در اواخر ماه اکتبر / اوایل آبان امسال خبر انتقال حبیب فرجالله چعب معروف به «حبیب کعبی» و نیز «حبیب أسیود» از ترکیه به ایران انتشار یافت. هنوز معلوم نیست که انتقال این کادر رهبری «جنبش مبارزه عربی آزادیبخش الأحواز» به صورت ربایش بوده یا در جریان معاوضه بین تهران و آنکارا صورت گرفته است. خبر تأیید نشدهای حاکی از این است که ایران دو عضو گروه «پکک» (حزب کارگران کردستان) را که دستگیر کرده بوده به ترکیه تحویل داده و در ازای آن حبیب کعبی را دریافت کرده است.
عکسهای زیر امروز در برخی رسانههای داخل انتشار یافتند:
عکسها که «حبیب کعبی» را نشان میدهند، جزئی از ویدئویی است که دیشب در تلویزیون جمهوری اسلام منتشر شده و امروز خبر مربوط به آن با اطلاعیه وزارت اطلاعات در مورد دستگیری حبیب کعبی همراه است. این اطلاعیه گروهی را که حبیب کعبی در رهبری آن قرار داشته و به عربی «حرکه النضال العربی لتحریر الأحواز» خوانده میشود، متهم به عملیات تروریستی از جمله حمله مسلحانه به رژه نیروهای مسلح در اهواز در صبح ۳۱ شهریور ۱۳۹۷میکند.
اعترافگیری جلوی تلویزیون یک رویه ثابت دستگاه امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی است. همه موارد پیشین حاکی از آن است که بازجویی همراه با شکنجه جسمی و روانی زمینهساز این گونه اعترافگیری است که هدف از آن ترساندن و نشان دادن اقتدار دستگاه امنیتی است.
حبیب کعبی مانند دیگر زندانیان دارای اتهام امنیتی از حق داشتن وکیل و بازرسی عادلانه اتهامات محروم است.
در فضای مجازی فارسی زبان، در میان کاربران ایرانی عمدتاً دارای گرایش ناسیونالیستی موجی از ابراز تنفر نسبت به فعالان سیاسی خلق عرب، شخص حبیب اسیود و فعالیت های مرتبط با ملیت ها به راه افتاده است. بسیار یاز این ناسیونالیست های ایرانی تعارف را کنار گذاشته و صراحتا از این آدم ربایی و حتی اعدام ایشان دفاع می کنند. اغلب ان ها معتقدند قوانین حقوق بشری در رابطه با فعالانی که آنها را با عنوان تجزیه طلب طرد یم کنند، نباید اجرا شود و این افراد نباید از حقوق انسانی برخوردار شوند. علاوه بر این موج نفرت پراکنی و فاشیسم عریان، رسانه های فارسی زبان اپوزیسیون نیز در برابر این آدم ربایی و شکنجه های متعاقب ان و خطر اعدام این فعال سیاسی سکوت مطلق اختیار کرده اند. اگر موج همدردی ها و جنجال خبری دربارۀ دستگیری «روح الله زم» را با دستگیری «حبیب اسیود» مقایسه کنید متوجه این سکوت خواهید شد. بدون هیچ شکی این مواضع دم خروس فاشیست های مرکزگرا را از زیر عبای مدرنیسم-خواهی آنان بیرون می اندازد، و برای رسانه های فارسی زبان نیز ننگی تاریخی به همراه خواهد آورد. سکوت را بشکنید و علیه فاشیسم در تمام اشکال آن فریاد بزنید. نه تنها آدم ربایی و اعدام حبیب اسیود، بلکه ستم آشکار و چندجانبه ای که بر خلق عرب و دیگر خلق های عرب روا داشته می شود، مصداق فاشیسم است و به جز مخالفت و مبارزه با آن پاسخ دیگری نباید بگیرد. آنان که امروز ساکت اند، همدستان همان فاشیسمی هستند که هزاران دست آشکار و نهان تلاش می کنند تا با تغییر نامش، وجودش را منکر شوند. با سکوتمان همدست فاشیست ها نشویم.
کارو / 12 November 2020
با سلام
با شما کاملا موافقم کاروی عزیز۰
با سپاس آکو
آکو کردستانی / 12 November 2020
درود.مایلم موجز و مختصر عرض کنم .میهن مان ایران ملک مشاع هم ساکنان آن است . تضارب و تضاد و تراضی .و درک همه ا را (مخالف و موافق) یک حق قانونی است اما .وقتی سرویس های امنیتی بیگانه با جسارت در مسابقه فوتبال (پرچم کشور های بیگانه …عربستان را با ابراز عقیده .نه مخالف .بل .تجزیه گر با فحاشی فریاد میزنند حتی مردم میهن دوست اهواز و اعراب .ایرانی را کا در جنگ هشت ساله علیه صدام با رشادت و دلیری از میهن خویش دفاع نمودند را تهدید و باز مسلحانه به کشتار همین فرزندان غرب خوری در رژه نظامی اقدام میکنند .جای دفاع …باقی میماند .ایران کشوری با هشت هزار سال تاریخ و همزیستی و معاشرت و آمیزش اقوام یک هویت کهن (نه مجعول ودست ساز قرار داد های استعماری است همسایگان غرب ما با یکصد و اندی سال (به اصطلاح استقلال ….؟دعوی حاکمیت …بر سرزمین های مادری مان را دارند و از هیچ توطئه. و جنایت هم فرو گذار نکرده اند .منصفانه ایا (با تجزیه طلبان و خود فروختگلن .مسلح با (مهر و احترام میتوان سخن گفت .حق دارویی حتی مخالف ما باید محفوظ باشد .اما من ایرانیسم و با جان و هستی ام از میهن و منافع ملی و تمامیت ارضی تا آخرین قطره خون بدفاع خواهم ایستاد .با احترام بسیار
srosh / 13 November 2020