافویه) منتقل شد.
این زندانی سیاسی، هشت هفته پیش از انتقال به زندان فشافویه به دلیل اعتراض مدنی به همراه چند زندانی دیگر، به مدت شش هفته ممنوع الملاقات شده بود.
حبیبی در ۲۰ آبان ۹۹، پس از تحمل ۳۰ ماه حبس، به صورت زودهنگام از زندان تهران بزرگ آزاد شد. وزارت آموزش و پرورش پس از گذشت قریب به دو سال از سپری شدن دوران محکومیت او، رای به اخراج این فعال صنفی داده بود. در تاریخ ۱ اردیبهشت‌ماه امسال نیز حکم باز خرید خدمت وی در مرحله تجدیدنظر تایید شد. در دی ماه ۱۴۰۰ با دریافت ابلاغیه ای به پلیس امنیت احضار شد.
حبیبی در ارتباط با این پروندهسازی جدید روز ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۱ و در آستانه روز معلم بازداشت شد. این معلم زندانی از آن تاریخ در بازداشت موقت به سر می برد که بیش از سه ماه آن را در انفرادی گذرانده است.
روز ۲۰ مهر ماه ۱۴۰۱ جلسه دادگاه محمد حبیبی برای این اتهامات جدید انجام شد. حکم بدوی محمد حبیبی از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران از بابت اتهام «اجتماع و تبانی» سه سال و هفت ماه و از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» یک سال زندان است.
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
رضا شهابی
رضا شهابی عضو هیأت مدیره‌ی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه است. شهابی متولد شبستر از استان آذربایجان شرقی است و سال ۱۳۸۳ همراه با دوستانش به احیای مجدد سندیکای کارگران شرکت واحد اهتمام ورزید.
او در جریان اعتراضات کارگران شرکت واحد در سال ۱۳۸۹ در ۲۲ خرداد ماه همان سال و به ۶ سال حبس تعزیری و ۵ سال محرومیت از فعالیت های سندیکایی محکوم شد. شهابی که از بیماری های جسمی زیادی رنج می برد در بند ۳۵۰ زندان اوین در فروردین ۱۳۹۰ پس از بی‌حس شدن یک طرف بدنش به بیمارستان امام خمینی تهران منتقل شد. او در اواخر سال ۱۳۹۵ به دلیل بیماری با موافقت مقامات قضایی به مرخصی آمد، اما در مرداد ۱۳۹۶ پس از بازگشت به زندان، دادستان با ادعای پنج ماه غیبت از محکومیت حبس ۶ ساله، او را به ۱۷ ماه دیگر حبس محکوم کرد. او در اعتراض، دست به اعتصاب غذا زد. در نهایت ۲۳ اسفند ماه ۱۳۹۶ از زندان آزاد شد. نه ماه بعد و در روز ۲۰ آذرماه ۱۳۹۷ دوباره بازداشت شد و پس از مدت اندکی آزاد شد.
شهابی در ارتباط با این سناریونویسی امنیتی جدید روز ۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ با یورش نیروهای امنیتی بازداشت شد. او از ۲۲ خرداد در اعتراض به تمدید قرار بازداشت غیرقانونی خود در زندان اعتصاب غذا کرد و به مدت ۴۲ روز به اعتصاب غذای خود ادامه داد. شهابی از تاریخ ۲۲ اردیبهشت همچنان در بازداشت موقت به سر می برد که بیش از سه ماه آن را در انفرادی گذرانده است.
جلسه دادگاه رضا شهابی برای این اتهامات جدید در روز ۲۴ مهر ۱۴۰۱ بدون حضور او به‌دلیل امتناع از پوشیدن لباس زندانی در دادگاه انجام شد. حکم بدوی رضا شهابی از سوی شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران از بابت اتهام «اجتماع و تبانی» پنج سال و از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» یک سال زندان است. همچنین در حکم صادره مجازات تکمیلی مبنی بر ممنوعیت خروج از کشور و عضویت در احزاب و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی و منع اقامت در تهران و استان‌های مجاور به مدت دو سال تعیین شده است.
حسن سعیدی
سعیدی دیگر عضو هیأت مدیره‌ی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه است که در ارتباط با این پرونده دستگیر شده است.
سعیدی که متولد ۱۳۵۵ و از توابع ساوه است، از زمان احیای مجدد سندیکای شرکت واحد در سال ۱۳۸۳، فعالیت سندیکایی خود را آغاز کرده است. روز هشتم بهمن سال ۱۳۸۴ در اتوبوس سرویس شرکت، پیش از ورود به محل کار توسط پلیس دستگیر و پس از گذراندن ۱۰ روز در بازداشت، از زندان اوین آزاد شد. سعیدی از سال ۱۳۸۴ تاکنون بارها با پروندهسازی، از کار اخراج و دوباره به کار بازگشته است. اما آخرین بار در سال ۱۳۹۱ از شرکت واحد اتوبوسرانی تهران اخراج شده است. در مراسم روز کارگر سال ۱۳۹۸ در مقابل مجلس بازداشت و پس از ۳۳ روز بازداشت با قید وثیقه آزاد شد. در ارتباط با این بازداشت، در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به اتهام اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت کشور به پنج سال زندان و دوسال ممنوعیت استفاده از وسایل مخابراتی هوشمند نظیر تلفن همراه هوشمند و ممنوعیت عضویت در احزاب، گروه‌ها و دسته‌جات سیاسی و اجتماعی محکوم شده بود که پس از مدتی این حکم لغو شد.
سعیدی در ارتباط با پروندهسازی امنیتی جدید روز ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۱ با یورش نیروهای امنیتی بازداشت شد. روز یکشنبه ۱ خردادماه در بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین دست به اعتصاب غذا زد و روز پنجشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۱، در پی وعده مساعده مسئولان نسبت به رسیدگی به خواسته هایش از جمله انتقال وی به بند عمومی، به اعتصاب غذای خود پایان داده بود. او در اعتراض به تمدید قرار بازداشت در ۲ تیر ۱۴۰۱ دوباره دست به اعتصاب غذا زد و پس از ۳۷ روز به اعتصاب غذای خود پایان داد.
سعیدی از ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۱ تاکنون در بازداشت به سر می‌برد که بیش از سه ماه آن را در انفرادی گذرانده است. جلسه دادگاه حسن سعیدی برای این اتهامات جدید در روز ۲۳ مهر ماه ۱۴۰۱ بدون حضور او بدلیل امتناع از پوشیدن لباس زندانی در دادگاه انجام شد. حکم بدوی حسن سعیدی از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران از بابت اتهام «اجتماع و تبانی» پنج سال و از بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» یک سال زندان است. همچنین در حکم صادره مجازات تکمیلی مبنی بر ممنوعیت خروج از کشور و عضویت در احزاب و فعالیت در شبکه‌های اجتماعی و منع اقامت در تهران و استان های مجاور به مدت ۲ سال تعیین شده است.
داود رضوی
رضوی دیگر عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبسرانی تهران و حومه است که به تازگی بازداشت‌شده است. او که متولد تهران و کارگر بازنشسته است، با احیای سندیکای شرکت واحد فعالیت سندیکایی خود را آغاز کرد.
رضوی در آبان سال ۱۳۹۰ رضوی به همراه ابراهیم مددی در شعبه ۶ بازپرسی اوین حضور پیدا کرد و پس از بررسی پرونده برای آنها حکم برائت صادر شد. او در ۸ اردیبهشت سال ۱۳۹۴ رضوی دستگیر شد و به بند ۲۰۹ اوین منتقل شد. در پی این دستگیری بیش از دو هفته را در انفرادی گذارند و پس از آن به بند عمومی منتقل شد. در نهایت ۳۱ اردیبهشت همان سال با قید وثیقه از زندان آزاد شد.
رضوی در خرداد ۱۳۹۴ در حالیکه بنا بر دعوت پنج سندیکای فرانسوی قصد سفر به پاریس داشت، ممنوع الخروج شد. رضوی در ۲۸ بهمن همان سال به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» و «ایجاد اخلال در نظم و آرامش عمومی از طریق حضور در تجمعات غیرقانونی» به پنج سال حبس محکوم شد. در سال ۱۳۹۷ دادگاه تجدیدنظر حکم حبس رضوی را برای پنج سال به حالت تعلیق درآورد. در ارتباط با پروندهسازی جدید، رضوی پس از اینکه در اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ چندین باز به منزل وی هجوم بردند و مأمورین موفق به بازداشت وی نشده بودند، روز ۵ مهر ماه ۱۴۰۱ بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد.
فعالین اجتماعی و نویسندگان
ریحانه انصاری‌نژاد
ریحانه انصاری‌نژاد فعال کارگری و عضو کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری و متولد آبادان و کارگر است. او از طریق عضویت در کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری، برای توانمندسازی کارگران و ایجاد تشکل‌های خودساخته توسط آنها تلاش کرده است.
