رئیس سازمان زندان‌ها در ایران گفت ۱۰ هزار زندانی متهم به حمل و توزیع مواد مخدر به اردوگاه‌های کار اجباری منتقل می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)، غلام‌حسین اسماعیلی، رئیس سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی ایران امروز جمعه ۱۱ اسفندماه گفت: “۱۰ هزار زندانی محکوم مواد مخدر به اردوگاه‌های کار اجباری در استان‌های اصفهان و خراسان رضوی منتقل می‌شوند.”
وی پیرامون “تأخیر در ساخت اردوگاه‌های کار اجباری” در استان‌های تهران، کرمان و سیستان و بلوچستان افزود: “اوضاع بودجه در سال جاری، خیلی از طرح‌ها را با مشکل مواجه کرد که این طرح‌ها نیز مستثنی نبودند.”
سهراب سلیمانی، مدیر کل زندان‌های استان تهران اردیبهشت سال ۱۳۹۰ در مورد اخبار منتشر شده مبنی بر ایجاد اردوگاه‌های کار اجباری در ایران به دلیل پر شدن ظرفیت زندان‌ها به تارنمای دادنا گفته بود: “ایجاد اردوگاه کار اجباری برای معتادان در زندان‌های ایران به دلیل پر شدن ظرفیت زندان‌ها نیست.”
وی هدف از ایجاد اردوگاه‌های کار اجباری برای معتادان را اجرایی کردن ماده ۴۲ قانون مبارزه با مواد مخدر دانسته و افزوده بود: “زندانیانی که در رابطه با مواد مخدر زندانی شده‌اند باید در اردوگاه‌های جداگانه اسکان داده شوند.”
خبرگزاری مهر بهمن‌ماه در گزارشی تعداد زندانیان ایران را ۲۱۷ هزار تن اعلام کرد. در همان ماه، اسماعیل احمدی‌مقدم بدون این‌که تعداد دقیق زندانیان محکوم به جرايم مواد مخدر را اعلام کند گفته بود نیمی از زندانیان در ایران، محکومان مواد مخدر هستند
خبرگزاری مهر نیز آبان‌ماه ۱۳۸۹ به نقل از حمیدرضا حسین‌آبادی، رئیس پلیس وقت مبارزه با مواد مخدر نیروی انتظامی از راه‌اندازی اردوگاه‌های کار اجباری خبر داده بود.
وی گفته بود: “خرده‌فروشان مواد مخدر اولین گروهی هستند که به این اردوگاه‌ها اعزام می‌شوند و پس از انتقال از زندان‌ها، در سخت‌ترین شرایط ممکن به فعالیت و کار می‌پردازند.”
حسین‌آبادی آن زمان درباره گروه‌های دیگر زندانیان که ممکن است به این اردوگاه‌ها منتقل شوند چیزی نگفته بود.
طه طاهری، قائم مقام دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر نیز همان زمان پیرامون این موضوع به خبرگزاری ایرنا، گفته بود: “ساخت این اردوگاه‌ها در پنج استان ایران طی سال‌های ۷۹ و ۸۰ آغاز شد.”
پیش‌تر، در فروردین‌ماه ۱۳۸۸ اسماعیل احمدی‌مقدم، فرمانده نيروی انتظامی ايران با اشاره به راه‌اندازی ۱۱ اردوگاه اجباری کار در ایران این مراکز را برای “تنبیه مواد فروشان” عنوان کرده بود.
اردوگاه‌های کار اجباری طی دهه‌های گذشته برای نگه‌داری و بهره‌کشی از زندانیان در شوروی، کره شمالی، ژاپن، چکسلوواکی سابق، کوبا و کشورهای دیگر رایج بوده است.
در حال حاضر اردوگاه‌های کار اجباری در کشورهایی نظیر چین وجود دارد و برخی از کالاهای موجود در بازار این کشور در این اردوگا‌ها و توسط زندانیان تولید می‌شود.
سازمان‌های مدافع حقوق بشر نسبت به به‌کارگرفتن زندانیان به کار اجباری در چنین اردوگاه‌هایی انتقاد و ابراز نگرانی کرده‌اند.
خبرگزاری مهر بهمن‌ماه در گزارشی تعداد زندانیان ایران را ۲۱۷ هزار تن اعلام کرد. در همان ماه، اسماعیل احمدی‌مقدم بدون این‌که تعداد دقیق زندانیان محکوم به جرايم مواد مخدر را اعلام کند گفته بود نیمی از زندانیان در ایران، محکومان مواد مخدر هستند.
در چند سال اخير اعدام اين زندانيان در ايران افزايش بی‌سابقه‌ای يافته است به‌طوری که بان کی مون، دبيرکل سازمان ملل متحد و احمد شهيد، گزارشگر ويژه سازمان ملل برای بررسی وضعيت حقوق بشر در ايران، در گزارش‌های خود به‌شدت اين اعدام‌ها را محکوم کرده‌اند و گفته‌اند بر اساس قوانين بين‌المللی مواد مخدر جرمی نيست که زندانيان به‌خاطر آن اعدام شوند.