پس از به امضا رسیدن توافقنامه بین آمریکا و نمایندگان طالبان در دوحه، قرار است که در تاریخ ۱۰ ماه مارس مذاکرات بیناـ‌افغانی برگزار شود تا گفت‌وگو با نمایندگان طالبان در راستای آوردن صلح به افغانستان را انجام دهند. اما تا به‌حال که کمتر از یک هفته مانده به این تاریخ است، نمایندگان این هیأت انتخاب نشده اند و این نگرانی زنان فعال جامعه را افزایش داده است.

نیلوفر لنگر، روزنامه‌نگار معتقد است که مردم افغانستان، چه زن و چه مرد، از افکار و ایدئولوژی طالبانی آگاه هستند و باور دارند که با چند بار دور میز نشستن به منظور صلح و همکاری با دولت نظر و باورهای آنها تغییر نخواهد کرد.

گفت‌و‌گوی «زمانه» با نیلوفر لنگر را در ادامه بشنوید:

یکی از نگرانی‌های عمیق زنان افغانستان در مرحله پسا صلح با طالبان برداشت مختلف گروه طالبان از دین است. نمایندگان طالبان هر بار که از رعایت حقوق زنان در افغانستان صحبت کرده اند گفته اند که با آن هیچ مشکلی ندارند اما در چارچوب قوانین شریعت به آن خواهند پرداخت.

به قول اعضای کمیته دادخواهی زنان افغانستان، مشکل اساسی این نوع برخورد با حقوق زنان در این است که در شریعت، از منزل بیرون آمدن زنان بدون همراه مرد محرم ممنوع است و به این ترتیب،‌ مثلاً برای زنان شاغل و فعال در سراسر افغانستان مشکلات جدی به وجود خواهد آمد. به علاوه، دیگر آزادی‌های اجتماعی که زنان افغانستان در این مدت با سختی و مشکلات زیاد در شهرهای بزرگ به دست آورده اند، شاید دوباره ازدست برود.

نیلوفر لنگر، روزنامه‌نگار معتقد است که طالبان «هر قدر نقاب به رو بزنند» و بگویند که با قوانین مدنی و قانون اساسی کشور پابند خواهند بود اما در عمل همان را خواهند کرد که ۱۸ سال پیش در کشور به نمایش گذاشتند.

به باور این روزنامه‌نگار، ایدئولوژی طالبان خود در اصل ضد زن است. تعریف و تفسیر از زن در ایدئولوژی طالبان یک تعریف بسیار وحشتناک و پیچیده در پرده‌های تاریک و سیاه جهالت است.

نیلوفر لنگر می‌گوید هیچ نوع اعتماد و امیدواری نسبت به این که طالبان بخواهند به آزادی‌های مدنی و ارزش‌های دموکراتیک در برابر زنان پایبند بمانند، وجود ندارد. مردم افغانستان به خصوص زنان حق دارند نگران فردای آن روزی باشند که «طالب در حکومت سهیم شود».

این روزنامه‌نگار معتقد است که تمام قول و وعده‌های که دولت افغانستان برای تامین حقوق برابر و امنیت شغلی و اجتماعی زنان داده شعاری بیش نیستند و در عمل دولت تا حال نتوانسته به وعده‌های خود عمل کند و بعید است که در جریان مذاکرات این موضوع‌های مهم را مورد معامله قرار ندهد.

در مذاکرات اولیه آمریکا با طالبان موضوع زنان و آزادی‌های اجتماعی و سیاسی آنها نه این که برجسته نشد بلکه در حاشیه قرار گرفت و با توافق بر سر مسائل نظامی و سیاسی و اقتصادی به امضا رسید. حالا تمام امیدها در هیات مذاکرات بیناـ‌افغانی ست که قرار است به نمایندگی از همه شهروندان افغانستان با طالبان به دور میز مذاکره بنشینند.

اگر این بار هم حضور زنان و مسایل مورد نگرانی آنها به طور سمبلیک و ظاهری باشد و توافق‌نامه بین دولت افغانستان و طالبان نیز بدون درنظر گرفتن مطالبات زنان به انجام برسد، آن وقت به گفته خانم لنگر چالش‌های جدی‌تر از قبل در انتظار مردم افغانستان خواهد بود.


در همین زمینه: