پانته‌آ بهرامی، فیلم‌ساز، روزنامه‌نگار و از همکاران پیشین «زمانه» پس از سال‌ها بیماری سه‌شنبه شب ۱۰ اسفند / یکم مارس در آمریکا درگذشت. پانته‌آ کار خود را به‌عنوان مستندساز از سال ۱۳۷۷ آغاز کرد و تحصیلات خود را در رشته‌ سینما و تلویزیون در شهر کلن آلمان به پایان برد و بیش از ۲۰ فیلم مستند ساخت. تز دکترای او در مورد «نقش زن در ‏سینمای متفاوت در قبل و بعد از انقلاب در ‏ایران» بود. او با برخی از شبکه‌های تلویزیونی آلمان نیز برای تهیه فیلم‌هایی که دستمایه اصلی آن‌ها وضعیت حقوق زنان در کشورهای آفریقایی بود همکاری کرد و در اوایل دهه ۹۰ میلادی در شبکه تلویزیونی ایرانی «رسانه» در شهر دورتموند آلمان به‌عنوان تهیه‌کننده فعالیت کرد. فیلم‌های مستند او محتوای انتقادی، ‏اجتماعی و سیاسی دارند. «از این فریاد تا آن فریاد»، «من به هیچ‌کس تعلق ندارم»، «و من عاشقانه زیسته‌ام»، «چهره‌ دیگر»، «بازی با آتش»، و ‏‏«اسلام، هویتم یا دلیل گریزم؟» از جمله کارهای اوست. فیلم «از این فریاد تا آن فریاد» او مستندی است مبتنی بر حرف‌های سودابه اردوان، نقاش و فعال سياسی ايرانی، که مدت هفت سال از عمرش را در سال‌های پس از انقلاب در زندان سپری کرده و ديده‌ها و تجربه‌هايش از اين دوران را در نقاشی‌ها و مجسمه‌های کوچکی ثبت کرده است. دو فیلم ‏‏«اسلام، هویتم یا دلیل گریزم؟» و «از این فریاد ‏تا آن فریاد»، در جشنواره‌های بین المللی نیز به ‏نمایش در آمده‌اند.‏ پانته آ بهرامی خود تجربه چهار سال زندان در جمهوری اسلامی را ‏داشت. پانته‌آ سال‌ها به‌عنوان روزنامه‌نگار با رسانه‌های ایرانی در خارج از کشور نیز همکاری کرد و مطالب او همواره در جهت آگاهی زنان و مبارزه برای آزادی و برابری بود. او مدتی نیز همکار «زمانه» بود و مقاله‌ها و گزارش‌های متعددی نوشت که در آرشیو «زمانه» موجود است. «زمانه» درگذشت پانته‌آ بهرامی را به خانواده او تسلیت می‌گوید.