شماری از کارگران پیمانی صنعت نفت که با گسترش جنبش اعتراضی مردم ایران پس از قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی تهدید به اعتصاب و اعتراض کرده بودند، از دوشنبه ۱۸ مهر این اقدام اعتراضی را عملی کرده اند.
بنا به گزارشها، کارگران پروژهای نفت از دوشنبه در پتروشیمیهای هنگام، بوشهر (سایت یک)، آبادان (فاز دو) و کنگان دست به اعتصاب زده اند.
شورای سازماندهی کارگران پیمانی نفت در بیانیهای که همراه با انتشار خبر آغاز اعتصابها منتشر کرد، مینویسد:
ما از همین جا خطاب به باقی همکاران خود اعم از پیمانی، قراردادی، رسمی در تمامی پروژه های نفت و گاز و پتروشیمی، در همه پالایشگاهها و پتروشیمیها، در سکوهای نفتی و همینطور همکاران حفاری اعلام میکنیم که اکنون زمان آن رسیده تا بهطور گستردهای دست به اعتراض زده و خود را آماده اعتصابات سراسری و کمرشکن نماییم.
این شورا اعتصابها را «آغاز راه» نامیده و گفته است که کارگران نفت «همقدم و همراه با مردم سراسر کشور» هر روز به اعتراضات خود ادامه خواهند داد.
پیش از این در روزهای ابتدایی مهر و با گسترش جنبش مردمی و سرکوب خشونتبار حکومتی علیه آن، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت در اطلاعیهای تهدید به اعتصاب کرده بود:
ما کارگران نفت هشدار میدهیم که در صورتیکه به بازداشتها، به کشتار مردم و سرکوبگریها و اذیت و آزار زنان بهخاطر حجاب پایان داده نشود و سرکوب مردم پایان نیابد، ساکت نخواهیم ماند. همصدا با همه مردم ما نیز دست به اعتراض خواهیم زد و کار را تعطیل خواهیم کرد.
این شورا گفته بود که «از مبارزات مردمی علیه خشونت سازمانیافته و هر روزه علیه زنان و علیه فقر و بیتأمینی و جهنم حاکم بر جامعه» پشتیبانی میکند.
کارگران رسمی صنعت نفت هم ششم مهر در بیانیهای که از طریق کانال تلگرامی شورای سازماندهی کارگران پیمانی نفت منتشر شد، تهدید مشابهی به اعتصاب کرده بودند:
اخطار میدهیم که اگر سرکوبگریها ادامه یابد، اگر همه دستگیرشدگان آزاد نشوند، اگر به فضای پادگانی در خیابانها و در شهرها و در محیطهای کارمان پایان داده نشود و اگر معیشت و کرامت ما به ما بر نگردد همانطور که قبلاً نیز اعلام کردیم دست از کار خواهیم کشید و این بار با خانوادههایمان و همراه مردم تجمع خواهیم کرد.
گروهی از فعالان اجتماعی داخل ایران و شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان هم پیشتر در بیانیههایی به اعتصاب فرا خوانده بودند. فراخوان به اعتصاب در دیگر بخشهای صنعتی و در میان دانشجویان و دانشآموزان و کارمندان ادارهها و بازاریان نیز فراگیر شده است. هنوز اما عمل به اعتصاب به فراگیری خطابها به آن نرسیده است.
نخستین اعتصابها پس از قتل ژینا در کردستان ایران رخ داد که سنتی تاریخی در سازماندهی و اجرای اعتصاب دارد.