احسان مهرابی − شتر «بگم، بگم»های احمدی نژاد روز یک شنبه (۱۵ بهمن) در خانه برادران لاریجانی هم خوابید. دراین روز محمود احمدی نژاد برای جنگی تمام عیار به مجلس رفت. او ظاهرا برای دفاع از وزیر تعاون، کار و امور اجتماعی به مجلس رفته بود، اما گویا تنها چیزی که برایش اهمیت نداشت ادامه کار عبدالرضا شیخ الاسلامی بود.

شیخ الاسلامی هم به شوخی و جدی به نمایندگان مجلس گفت که به دلایل بهداشتی یک صندلی برای خود خریده و هرجا سمتی داشته باشد آن را با خود می‌برد. چه بسا شیخ الاسلامی این صندلی را با خود به جای مهمتری ببرد.

احمدی نژاد که به کلمات اولین و بیشترین علاقه زیادی دارد یک اولین دیگر را به نام خود ثبت کرد. او اولین رئیس جمهوری است که نوار به دست به مجلس می‌رود و برادر رئیس دو قوه دیگر را به سوء استفاده از قدرت در فعالیت‌های اقتصادی متهم می‌کند.

فاضل لاریجانی که احمدی نژاد فیلم جلسه او و مرتضوی را در مجلس پخش کرد گویا از قافله برادران مقتدر خود جا مانده و در سالیان گذشته تنها رایزنی فرهنگی سفارت ایران درکانادا گیرش آمده. او اینک رئیس دانشگاهی است که نام پدرش برسردر آن نصب شده: دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت‌الله آملی.

احمدی نژاد البته گفت که در انبان خود از این دست فیلم‌ها باز هم دارد و این فیلم‌ها ۲۴ ساعتی می‌شود. او البته نگفت که همه این ۲۴ ساعت فیلم متعلق به فاضل لاریجانی است یا از دیگران هم فیلم‌هایی دارد. شاید همین فیلم‌ها احمدی نژاد را به تائید صلاحیت و پیروزی اطرافیانش در انتخابات ریاست جمهوری امیدوار کرده است.

سخنان احمدی نژاد جلسه مجلس را بارها متشنج کرد وخشم نمایندگان مجلس را برانگیخت، اما آنان از ابتدا هم مخاطب احمدی نژاد نبودند. احمدی نژاد مخاطب خود را کسانی می‌داند که همچنان باور دارند که او افشاگر سوء استفاده یا به تعبیر ساده دزدی افراد قدرتمند است.

علی لاریجانی، رئیس مجلس، هم این بار با همان روش احمدی نژاد از خود دفاع کرد. او از پرونده‌های اطرافیان احمدی نژاد گفت و برادر او داوود احمدی نژاد را به شهادت طلبید. داوود اطرافیان محمود را به ارتباط با سازمان مجاهدین خلق و فساد کلان اقتصادی متهم می‌کند. لاریجانی گفت که احمدی نژاد و اطرافیانش با روشهای مافیایی برادرش را به دامگاه کشانده و از او فیلم گرفته‌اند اما نتوانست اصل جلسات را منکر شود، پس ترجیح داد روابط نزدیک خود با برادرش را انکار کند.

پس از سخنان لاریجانی تعدادی از نمایندگان او را بوسیدند، او خود را پیروز نبرد بزرگ می‌دید چرا که درمقابل تهدید احمدی نژاد از او خواست “کم نگذارد”و هر چه در چنته دارد رو کند. نمایندگان هم شاید به همین دلیل حساب رئیس مجلس را پاک می‌دانند.

احمدی نژاد و لاریجانی هر دو خود را برنده درگیری روز یکشنبه مجلس می‌دانند اما گروه سومی با اعلام شکست دو طرف خود را پیروز می‌خواند. معترضان انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸. آنان به علی لاریجانی یادآوری می‌کنند که “ادب مرد به ز دولت اوست”را سه سال پیش میرحسین موسوی کاندیدای آنان گفته بود و اینک پس از سه سال رئیس مجلس مجبور است بگوید که احمدی نژاد بدیهیات و اولیات اخلاقی را رعایت نمی‌کند. شاید به دلیل همین یادآوریها روزنامه کیهان، اصلاح طلبان را متهم به سازمان دادن اتفاقات جلسه روز یکشنبه کرد و نوشت که ” شواهدی در دست است که نشان می‌دهد واقعه تلخ و ناگوار و خیانت آمیز دیروز توطئه مشترک «اصحاب فتنه» و «حلقه انحرافی» بوده است. “

روز یک شنبه فرصتی برای اصولگرایان منتقد هم بود تا درستی پیش بینی‌های خود درباره احمدی نژاد را جشن بگیرند. اصولگرایانی چون عماد افروغ که رای مجلس به استیضاح وزیر کار را رای به استیضاح احمدی نژاد می‌دانند چرا که به تعبیر آنان سخنان احمدی نژاد اصلی‌ترین دلیل رای بالا به استیضاح بوده و اگر در همان جلسه برای عدم اعتماد به احمدی نژاد هم رای گیری می‌شد همین تعداد رای موافق را داشت.

پس از جلسه مجلس روسای دو قوه اعلام مصاحبه مطبوعاتی کردند تا از رقیب عقب نمانند و خود را پیروز اعلام کنند اما مصاحبه مطبوعاتی هر دو رئیس لغو شد. به سبک معمول تحلیل‌ها به این سمت رفت که لغو مصاحبه به دستور رهبری بوده است. گویا رهبری با دستور برای لغو سئوال از احمدی نژاد و آرامش در جلسه سخنرانی او تنها توانست نبرد دولت و مجلس را به تاخیر اندازد. شاید او اتفاقات جلسه یک شنبه را پیش بینی نمی‌کرد، به این دلیل که رسم جلسات استیضاح دلجویی رئیس جمهور و وزیر از نمایندگان مجلس بوده. اما مگر کدام یک ازکارهای احمدی نژاد شبیه گذشتگانش بوده که جلسه استیضاح وزیرش باشد.

اینک رهبری مجبور است تمامی رفتارهای روسای قوا را تا انتخابات ریاست جمهوری از نزدیک مانیتور کند تا اتفاقات یک شنبه برای او تکرار نشود. یک شنبه‌ای که برای رهبری و حامیانش غم انگیز بود به گونه‌ای که روح الله حسینیان گفته که از اتفاقات جلسه مجلس مریض شده است.

رهبری پیش از این گفته بود: «از امروز تا روز انتخابات هر کس احساسات مردم را در جهت ایجاد اختلاف به کار گیرد، قطعاً به کشور خیانت کرده است.» اینک او باید همچنان این هشدار را تکرار کند، هشداری که مشخص نیست چقدر جدی گرفته شود. او حتی از هم اینک باید نگران تکرار اتفاقات یک شنبه مجلس برای پدرعروس خود هم باشد. اطرافیان احمدی نژاد یک بار درمجلس هشتم با حمایت از علی لاریجانی دربرکناری غلامعلی حدادعادل از ریاست مجلس سهیم بوده‌اند. این بار نیز بعید است به ریاست جمهوری او رضایت دهند.

اینک حداد عادل و دیگر مدعیان انتخابات ریاست جمهوری سال آینده باید امیدوار باشند که لطیفه‌های پیش از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ جدی نشود و شتر «بگم، بگم»های احمدی نژاد دم در خانه آنان نخوابد.

عکس‌ها:

از جلسه استیضاح وزیر کار، ۱۵ بهمن، خبرگزاری مهر