عضو هیات مدیره اتاق بازرگانی ایران و پاکستان درباره وضعیت تجاری دو کشور در سال ۹۸ گفت ایران هیچ مراوده‌ بانکی‌ای با این کشور ندارد و هنوز همان تجارت محدود به صورت کالا به کالا، پیله‌وری، بازارچه‌های مرزی یا قاچاق باقی است. محمود تهیدست گفت ایران بزرگ‌ترین فرصت ترانزیتی قرن را به دلیل ضعف زیرساخت‌های بندر چابهار از دست داده است.

پاکستان رابطه با آمریکا را به رابطه تجاری با ایران ترجیح می‌دهد

به گفته محمود تهیدست از آنجا که پاکستان کشور فقیری است و اکثر هزینه‌های آن توسط آمریکا تامین می‌شود، طبیعی است که آنها تابع سیاست‌های آن کشور باشند:

«به هر حال آنها در ابتدا اولویت خود را در نظر می‌گیرند و در حال حاضر ارتباط با آمریکا برای آنها اولویت بیشتری نسبت به تجارت با همسایه شرقی‌شان دارد.»

عضو هیات مدیره اتاق بازرگانی ایران و پاکستان گفت به طور کلی پاکستان به تمام کالاهایی که در ایران تولید می‌شود احتیاج دارد و ایران هم می‌تواند برخی اقلام اساسی مانند برنج و گوشت را از این کشور تامین کند اما «بازی‌های سیاسی» جلوی تجارت را گرفته است.

محمود تهیدست با اشاره به رقابت بندر گوادر با بندر چابهار گفت:

«پس از فروپاشی شوروی، بازار کشورهای مشترک‌المنافع برای قدرت‌های بزرگ اقتصادی یک هدف شد. بر همین اساس مسیرهای ترانزیتی که از آب‌های گرم به آن کشورها راه داشتند، فعال شد و بندر چابهار ایران و گوادر پاکستان اصلی‌ترین مسیرها بودند اما متاسفانه به دلیل ضعف مدیریت و عملکرد ما، می‌توان گفت این رقابت را به پاکستانی‌ها باختیم؛ به طوری که در هفته گذشته بندر گوادر به صورت رسمی افتتاح شد آن هم با ظرفیتی چندین برابر بندر چابهار.»

تهیدست با اشاره به اینکه پاکستان به دلیل رقابت با هندی‌ها این بندر را به طور کامل در اختیار چین قرار دادند و چین نیز با سرعت خیره‌کننده و سرمایه عظیم شروع به تجهیز این بندر کردند:

«می‌توان گفت ما بزرگ‌ترین فرصت ترانزیتی یک قرن اخیر را از دست دادیم.»

به گفته این عضو اتاق بازرگانی ایران، در حال حاضر مهم‌ترین مشکل این مسیر ترانزیتی نبود امنیت در افغانستان است.

تهیدست گفت:

«متاسفانه ما دیر به این نتیجه رسیدیم که بندر چابهار باید فعال شود و علاوه بر کارهای بندری باید سیستم حمل و نقل و راه‌آهن نیز احیا شود. ما هنوز یک کیلومتر ریل پرسرعت نداریم و بسیاری از زیرساخت‌ها در بندر چابهار آماده نیست، حتی هنوز جاده‌ها دو بانده نشده است. از طرف دیگر هیچ سرمایه‌گذار بخش خصوصی اعم از داخلی و خارجی به دلیل مشکلات متفرقه تمایلی به سرمایه‌گذاری در این حوزه ندارد. تمام اینها دست به دست هم داده که ما از پاکستان عقب بمانیم.»