عصر روز ۱۶ تیر ماه برخی پرسنل شهرداری منطقه هفت تبریز با همکاری شهرداری منطقه سه و با حکم تخریب از دادستانی، خانه یکی از حاشیه‌نشینان انتهای کوی لاله، شهرک مدنی این شهر را تخریب کردند و با اهالی آن درگیر شدند.
گفته می‌شود که علت تخریب این نوع خانه‌ها که «گئجه قندو» نامیده می‌شوند ساخت وساز بدون مجوز است.
در ماه‌های اخیر تعداد زیادی از این خانه‌ها که در پی گسترش حاشیه نشینی در تبریز افزایش داشته‌اند، توسط شهرداری این شهر تخریب شده‌اند.
در فیلمی که از اجرای حکم تخریب واحد مسکونی این خانواده در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، پس از تخریب منزل، چند نفر که به نظر می‌رسد از کارکنان شهرداری هستند، با مالکان بنای تخریب شده درگیر می‌شوند و همگی به یکی از این افراد حمله می‌کنند و یک نفر دیگر را تعقیب می‌کنند.
بنا به آمار حدود یک سوم از جمعیت تبریز (حدود ۵۰۰هزار نفر) در سکونت‌گاه‌های غیررسمی زندگی می‌کنند.
این شهروندان که با کمبود امکانات رفاهی، اجتماعی و فرهنگی برای زندگی مواجه‌اند، چاره‌ای جز زندگی در خانه‌های دست ساز خود در حاشیه شهرها ندارند.
در حال حاضر هزینه تولید یک مترمربع مسکن در داخل تبریز دو میلیون و ۶۰۰ هزار تومان است و قیمت تمام شده مسکن بسیار گران برآورد می‌شود.
حاشیه‌نشینی در سراسر ایران گسترش یافته است. مشهد یک میلیون و ۳۰۰هزار نفر حاشیه‌نشین وجود دارد بعد از آن نیز تهران، کرمانشاه، زاهدان، کردستان و تبریز دارای مناطق حاشیه‌نشین است.
بر اساس آخرین آمارها، نزدیک به ۲۵ درصد جمعیت ایران ساکن مناطق حاشیه‌نشین و بافت‌های فرسوده است. ۴۰ درصد جمعیت نیز زیر خط فقر قرار دارد. هفت دهک درآمدی بدون حمایت‌های دولتی برای امرار معاش با مشکل روبه‌روست.