محمود احمدی‌نژاد، رئيس‌جمهور ايران در مجمع عمومی سازمان ملل سخنانی کلی درباره وضع “یأس‌آور” جهان بيان کرد و از “نظم جديد جهانی” و “ظهور منجی” سخن گفت.

در حالی که روز گذشته باراک اوباما، رئيس‌جمهور آمريکا در سخنان خود به موارد مشخص و چالش‌برانگيز جهانی از جمله برنامه هسته‌ای ايران پرداخت و وعده داد که آمريکا در برابر دستيابی ايران به سلاح هسته‌ای خواهد ايستاد؛ و در حالی که رسانه‌های جهان پاسخ محمود احمدی‌نژاد به اوباما را انتظار می‌کشيدند، رئيس‌جمهور ايران در سخنان امروز چهارشنبه پنجم مهرماه خود به صحبت‌های کلی درباره “به‌سر رسيدن نظام حاکم بر جهان” بسنده کرد.

محمود احمدی‌نژاد در شصت‌وهفتمين نشست ساليانه مجمع عمومی سازمان ملل طی سخنانی از “صلح و دوستی و عدالت” گفت.

وی با اشاره به جنگ‌ها، اختلافات قومی، ظلم‌ها و ستم‌های تاريخی، گفت: “اگر ده‌ها وضعيت نامطلوب ديگر در حيات بشری رخ نمی‌داد و موجود نبود تصور کنيد که در آن صورت زندگی چقدر زيبا و تاريخ چقدر دوست داشتنی بود.”

سخنان احمدی‌نژاد در آخرين حضور وی در مجمع عمومی سازمان ملل بسيار ملايم‌تر از سخنان دوره‌های پيشين او بود

وی در اين بخش از سخنان خود تنها اشاره غيرمستقيم کوچکی به فيلم ضداسلامی “بی‌گناهی مسلمانان” کرد که انتشار آن خشونت‌هايی را در کشورهای اسلامی دامن زد. احمدی‌نژاد از “دادن فرصت برای توهين به مقدسات بشری” سخن گفت بدون آن‌که به اين فيلم و آمريکا به‌طور مستقيم اشاره‌ای کند.

احمدی‌نژاد سپس به تشريح وضعيت کنونی جهان پرداخت و گفت “فقر و فاصله طبقاتی در حال گسترش است”؛ “مفاهيم اخلاقی، فرهنگ‌های اصيل، خانواده و شخصيت زن” در حال انقراض و مورد حمله‌اند؛ جهان به لحاظ سياسی و امنيتی از طريق “تهديد با سلاح اتمی” و “تهديد ايران به حمله نظامی از سوی صهيونيست‌های بی‌فرهنگ” در وضعيت ناامنی است؛ محيط زيست توسط “عده‌ای بی‌مبالات و بی‌مسئوليت متحمل گسترده ترين تخريب‌ها است” و “خشکسالی و سيل و زلزله و انواع آلودگی، حيات انسانی را به مخاطره جدی انداخته است.”

احمدی‌نژاد تأکيد کرد: “همه از وضع موجود و نظام حاکم بين‌المللی ناراضی و البته از آينده آن مأيوسند.”
وی افزود: “عامل اصلی و مسئول حوادث تلخ تاريخ و وضع ناگوار امروز، مديريت حاکم بر جهان و مدعيان و قدرتمندان بين‌المللی دل‌سپرده به شيطان هستند.”

رئيس دولت دهم، مديريت و نظم امروز حاکم بر جهان را مورد انتقاد قرار داد و گفت: “جهان نيازمند انديشه و نظم جديدی است.”

به‌گفته احمدی‌نژاد چنين نظمی با مشارکت همگانی در مديريت جهانی محقق می‌گردد و آن را با “توکل به خدا”، “پافشاری بر عدالت” و “اصلاح ساختار سازمان ملل، بر محور منافع همگان و مصلحت جهان” ممکن دانست.

وی گفت: “سازمان ملل اکنون از کارآيی لازم برخوردار نيست و ادامه اين روند، يعنی کاهش اميد به ساختار جهانی برای دفاع از حقوق ملت‌ها.”

احمدی‌نژاد موقعيت جهان را “در نقطه عطف تاريخی” عنوان کرد و بر اهميت جنبش عدم تعهد تأکيد نمود.

رئيس‌جمهور ايران در پايان سخنان خود از “ظهور منجی” يا امام دوازدهم شيعيان سخن گفت و آمدن او را “پايان ظلم، بداخلاقی، فقر و تبعيض و آغاز عدالت و عشق” خواند.

به‌هنگام سخنرانی محمود احمدی‌نژاد نمايندگان چند کشور از جمله اسرائيل و کانادا محل اجلاس را ترک کردند.

سخنان محمود احمدی‌نژاد بدون اشاره‌ای حتی کوچک به مسئله هسته‌ای ايران که اکنون يکی از چالش‌های بزرگ جمهوری اسلامی در جهان به‌شمار می‌رود، تعجب‌برانگيز است.

سخنان احمدی‌نژاد در آخرين حضور وی در مجمع عمومی سازمان ملل بسيار ملايم‌تر از سخنان دوره‌های پيشين او بود.

اين سخنان در حالی بيان می‌شود که احمدی‌نژاد در يکی از گفت‌وگوهای خود با رسانه‌های آمريکايی در مدت اقامت در نيويورک از بهبود روابط ايران و آمريکا سخن گفت و همين گفته باعث شد تا ۲۶ تن از نمايندگان مجلس ايران امروز مواضع وی درباره مذاکره با آمريکا را “نامناسب و ناسازگار با راهبرد عزت، مصلحت و حکمت” بدانند و وی را مورد انتقاد قرار دهند.