انفجار یک مین به‌ جای مانده از جنگ هشت ساله ایران و عراق در منطقه عمومی «کله قندی» از توابع شهرستان مهران در استان ایلام، منجر به جان‌باختن سه شهروند و زخمی شدن یک نفر دیگر در این شهرستان شد.

بیشتر قربانیان مین در ایران کودکانی هستند که این مین‌ها نزدیک فضای بازی یا زمین مزرعه‌شان بوده است

به ‌نوشته خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به ‌نقل از اسد قاسمی، فرماندار مهران، این انفجار در شامگاه جمعه ۲۷ تیر ماه روی داده و نیروهای امدادی با حضور در محل اقدام به انتقال اجساد کشته‌شدگان و مجروح حادثه کرده‌اند.

انفجار مین‌ و مهمات به جا مانده از دوران جنگ ایران و عراق، همه ساله باعث کشته یا زخمی شدن اهالی مناطق مرزی به‌ ویژه در غرب و جنوب ‌غربی ایران می‌شود.

اواخر خرداد ماه هم انفجار یک مین به جا مانده از دوران جنگ در روستای سورآو (سورآب) از توابع بخش آلوت بانه، باعث جان باختن یک مرد ۴۹ ساله به نام احمد اعلم شد.

به‌ نوشته وبلاگ «مین و زندگی»، این مین در پشت منزل مسکونی این شهروند جان ‌باخته و در داخل روستا منفجر شد.

ایران به عنوان دومین سرزمین آلوده به مین در جهان، پس از گذشت بیش از سه دهه از اتمام جنگ، همچنان با انحصاری کردن پروژه‌های پاک‌سازی مناطق آلوده به مین و نپیوستن به کنوانسیون‌ها و معاهدات بین‌المللی مین‌زدایی، حاضر نیست گام‌هایی جدی و اساسی برای حفظ جان شهروندان خود و پاک‌سازی مناطق مرزی بردارد.

یکی از موثرترین کنوانسیون‌های بین‌المللی در اعطای راهکارها و کمک‌های جهانی در حوزه مین‌زدایی و همین‌طور موظف کردن دولت‌ها در استفاده نکردن از مین‌های جنگی در آینده، کنوانسیون بین‌المللی اتاوا است که حکومت ایران همچنان از پیوستن به آن خودداری می‌کند.

برخی از کارشناسان فعال در حوزه حقوق قربانیان مین، یک دلیل نپیوستن دولت ایران به این کنوانسیون را ملزم کردن ایران به عدم استفاده از «مین‌های جنگی ضد نفر» عنوان کرده‌اند.

نیروهای نظامی ایران از جمله سپاه پاسداران، برای پیشبرد طرح‌ها و برنامه‌های نظامی خود همچنان اقدام به مین‌گذاری در محدوده مرزها و مناطق تحت کنترل خود می‌کنند.

مین‌های به ‌جا مانده از جنگ هشت ساله و ایران و عراق در حالی همچنان قربانی می‌گیرند که مصدومان مین در ایران از همان ابتدا از هیچ حمایت مالی‌ای برای درمان برخوردار نبوده و نیستند و خدمات ویژه و رایگان درمانی هم برای قربانیان مین در نظر گرفته نشده است.

بنا بر آمارها بیشتر قربانیان مین در ایران کودکانی هستند که این مین‌ها نزدیک فضای بازی یا زمین مزرعه‌شان بوده است. اما قربانیان مین فقط کودکان نیستند و سالانه تعداد زیادی از مرزنشینان بزرگسال از جمله کولبران، کاسبان مرزی و دامدارانی که مراتع آنها همچنان آلوده به مین باقی مانده، قربانی می‌شوند.

مناطق آلوده به مین در ایران، پس از گذشت سال‌ها از اتمام جنگ هشت ساله همچنان پاکسازی نشده‌اند و حتی در مناطق مشکوک به وجود مین، توسط سازمان‌های متولی پاک‌سازی مین، نشانه‌گذاری یا علامت‌گذاری برای دادن هشدار به شهروندان انجام نشده است.

  • در همین زمینه
مین، زخم‌ لاعلاج جنگ