جمعی از شاعران، نویسندگان و روزنامه‌نگاران افغانستانی در بیانیه‌ای از مبارزات مردمی در ایران حمایت کردند و نوشتد: «مبارزه تنها راه رهایی است و این را ما مردمان ستمدیده، گرسنه، مورد تبعیض، قتل، کشتارهای دست‌جمعی در خیابان‌ها و بیابان‌ها و کوه‌های افغانستان و ایران، بیش از همه می‌دانیم». روشنفکران افغانستانی که پیش از این نیز در شبکه‌های اجتماعی با خیزش مردمی در ایران اعلام همبستگی کرده بودند، افزودند: «مبارزه تنها راه رهایی است و این را همه‌ جنسیت‌های تحت ستم و زنان جغرافیاهای ما که جغرافیای بلاهای نازل شده از آسمانِ مقدسِ اسلام سیاسی و حکومت‌های اسلامی است بیش از همه می‌دانند؛ مبارزه تنها راه رهایی و تنها درمان دردهای ماست و اما؛ پی‌گرفتن آن فقط یک روش و یک شیوه ندارد». نویسندگان، شاعران و روزنامه‌نگاران افغانستانی سپس با یادآوری مبارزات برجسته زنان افغانستان که «به فرو نشاندن مستحکم‌ترین ساختار مردسالانه ممکن، تحت شدیدترین برخودهای امنیتی و خشونت‌های حکومتی از سوی طالبان همت گماشته‌اند»، نوشتند: «زنان ایران و کل مردم ایران، چهل‌وسه سال تمام است که دارند برای برکندن یکی از بزرگترین الگوهای حکومت‌ اسلامی، به هر شیوه‌ ممکن می‌رزمند و اینک با افتخار، بزرگترین مبارزه و پی‌گیرترین مبارزه را در این راه به کمال و نتیجه می‌رسانند.» روشنفکران افغانستانی در پایان «حضور قاطعانه‌ی زنان و مردم ایران در خیابان‌های شهرها برای برانداختن جمهوری اسلامی» را بیانگر این دانستند که «مبارزه تنها راه رهایی است؛ هرچند طولانی، هرچند با امتحان بار بارِ شیوه‌های مبارزاتی و گوناگونی این شیوه‌ها در برابر هر ابتکار و ابداع در سرکوبگری».