شهزاده سمرقندی – در برنامه «با همسایگان» امروز می‌خواهم شما را با برزو عبدالرزاق، کارگردان تئاتر و هنرمند شناخته‌شده تاجیک آشنا کنم.
برزو عبدالرزاق بیش از ۶۰ نمایش را در کشور‌های سایق اتحاد جماهیر شوروی و بسیاری از کشور‌های اروپایی روی صحنه آورده و بیش از ۱۰ جایزه بین‌المللی را نیز به خود اختصاص داده است.
برزو علاوه بر اینکه نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر است، نظرات انتقادی زیادی نسبت به ساختار سیاسی کنونی تاجیکستان دارد. او نظرات و پیشنهاد‌هایش برای بهبود بخشیدن به وضع تئاتر و هنر تاجیک را در مقالاتی انتقادی به نشر می‌رساند.
برزو عبدالرزاق اکنون مدتی‌ست که در مرکز توجه رسانه‌ها و هنرمندان و روشنفکران تاجیک و روس قرار گرفته. او حدوداً یک ماه پیش در یک سانحه رانندگی در معرض خطر نابینایی قرار گرفت. پزشکان تاجیک از او قطع امید کرده بودند و او را برای درمان به مسکو فرستاده بودند.
برزو عبدالرزاق، هنرمند تاجیک: « بله، می‌خواستم خودکشی کنم، خسته‌ام از جامعه بی‌هنر»
هنرمندی که تمام عمر تنها روی نمایش‌های خودش کار کرده و با توجه به کاهش بینندگان تئاتر در تاجیکستان درآمد او نیز بسیار کاهش یافته، روشن بود که توان پرداخت مخارج بیمارستان در مسکو را ندارد. چنین بود که دوستان و دوستداران برزو عبدالرزاق در شبکه‌های اینترنتی تلاش کردند توجه اشخاص را برانگیزند و ترفندهایی برای کمک به این هنرمند محبوب تاجیک بیندیشند.
خلیل قیومزاد، یکی از خبرنگاران جوان تاجیک که هر روز از برزو عبدالرزاق در بیمارستان دیدار می‌کرد گفت‌وگوی مفصلی با او انجام داد و منتشر کرد. در این گفتوگو برزو از ناامیدی و از قصد خودکشی که از سال‌ها پیش با او بوده سخن گفت. او همچنین از خستگی از جامعه تاجیک حرف زد و از برخورد بد پلیس در کوچه و خیابان‌ها. این گفتوگو بسیاری از دوستداران عبدالرزاق را نگران کرد.
راهی مسکو شدم تا با برزو گفت‌وگویی رودررو داشته باشم و از دلایل خستگی‌هایش بپرسم. گفتوگو به دو زبان تاجیکی و روسی انجام شد که بخش تاجیکی آن اکنون آماده پخش است.
برزو نرمخو و نرم‌سخن و همچنین مهربان است. او می‌گوید این خصلت‌ها را از زنانی که در دامن آن‌ها پرورش پیدا کرده آموخته است. می‌گوید برای همین هم برایش سخت است که در جامعه مردسالار و خشن تاجیکستان کارهای حتی ساده و روزانه را پیش ببرد. چه برسد به مسائل پیچیده و دشواری مانند گرفتن مجوز برای اجرای نمایش‌هایش.
این گفتوگو را می‌توانید از طریق فایل صوتی زیر بشنوید:
●پاره‌ای از گزارش‌ها و گفت‌و گوهای شهزاده سمرقندی در برنامه «با همسایگان»:
ادیبه عزیز: «به خاطر فروغ به ایران رفتم»
جشنواره فیلم «دیدار» در تاجیکستان
شمسیه حسنی: «می‌خواهم خاطره جنگ را از دیوارهای کابل پاک کنم»
داستان قصه‌‌گو شدن یک هنرمند تاجیک
محمد جان شکوری: «راه من به بخارا بسته است»
تاجیکان، سنتی‌ترین مردم فارسی‌زبان
نیما یوشیج تاجیکان ۱۰۰ ساله شد