«مهدی گلشنی» از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی با انتقاد از اینکه موضوع فرهنگ و دانش در ایران بی‌ارزش شده، گفته است: «اگر حتی چندماه مدارس و دانشگاه‌ها تعطیل می‌شدند، ضرری نمی‌کردیم، ضمن اینکه احتیاط بیشتر هم با این کار صورت می‌گرفت و دانش‌آموزان و دانشجویان آنقدرها هم لطمه نمی‌خوردند.»
-
مهدی گلشنی
مدارس و دانشگاه‌ها در ایران از اسفندماه گذشته و به دنبال شروع کرونا تعطیل شدند و آموزش در آنها به شکل مجازی در پیش گرفته شد. مهدی گلشنی، عضو عیات علمی دانشگاه صنعتی شریف گفته به نظر او تعطیلی چند ماهه مدارس و دانشگاه‌ها بهتر از آموزش مجازی است و در این نوع آموزش فشار روی استادان زیاد است.
گلشنی به تاثیر فرهنگ‌سازی پیش از اجرای آموزش مجازی اشاره کرده و گفته اگر فرهنگ‌سازی درباره کرونا از طریق رسانه‌ها سفت و سخت گرفته می‌شد و مانع از تجمعات می‌شدند، بساط این موضوع زودتر جمع می‌شد.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفته: «در آموزش حضوری یا غیرمجازی مبادله فکری و اصولی دارد و تبادل اطلاعات و دانش میان معلم و دانش‌آموز، استاد و دانشجو وجود دارد، اما این موضوع در آموزش مجازی به حداقل می‌رسد.»
در جریان شیوع کرونا وزارت آموزش و پروش ایران با معرفی اپلیکیشن «شاد» به مدارس سراسر کشور، روند آموزش مجازی را در پیش گرفت اما بنا بر گزارش‌ها، در استان‌های محروم امکان استفاده از این شیوه برای بسیاری از دانش‌آموزان ممکن نبوده و خطر ترک تحصیل را در این مناطق افزایش داده است. در مورد دانشگاه‌ها هم فراهم نبودن زیرساخت‌های ضروری برای آموزش مجازی مثل اینترنت پر سرعت، گوشی هوشمند و محتوای آموزشی متناسب به روند آموزش ضربه زد.
گلشنی گفته ایران توانسته خود را در تکنولوژی آموزشی مجازی با دنیا هماهنگ کند و این روند خیلی سریع در ایران رخ داده است اما در برخی جاها و استان‌ها فعلا این امکان فراهم نشده است.
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی شریف با بیان اینکه اگر آموزش برای چند ماه تعطیل می‌شد، شاید بساط کرونا هم زودتر جمع می‌شد، گفته: «به عنوان مثال اگر کلاس‌های درس یا کنکور تا حدود شش ماه تعطیل بودند، هیچ ضرری به آموزش وارد نمی‌شد.»
گلشنی در انتقاد به روند آموزش در دانشگاه‌ها گفته: «دانشگاه‌ه بهتر است بدانند هدف از آموزش به دانشجویان و دانش آموزان چیست و چه حاصلی می‌تواند داشته باشد.» به گفته او معنای اصلی کسب دانش برای دانشجو از دست رفته است و پیش از این‌ها دانشجویان زیاد دنبال مدرک نبودند.
به اعتقاد این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، توجه به فرهنگ در ایران بسیار ضعیف بوده و یک موضوع فراموش شده است. هرکاری هم که انجام می‌شود، اقتصادی و سیاسی است و موضوع فرهنگ و اخلاق مطرح نیست.
در همین زمینه:
موضوع آموزش مجازی موضوعی فرعی است. عده ای قصد دارند به بهانه ی آموزش مجازی دانشگاه ها را تعطیل کنند و به همین ترتیب نیروی فعال دانشگاهی را از مدار اولیه اش خارج کنند و وی را به سمت و سوی مسائل فرهنگی مربوط کنند. فرهنگ نیز مانند بقیه ی خصلت های دانشجویی غریزی و درون زاست. آن چه از درون دانشجویان بر می آید اهم است و همان طور که می دانیم تزریق فرهنگ به دانشجویان در شرایطی که سانسورهای اخلاقی وجود دارد امکان پذیر نیست. هم چنین در دانشگاه بحثی از اقتصاد و سیاست نیست. صحت این گفته در شرایطی است که کادر دانشگاهی به دلخواه پذیرای بعضی از دانشجویان است و به راحتی بعضی دیگر را از پذیرش مستثنا می کند.این موضوع را می توان در پایان نامه های دانشگاهی هم دید. به طوری که دانشگاه فقط پایان نامه ی آن هایی را که می خواهد جذب می کند و بقیه را به گوشه ی انزوایی می راند. این موضوع به راحتی از رابطه ی استاد و دانجو مشخص است. بنابراین انتظار می رود استادان دانشگاه ها در روابطشان با دانشجویان تجدید نظر کنند و اگر لازم است انتقادهای دانشجویان را با آغوش باز بپذیرند.
حسین مختاری / 25 January 2021