کاخ الیزه صبح پنجشنبه ۳ دسامبر / ۱۳ آذر اعلام کرد والری ژیسکاردستن، رئیس جمهوری اسبق فرانسه در ۹۴ سالگی درگذشت. دوران ریاست جمهوری او مصادف با انقلاب ایران بود. ژیسکاردستن به خمینی اجازه اقامت در فرانسه داد. بعد از پیروزی انقلاب در دوران ریاست جمهوری او فرانسه به مرکز مخالفان جمهوری اسلامی بدل شد.
ژیسکاردستن که در سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۱ ریاست جمهوری فرانسه را به عهده داشت دست به برخی از اصلاحات اجتماعی زد: قانونی کردن سقط جنین، آزادی طلاق و پایین آوردن سن رأی به ۱۸ سال در فرانسه از دستاوردهای دوران ریاست جمهوری اوست.
ژیسکاردستن که از کارشناسان اقتصادی برجسته فرانسه بود همراه با هلموت اشمیت، صدراعظم سابق آلمان راه را برای یورو به عنوان واحد پول کشورهای عضو اتحادیه اروپا هموار کرد و به این ترتیب زمینه‌ساز وحدت پولی اروپا شد.
ژیسکاردستن در ۱۸ سالگی به مقاومت فرانسه پیوست و در جنگ جهانی دوم در جریان آزادسازی پاریس از اشغالگران نازی شرکت داشت. او فعالیت سیاسی خود را در سال ۱۹۵۹ آغاز کرد و در سال ۱۹۶۹ وزیر دارایی شد. در اواخر دوران ریاست جمهوری‌اش به دلیل جنجالی که بر سر پذیرش یک قطعه الماس به عنوان هدیه از طرف ژان-بدل بوکاسا دیکتاتور ضدکمونیست اهل جمهوری آفریقای مرکزی درگرفت، بخشی از محبوبیتش را در بین مردم فرانسه از دست داد. دادستانی پاریس بر اساس شکایت یک خبرنگار آلمانی که ژیسکاردستن را به تعرض جنسی متهم کرده بود، او را تحت پیگرد قانونی قرار داده بود.
دوران ریاست جمهوری او مصادف با آغاز انقلاب ایران بود. در آن ایام روح‌الله خمینی به فرانسه رفته بود. ژیسکاردستن در مصاحبه‌ای گفته است:
«آیت‌الله خمینی یک پناهنده سیاسی در عراق بود و تصمیم گرفت به دلایل شخصی از عراق به یک کشور اروپایی نقل مکان کند. او به خواست خود از عراق با هواپیمای مسافربری به پاریس آمد (…) من از شاه دلیل مسافرت آیت‌الله خمینی را به فرانسه جویا شدم. در جواب شاه از من خواست به او روادید بدهیم و مراتب امنیتی و حفاظتی در مورد آیت‌الله خمینی را از سوی دولت فرانسه تأمین کنم. بلافاصله من سفیر خود را در ایران به حضور شاه فرستادم و از او خواستم که نظر شاه را حضوراً از او بپرسد و به من گزارش دهد و شاه برای من پیغام داد که کوچکترین مشکلی برای آیت‌الله خمینی به وجود نیاورم و حتی به سفیر من گفت: اگر دولت فرانسه مقدمات پذیرایی و آسایش او را فراهم نکند او دولت فرانسه را هرگز نخواهد بخشید. شاه معتقد بود که هر برخورد ناشایست و گرفتاری برای آقای خمینی در فرانسه به شدت و حدت نا‌آرامی‌های داخلی ایران کمک خواهد کرد.»
خمینی در همان ایام در مصاحبه‌ای درباره تصمیم‌اش به اقامت در فرانسه گفته بود:
«دولت عراق زیر فشار شاه فعالیت‌های مرا در جهت خدمت به اسلام و مسلمین نمی‌توانست تحمل کند و لذا ناچار به ترک آن کشور شدم و عازم کویت شدم و با این که ویزای کویتی داشتم مانع از ورود من به خاک کویت شد ناچار به فرانسه آمدم تا در این جا تصمیم به اقامت در یک کشور اسلامی را بگیرم. و هرگاه در مدت اقامت موقتی خودم در فرانسه احساس محدودیت در انجام وظایفم بکنم خاک فرانسه را ترک خواهم کرد و مهم نیست که کجا باشم زمین خدا وسیع است.»
ژیسکاردستن همچنین میزبان کنفرانسی در گوادلوپ بود که رهبران چهار قدرت اروپایی در آن جمع شده بودند و درباره نظام پهلوی و انقلاب ایران به تصمیم رسیدند.
بعد از پیروزی انقلاب تنش‌ها بین دو کشور بالا گرفت و با اعطای پناهندگی به شاپور بختیار، مسعود رجوی و ابوالحسن بنی‌صدر بدبینی دولت رجایی نسبت به دولت ژیسکاردستن بالا گرفت.