نسرين ستوده، وکيل زندانی با حضور مأموران در مراسم خاکسپاری صفوری فخريان، مادرش شرکت کرد.
تارنمای تغيير برای برابری نوشت، امروز شنبه دوم دیماه مادر نسرين ستوده، صفوری فخريان در حضور نسرين به خاک سپرده شد.
به گفته يکی از مادران کمپين يک ميليون امضا، هنگامی که خانواده، دوستان و ياران نسرين ستوده برای خاکسپاری مادر نسرين ستوده حاضر بودند، حضور ناگهانی نسرين ستوده مجلس عزای مادرش را با اشک توأم با غم و شادی آميخت.
نسرين ستوده به مدت سه ساعت با حضور مأموران اجازه داشت در مراسم خاکسپاری مادرش شرکت کند. پس از خاکسپاری و صرف غذا و ديدار با دوستان و شرکتکنندگان در مراسم خاکسپاری، مأموران او را به زندان اوين بازگرداندند.
ستوده ضمن سپاس از همه ياران و همراهانش گفت: “امروز مادرم با فقدانش مسبب حضور من در کنار فرزندان و دوستان و يارانم شد.”
وی از تلاشهای فعالان جنبش زنان در ايران و خارج قدردانی کرد و گفت: “همه ما برای يک آرمان کار میکنيم فقط به پايداری و صبر و متانت نياز داريم تا به آرمانهايمان برسيم.”
نسرين ستوده در مراسم خاکسپاری مادرش: همه ما برای يک آرمان کار میکنيم فقط به پايداری و صبر و متانت نياز داريم تا به آرمانهايمان برسيم
اين حقوقدان خطاب به همراهانش گفت: “اميدوارم روزی در کنار هم پيروزی آرمانهای خود را جشن بگيريم.”
نسرين ستوده از زمان بازداشت تاکنون از هرگونه ملاقاتی با مادر، پدر و برادرش محروم بود.
صفوری فخريان، مادر نسرين ستوده، بعد از ظهر پنجشنبه ۳۰ آذرماه از دنيا رفت. در حالی که هيچگاه به درخواستهای وی برای ملاقات با دخترش در زندان اوين پاسخ مثبت داده نشد.
پدر نسرين ستوده نيز که به هنگام دستگيری دخترش، در بخش مراقبتهای ويژه بيمارستان بستری شده بود در مهرماه ۱۳۸۹ درگذشت.
آن زمان، درخواست اين وکيل دادگستری برای ديدار با پدرش از سوی مقامهای قضائی بیپاسخ مانده بود.
به گزارش کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران، رضا خندان همسر نسرين ستوده با اشاره به اينکه در ماههای اخير خانواده نسرين ستوده پيگيریهای متعددی برای اجازه ملاقات نسرين با مادرش را داشتند، گفت: “با توجه به وخامت حال مادر نسرين، خواهرش مرتب برای امکان ملاقات پيگيری میکرد.”
وی افزود: “واقعاً برای آنها کاری نداشت که يک ساعت نسرين را از اوين به خانه مادرش ببرند اما اين اتفاق نيفتاد.”
رضا خندان که پيش از مراسم خاکسپاری سخن میگفت با اشاره به ناراحتی گوارشی و ضعف شديد بدنی نسرين ستوده گفت: “ما از هر کانالی که فکر میکرديم اقدام کرديم تا بتوانيم برای نسرين مرخصی استعلاجی بگيرم. به دفتر دادستان تهران، نمايندگان مجلس و ديگر مسئولان رفتم و خود نسرين هم از داخل زندان تقاضا کرد اما تاکنون هيچکس پاسخی نداده است.”
صفوری فخريان و مهراوه خندان، مادر و دختر نسرين ستوده
نسرين ستوده ۱۳ شهريورماه ۱۳۸۹ بازداشت شد و به ۱۱ حبس تعزيری، ۲۰ سال محروميت از وکالت و ۲۰ سال ممنوعيت از خروج از کشور، محکوم شد. زندان او در دادگاه تجديدنظر به شش سال کاهش يافت.
وی بهتازگی در اعتراض به وضعيت خود در زندان و ممنوع الخروجی دختر ۱۲ سالهاش از ايران ۴۹ روز دست به اعتصاب غذا زد.
چند روز پيش مراسم اهدای جايزه آزادی انديشه ساخاروف از سوی پارلمان اروپا به نسرين ستوده و جعفر پناهی فيلمساز مطرح ايرانی با حضور شخصيتهای حقوق بشری و سياسی ايران و اروپا در استراسبورگ برگزار شد.
نسرين ستوده پيش از اين برنده جايزه حقوق بشر سازمان حقوق بشر بينالملل در سال ۲۰۰۸ نيز شده است.
چه خوش گفت ؛زنده یاد اخوان ثالث:
همین تنها نبینی شیرمردان
فراوان دیده ام من شیر زن هم
نشان مردیِ مردم نری نیست
جوانمردی تواند پیرزن هم
و در « نطفه ی یک قهرمان با توست » چنین می گوید :
تو زنی مردانه ای ، از مرد هم بیشی.
جامه ی جنست زن است ، اما
درد و غیرت در تو دارد ریشه ای دیرین.
کم مبین خودرا ، که از بسیار هم بیشی .
گوهر غیرت گرامی دار، ای غمگین.
مرد ، یا سالار زن، باید بدانی این.
کاندرین روزان صد ره تیره تر از شب.
اهل غیرت روزیش درد است .
و در رثای شاعره ای که خود او را « پریشادخت »3 می نامد، چنین می گوید :
… نهان شد جاودان در در ژرفنای خاک و خاموشی
پریشادخت شعر آدمیزادان.
چه بیرحمند صیادان
نهان شد، رفت
از این نفرین شده ی مسکین خراب آباد.
دریغا آن زن مردانه تر از هرچه مردانند ،
[ آن آزاده ، آن آزاد .
کاربر مهمانreza torabi / 22 December 2012
آیکاش این ددمنشان سیاهروی اسلام مرام و اسلام پناه و اسلام شرف و این متشیعان نامرد حتا اما ایکاش نگذاشته بودندت که بیای به سر خاک مادرت. آنگاه انها شیعه ی ***بودند. ای نامردان بر قدرت. نامردانی که مادرت را دقمرگ کردند. این شیعیان علی ابن ابی طلب را که سر همه امان خواهان را که امانشان داده بود را در یک نصف روز نهصد نفره برید. آری این است اسلام رحمانی. و نه غیر از این.
کاربر مهمان / 22 December 2012
درود بر زندانيان سياسی که مقاومتشان بر عليه ديکتاتوري، نويد بخش احيای دموکراسی در آينده نزديک دارد.
کاربر مهمان / 23 December 2012