انصاری‌نژاد در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ با یورش نیروهای امنیتی به منزلش بازداشت شد. در حالیکه قراربود روز سوم خردادماه با تودیع قرار وثیقه یک میلیارد تومانی آزاد شود، اما این اتفاق صورت نگرفت و با وجود مشکلات سلامتی، قرار بازداشت او تمدید شد. در نهایت انصاری‌نژاد در تاریخ ۱۵ مرداد ۱۴۰۱ با قید وثیقه یک میلیارد تومانی از زندان اوین آزاد شد.
لازم به ذکر است که ریحانه انصاری‌نژاد پیش از این نیز از بابت فعالیت‌های خود سابقه بازداشت داشته است.
کیوان مهتدی
کیوان مهتدی فعال کارگری، نویسنده، مترجم، معلم زبان انگلیسی و عضو کانون نویسندگان ایران و متولد ۱۳۶۵ در تهران است. مهتدی ورودی ۸۴ رشته مهندسی مواد دانشگاه صنعتی شریف بود. او از اوایل جوانی انسان دغدغه‌مندی بوده و در سال‌های دهه هشتاد خورشیدی در حوزه حقوق کودکان کار فعالیت داشته است.
مهتدی در سال ۱۳۸۸ و در پی ناآرامی‌های همان سال بازداشت و پس از چند روز از زندان آزاد شد. او حدود ۱۰ سال است که به تدریس زبان انگلیسی مشغول است. به جز چاپ مقالات متعدد ترجمه و تألیفی، کیوان از مترجمان کتاب‌های منتشر‌شده زیر بوده است:
انقلاب را بخاطر می آورید؟/ نوشته گروهی
فضاهای جدید آزادی خطوط جدید اتحاد/ نوشته فلیکس گتاری و آنتونی نگری
مؤلف به مثابه تولید کننده/ نوشته والتر بنیامین
اضطراب های نوآر: جنس نژاد و مادر در فیلم نوآر/ نوشته کلی الیور و بنتینو تریکو
رنگ هراسی/ نوشته دیوید بچلر
مارکس و لینکلن: انقلاب ناتمام/ نوشته رابین بلک‌برن
مهتدی ۲۰ آذر ۱۳۹۷ به همراه رضا شهابی دوباره بازداشت شد و پس از مدت اندکی دوباره آزاد شد. او در ارتباط با پرونده جدید، در ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ با یورش نیروهای امنیتی به منزلش به همراه همسرش آنیشا اسداللهی بازداشت شد.
مهتدی از ۱۹ اردیبهشت تاکنون در بازداشت موقت به سر می‌برد که بیش از سه ماه آن را در انفرادی گذرانده است. دادگاه اولیه کیوان مهتدی برای این اتهامات جدید روز ۹ آبان ماه ۱۴۰۱ برگزار شد و بدلیل ادله‌ی ناکافی بر ضد متهم ادامه‌ی جلسه به روز ۱۹ آذر ماه ۱۴۰۱ موکول شد.
آنیشا اسداللهی
اسداللهی فعال کارگری، نویسنده، مترجم و معلم زبان انگلیسی است. او متولد ۱۳۶۸ در قائمشهر مازندران و فارغ التحصیل مهندسی برق از دانشگاه خواجه نصیر طوسی است.
اسداللهی طی ۱۰ سال گذشته به ترجمه، تدریس زبان انگلیسی و فعالیت‌های مدنی در قالب حمایت از حقوق کارگران مشغول بوده است. بیشتر ترجمه‌های او در حوزه زنان، فمینیسم، نقد سرمایه‌داری و حقوق کارگران است.
اسداللهی پیشتر در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ در جریان تجمع روز جهانی کارگر مقابل مجلس شورای اسلامی بازداشت شده بود. او که پس از مدت کوتاهی به قید کفالت آزاد شد، در تاریخ ۲۸ خرداد همان سال مجدداً دستگیر شد. اسداللهی در حالیکه چهل روز در حبس انفرادی بود، ۱۵ مرداد ۱۳۹۸ با قید وثیقه آزاد شد.
آذر ماه ۱۳۹۸ شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی افشاری، آنیشا اسداللهی را به یک سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم کرد. شش ماه از حبس و ۷۴ ضربه شلاق برای او قابلیت اجرایی داشت. در نهایت در ۱۸ دی ۱۳۹۸ برای تحمل حبس به زندان منتقل شد و در تاریخ ۱ بهمن همان سال آزاد شد.
آنیشا اسداللهی در ارتباط با پروندهی جدید روز ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۱ با یورش نیروهای امنیتی به منزلش به همراه همسرش کیوان مهتدی بازداشت شد. او در تاریخ ۲۹ مرداد ۱۴۰۱ با قید وثیقه‌ی ۲ میلیارد تومانی بصورت موقت از زندان اوین آزاد شد.