سردار حسن کرمی، فرمانده یگانهای ویژه که مهمترین نقش میدانی در سرکوب جوانان آزادیخواه در اعتراضات محلهمحور بسیاری از شهرهای ایران را به عهده دارد در مصاحبه با خبرگزاری امنیتی فارس، نزدیک به سپاه پاسداران، بازداشتهای گسترده معترضان را تأیید کرد. این مقام سرکوبگر گفت:
«ما تا شب گذشته کار سنگینی را انجام دادیم؛ توانستیم هم عوامل اصلی آشوبگران را شناسایی کنیم، هم آنهایی را که گردن کلفتی کرده و به حجاب زنان هتک حرمت کرده و هم به قانون و مقدسات توهین کردند؛ آنها خودشان میدانند چه مجازاتهایی هم در انتظار آنها است.»
دولت سرکوبگر نه تنها واقعیتهای جنبش «زن، زندگی، آزادی» را نمیخواهد درک کند، بلکه یکسر در تلاش است این واقعیتها را به گونه دیگری نشان دهد. توهین به حجاب زنان محجبه در کار نبوده. واقعیت صریح و بیپرده و کاملاً مشخص است:
مهسا (ژینا) امینی که همراه با خانوادهاش از سقز به تهران سفر کرده بود، جمعه ۲۵ شهریور و سه روز پس از بازداشت به دست مأموران گشت ارشاد در بیمارستان کسری تهران جان باخت و پیکر او یک روز بعد در سقز در میان اعتراضات مردم به خاک سپرده شد. بر اساس اعلام بیمارستان کسری هنگامی که این جوان ۲۲ ساله به این بیمارستان منتقل شد، علائم حیاتی در او دیده نمیشد. گزارشهای مختلف از مرگ مغزی او به دلیل ضرب و جرح در بازداشتگاه گشت ارشاد حکایت دارد. از آن پس اعتراضاتی گسترده با شعار «زن، زندگی، آزادی» از کردستان به سراسر ایران درگرفت. دولت سرکوبگر سیزدهم در مواجهه با این اعتراضات بیش از ۵۰ نفر از جمله چهار کودک را به قتل رساند. در حین این اعتراضات، اینترنت و شبکههای اجتماعی بهطور گستردهای از دسترس خارج یا فیلتر شدند. همچنین فعالان سیاسی و اجتماعی در ایران دستگیر شدند. استفاده از خشونت بسیار در برخورد با معترضان مانند تیراندازی مستقیم به آنها توسط نظامیان و شبهنظامیان بسیجی، عراقی و لبنانی در شهرهای مختلف با واکنشهای بسیاری مواجه شد.
حسن کرمی، فرمانده یگانهای ویژه در ادامه مصاحبهاش با فارس گفت:
«این کار را ما تمام کردیم و خوشبختانه پلیس کار بسیار ارزشمندی را انجام داد، مخصوصاً که در خط مقدم همه این اتفاقات یگانهای ویژه ناجا هستند و همکاران من در سراسر کشور با انگیزه و روحیه انقلابی علیرغم اینکه دشمن میخواست نقطه ضعفی از آنها بگیرد توانستند هوشمندانه و با درایت عمل کنند.»
به رغم ادعای فرمانده یگانهای سرکوبگر در شامگاه گذشته شهرهای مختلف ایران از تهران، کرمانشاه، یزد و قروه در دهمین روز پیاپی صحنه اعتراضات گسترده بود. در همان حال علاوه بر دانشجویان و معلمان که اعلام اعتصاب کردهاند، کارگران پیمانی در صنعت نفت ایران به حکومت «اخطار» دادهاند که اگر «به بازداشتها، به کشتار مردم و سرکوبگریها و اذیت و آزار زنان به خاطر حجاب پایان داده نشود و سرکوب مردم پایان نیابد» ساکت نخواهند ماند و «همصدا با همه مردم» دست به اعتراض خواهند زد و کار را تعطیل خواهند کرد. پاسخ حکومت به راه انداختن یک نمایش خیابانی از طرفداران حجاب اجباری است. کرمی با اشاره به این نمایش بیرمق گفت:
«آنهایی که حنجره پاره کرده و تبلیغات منفی و مسموم انجام دادند اگر درک کرده و این صحنهها را دیده باشند باید مأیوس شوند و بدانند که این جریانها جواب نمیدهد چرا که مردم ما بیدار، هوشیار و مسلمان هستند.»
عادی جلوه دادن وضعیت در سایتهای خبرگزاریهای داخل
در همان حال خبرگزاریهای رسمی و نیمهرسمی جمهوری اسلامی در تلاشاند که وضعیت را کاملاً عادی نشان دهند. در دهمین روز اعتراضات، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در صفحه اول خود درباره این مهمترین خبر ایران که جهان را هم درگیر کرده است، سکوت کرد. در خبرگزاری مهر و خبرگزاری کار ایران و در خبرگزاری رسمی دولت فقط یک خبر درباره اعتراضات مشاهده میشود.
انواع سایتهای خبری زنجیرهای هم در خدمت نشر سخنان نمایندگان مجلس قرار گرفتهاند. برای مثال محمود نبویان، نماینده مجلس در گفتوگو با مهر گفت: معترضان «کف روی آب هستند و نجاساتی هستند که ملت ما با حضور خود در صحنه این نجاسات را از دامن نظام طرد میکند.»
علی خضریان، سخنگوی کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی نیز با توطئهپنداری در برنامه جهانآرا ادعا کرد که «زن» به یک اسم رمز تبدیل شده و «اتفاقات اخیر پیچیدهتر از مطالبهگری حول درگذشت مهسا امینی است». خضریان نیز مانند سایر مقامات جمهوری اسلامی در تلاش بود جنبش جوانان ایرانی را وابسته به قدرتهای سیاسی جلوه دهد. او گفت:
«در شرایطی که جمهوری اسلامی توانسته کشور را بدون توجه به نتایج مذاکرات اداره کند و با عضویت در سازمان همکاری شانگهای و حضور مؤثر در مراسم اربعین، قدرت سیاسی خود را نشان دهد، دشمن به دنبال تغییر میدان مبارزه است.»
روز گذشته حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه دولت سرکوبگر در مصاحبه با المانیتور گفته بود:
«جمهوری اسلامی مهارت لازم را در مهار و مقابله با مداخلهگری خارجی و سوءاستفاده از احساسات مردمی دارد.»
اعتراضات شهریور فقط بخشی از مجموعه اعتراضاتی است که در شش ماه گذشته در ایران اتفاق افتاده است اعتراضات معلمان، بازنشستگان، بازنشستگان تأمین اجتماعی، کشاورزان، کارکنان دولت، رانندگان و کارگران اتوبوسرانی، و اعتراضات خوزستان در واکنش به حادثه متروپل و سرانجام اعتراضات سینماگران زن.