طرح‌های بسياری چون بيمه زنان خانه‌دار، کاهش ساعات کاری زنان شاغل، سرکار نرفتن زنان شاغل در روزهای پنج‌شنبه‌، بيمه مهريه و افزايش مرخصی زايمان مادران به طرح‌های فراموش‌شده دولت‌های نهم و دهم تبديل شده‌اند.

تارنمای فردا امروز دوشنبه ۱۳ شهريورماه گزارش داد، هفت سال از فعاليت دولت نهم و دهم سپری شده است در حالی که وعده‌های زيادی چون بيمه زنان خانه‌دار، کاهش ساعات کاری زنان شاغل، سرکار نرفتن زنان شاغل در روزهای پنج‌شنبه‌، بيمه مهريه و افزايش مرخصی زايمان مادران به زنان ارائه شده که هنوز از اجرا شدن بسياری از آنها خبری نيست.

دهم مردادماه سال جاری، مرضيه وحيد دستجردی، وزير بهداشت ايران از ارائه لايحه افزايش مرخصی زايمان برای مادران به دولت  خبر داد. در اين طرح، افزايش مرخصی زايمان مادران به مدت ۹ ماه برای زايمان‌های يک‌قلو و ۱۲ ماه برای زايمان‌های دوقلو و بيشتر پيش‌بينی شده است.

افزون بر وعده مرخصی زايمان، قرار است به پدران نيز مرخصی ۱۰ روزه پس از تولد نوزاد ارائه شود.

اجرای طرح بيمه زنان خانه‌دار در آغاز بر عهده سازمان بهزيستی گذاشته شد و ۳۰ هزار زن در ۸۳ شهر کشور بيمه شدند اما ساير ۱۷ ميليون زن خانه‌دار ايرانی هنوز زير پوشش اين طرح قرار نگرفته‌اند

تارنمای خبرآنلاين نيز بهمن‌ماه سال گذشته به نقل از مريم مجتهدزاده، رئيس مرکز امور زنان نوشت، “لايحه مرخصی سه ساله به دانشجويانی که مادر می‌شوند به کميسيون لوايح دولت ارائه شده است.”

بسياری از منتقدان، لايحه کاهش ساعت کاری زنان شاغل را طرحی شتاب‌زده و يک بعدی می‌دانند که همه جوانب امر را نسنجيده‌ و در صورت تصويب اين لايحه مشکلاتی برای زنان شاغل ايجاد  می‌شود.

با اين وجود، طرح تعطيلی پنج‌شنبه مدارس ابتدايی دردی بر دردهای زنان شاغل اضافه کرده زيرا اکنون زنان شاغل، پنج‌شنبه‌ها بايد نگران تنهايی کودکان خردسال خود در خانه باشند.

در لايحه کاهش ساعت کاری زنان پيش‌بينی شده است “در راستای تحکيم خانواده و حمايت از زنان دارای شرايط خاص اجتماعی، ساعات کار زنان سرپرست خانوار، دارای فرزند زير هفت سال، همسر يا فرزند معلول و مبتلا به بيماری‌های خاص يا صعب‌العلاج برپايه تقاضای کارکنان مشمول اين قانون، با حفظ حقوق و مزايا از ۴۴ ساعت به ۳۶ ساعت کاهش می‌يابد.”

اسفند سال گذشته نيز، مريم مجتهدزاده از طرحی خبر داد که زنان شاغل پنج‌شنبه‌ها در خانه بمانند و سر کار نروند.

به گفته مخالفان اين طرح، زنان شاغل با اين تعطيلی دچار مشکل می‌شوند چون برپايه نظرسنجی‌های انجام شده، بيش از يک‌سوم زنان ايرانی در شهرهای بزرگ شاغل‌اند و بخش بزرگی از آنها روزهای پنج‌شنبه امکان مراقبت از فرزندان خود را ندارند.

از سوی ديگر، سال ۱۳۸۱ طرحی تصويب شد که برپايه آن زنان خانه‌دار با پرداخت ماهيانه پنج هزار تومان بيمه می‌شدند. اين طرح زنان ۱۸ تا ۴۵ ساله‌ای را دربر می‌گرفت که هيچ دريافتی از دولت به‌عنوان حقوق نداشته باشند.

اجرای طرح بيمه زنان خانه‌دار در آغاز بر عهده سازمان بهزيستی گذاشته شد و ۳۰ هزار زن در ۸۳ شهر کشور بيمه شدند اما ساير ۱۷ ميليون زن خانه‌دار ايرانی هنوز زير پوشش اين طرح قرار نگرفته‌اند.

سال ۸۸ سازمان بهزيستی اعلام کرد اين طرح از وظايف ما نيست و آن را‌‌ رها کرد. بسياری از کار‌شناسان و مسئولان علت اصلی اجرا نشدن اين طرح را نبود منابع مالی کافی برای اجرای آن می‌دانند.

با اين وجود، مريم مجتهدزاده ۱۹ارديبهشت‌ماه سال جاری از سپری شدن مراحل نهايی لايحه بيمه زنان خانه‌دار خبر داد درحالی که هيچ توضيحی درباره دستگاه متولی اجرا و چگونگی تأمين منابع مالی اين طرح ارائه نکرد.

۲۸ تيرماه سال جاری نيز زهره‌ لاجوردی، مدير سياسی فرهنگی مرکز امور زنان و خانواده نهاد رياست جمهوری گفت: “بيمه مهريه از سوی اين مرکز به وزارت دادگستری پيشنهاد شده است. يعنی مرد با توجه به توان مالی خود از ابتدای ازدواج، مبالغی را به‌صورت تدريجی به‌عنوان بخشی از مهريه برای زن پس‌انداز می‌کند.”

اين درحالی است که چند روز بعد وزارت دادگستری اعلام کرد هنوز پيشنهادی در اين زمينه دريافت نکرده‌است.

از چند ماه پيش نيز دولت و مجلس دهم اقداماتی را برای افزايش جمعيت و مبارزه با برنامه‌های پيش‌گيری از بارداری، ازجمله  سياست‌های تشويقی برای ازدواج‌های زودهنگام آغاز کرده‌اند.