هنریتا فور، رئیس یونیسف در بیانیه‌ای با اشاره به وعده‌های پیشین طالبان مبنی بر تضمین حق آموزش دختران گفت: «ما عمیقاً نگرانیم که به بسیاری از دختران دانش‌آموز اجازه بازگشت به مدارس داده نشود».
او افزود: «حتی پیش از آخرین بحران انسانی افغانستان، ۴,۲ میلیون کودک در مدارس ثبت نام نکرده بودند که حدود ۶۰ درصد از آنها دختر هستند. هر روز غیبت دختران در آموزش، فرصتی از دست رفته است برای آنها، خانواده‌هایشان و جوامع».
مدارس در حالی در افغانستان فعالیت خود را از سر می‌گیرند که دختران دانش‌آموز هم به خاطر سیاست‌های زن‌ستیزانه طالبان و هم به واسطه بیم خانواده‌ها از این گروه، از کلاس‌های درس باز مانده‌اند.
طالبان بر خلاف وعده‌های دروغین خود پیش از تسلط بر کابل، روز جمعه اطلاعیه‌ای را صادر کرده و دستور دادند دبیرستان‌ها تنها برای پسران باز شود. وزارت معارف طالبان اعلام کرد که کلاس‌های دبیرستان پسرانه در کلاس‌های هفتم تا دوازدهم از روز شنبه ۲۷ شهریوراز سر گرفته می‌شود. در این بیانیه آمده است: «همه معلمان و دانش‌آموزان پسر باید در موسسات آموزشی خود حاضر شوند.»
رئیس صندوق کودکان ملل متحد گفت: «دختران نمی‌توانند و نباید از تحصیل باز بمانند. بسیار مهم است که همه دختران از جمله دختران بزرگتر بتوانند بدون هیچ تاخیری تحصیلات خود را ادامه دهند. برای این منظور زنان معلم هم باید بتوانند تدریس را از سر بگیرند».
برمبنای گزارش یونیسف در دوهه گذشته در افغانستان تعداد مدارس سه‌برابر شده و تعداد کودکان دانش‌آموز از یک میلیون نفر به ۹,۵ میلیون نفر افزایش پیدا کرده است که پیشرفت قابل توجهی در آموزش و پرورش افغانستان محسوب می‌شود. پیشرفتی که با روی کار آمدن گروه تروریستی طالبان در معرض خطر جدی‌ست. ممانعت از تحصیل دختران علاوه بر سلب حق تعیین سرنوشت از آنها و محرومیت‌های ناشی از عدم دسترسی به آموزش، دختران را در معرض خطر کودک‌همسری و تبعات ناشی از آن قرار می‌دهد.
آژانس کودکان سازمان ملل از همه شرکای توسعه خواسته از آموزش «همه کودکان» در افغانستان حمایت کنند.
هنریتا فور تاکید کرد یونیسف به حمایت از همه کودکان ادامه می‌دهد تا دختران و پسران برای یادگیری و توسعه مهارت‌های مورد نیاز خود برای پیشرفت و ایجاد یک کشور صلح آمیز و پربار شانس مساوی داشته باشند.
همزمان کاربران شبکه‌های اجتماعی به خبر ممنوعیت تحصیل دختران در دبیرستان که برای بسیاری از فعالان حقوق زنان قابل پیش‌بینی بود، واکنش نشان دادند. برخی از دانش‌آموزان پسر با انتشار عکس و ویدیو در شبکه‌های اجتماعی اعلام کردند که بدون خواهرانشان به مکتب نمی‌روند.
فعالان حقوق زنان و کودکان در افغانستان بارها نسبت به خطرات قدرت گرفتن طالبان برای نابودی دستاوردهای آموزشی، حقوقی و فرهنگی به‌دست آمدن در این کشور هشدار داده بودند.
تصمیم طالبان در مورد آموزش دختران و اشتغال زنان معلم، بازتاب نگران کننده‌ای از تاکتیک‌هایی است که طالبان در دهه ۱۹۹، زمانی که بر افغانستان حکومت می‌کرد، به کار می‌گرفت. آنها بدون اعلام ممنوعیت رسمی دختران را حضور در مدرسه باز داشتند.
طالبان به همه دانش‌آموزان دبستانی دستور داده که به کلاس بازگردند؛ البته در یک سیستم مبتنی بر جداسازی جنسیتی که دامنه و کیفیت گزینه‌های زنان را به طور چشمگیری کاهش می‌دهد. اگر دبیرستان‌ها برای دختران بازگشایی نشوند، تعهدات طالبان برای اجازه تحصیل در دانشگاه با فارغ التحصیلی گروه فعلی دانشجویان بی‌معنی خواهد شد.
رهبران طالبان در حال حاضر اکثریت زنان افغان را به بهانه ناامنی از کار منع کرده‌اند.