به دنبال برگزاری مراسم شب شعر آذربايجانی، چهار تن از شهرهای شوط و ماکو احضار و بازداشت شدند.
به گزارش تارنمای مجموعه فعالان حقوق بشر در ايران (هرانا)، در پی برگزاری مراسم شب شعر آذربايجانی، از روز يکشنبه ۱۲ شهريورماه دو تن به نامهای ابراهيم فرخی، بابک محسننژاد دستگير و دو نفر ديگر به نامهای عزيز عمرانی و بهمن نصيرزاده احضار شدند.
بنا به اين گزارش، روز يکشنبه ۱۲ شهريورماه ابراهيم فرخی که شهروند ساکن تهران است و در مراسم شب شعر حضور داشت، بازداشت و به اداره اطلاعات ماکو منتقل شد.
همچنين روز سهشنبه ۱۴ شهريورماه، بابک محسننژاد از محل کار خود که يک عکاسی در چهارراه مرکزی شهرستان ماکو است بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.
مراجع قضائی هنوز از محل نگهداری و اتهامات وارده به اين دو، به خانوادههای آنها خبری ندادهاند.
از سوی ديگر عزيز عمرانی، رئيس پيشين شرکت آب و فاضلاب روستايی ماکو و خوی به اداره اطلاعات احضار شده اما وی به اين اداره مراجعه نکرده است.
اداره اطلاعات عزيز عمرانی را تهديد کرده است که اگر دوباره در چنين مراسمی حاضر شود، بازداشت خواهد شد.
جوامع قومی يا ملی ايران پيوسته از حقوق سياسی، مدنی، اقتصادی، فرهنگی (از جمله زبانی) و اجتماعی خود محروم بودهاند
همچنين بهمن نصيرزاده، شاعر و معلم اهل ماکو و دانشجوی کارشناسی ارشد نيز به اداره اطلاعات ماکو احضار شده که به دليل عدم مراجعه دستور بازداشت وی صادر شده است.
نصيرزاده پيش از اين نيز چندين بار توسط نيروهای امنيتی بازداشت شده است.
هرانا میافزايد در روزهای گذشته حسين حمزهلو رئيس شورای شهر شهرستان شوط نيز در روز چهارم شهريورماه جاری بازداشت شد و پس از يک هفته بهطور موقت آزاد گرديد.
جوامع قومی يا ملی ايران پيوسته از حقوق سياسی، مدنی، اقتصادی، فرهنگی (از جمله زبانی) و اجتماعی خود محروم بودهاند.
احمد شهيد، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، در آخرين گزارش تفصيلی خود (اسفندماه سال گذشته) در مورد وضعيت حقوق بشر در ايران، و بان کیمون، دبيرکل سازمان ملل متحد در گزارش يکم فروردينماه ۱۳۹۱ (۲۰ مارس ۲۰۱۲) خود اعلام کردند که محدوديت آزادی بيان و اجتماعات و تبعيض عليه گروههای اقليتهای قومی در ايران افزايش يافته است.
سازمان عفو بينالملل در گزارش سالانه خود در رابطه با وضعيت حقوق بشر در جهان که روز پنجشنبه چهارم خردادماه (۲۴ ماه مه) سال جاری منتشر شد در مورد حقوق اقليتهای قومی يا ملی در ايران نوشت: “جوامع اقليت قومی ايران شامل عربهای اهوازی، آذربايجانیها، بلوچها، کُردها و ترکمنها، با تبعيض ادامهدار در عمل و قانون مواجه بودند. استفاده از زبانهای اقليت در ادارههای دولتی و برای تدريس در مدارس هنوز ممنوع بود. فعالانی که برای حقوق اقليتها فعاليت میکردند مورد تهديد قرار گرفتند، دستگير شدند و به زندان افتادند.”