کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی لایحه بودجه را در دست بررسی دارد. احمد علم‌الهدی، نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی اعلام کرد لایحه بودجه «تصویب‌شدنی» نیست. همزمان رئیس سازمان برنامه و بودجه شایعه تهدید به استعفای روحانی را رد کرد و قاسم میرزایی‌نیکو، نماینده اصلاح‌طلب هم از ارسال پیامک‌های تهدیدآمیز خبر داد: تکرار آنچه که در جریان تصویب لایحه پالرمو  و سی اف تی اتفاق افتاده بود.

کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی

نصرالله پژمان‌فر، نماینده جبهبه پایداری از مشهد در گفت‌و‌گویی ادعا کرد که در جلسه رئیس سازمان برنامه و بودجه با کمیسیون تلفیق، محمد باقر نوبخت نمایندگان را به استعفای رئیس جمهوری در صورت تصویب نشدن کلیات لایحه بودجه تهدید کرده است. نوبخت جمعه ۶ دی با انتشار پیامی در توییتر جبهه پایداری را به همدستی با دولت آمریکا برای به کاهش رساندن صادرات نفت ایران به صفر متهم کرد:

 «نمی‌دانم چرا برخی‌ها در داخل و متأسفانه از نمایندگان مجلس اصرار دارند که هدف ترامپ در سال آینده [برای به صفر رساندن صادرات نفت ایران] حتماً محقق خواهد شد. در همین راستا دروغی چون “تهدید به استعفای رئیس جمهور برای تصویب کلیات لایحه بودجه در کمیسیون تلفیق”! را نیز منتشر کردند که فراتر از کذب و مضحک بودنش، اهانتی آشکار به همکاران خودشان در مجلس است.»

نوبخت سپس در ادامه این پیام نوشت:

«آیا نمایندگان محترم مجلس چنین راحت مرعوب تهدیدهای تخیلی می‌شوند؟»

تهدیدها اما واقعی است

همزمان قاسم میرزایی‌نیکو، نماینده اصلاح‌طلب از گیلان در مصاحبه با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) از ارسال پیامک‌های تهدیدآمیز برای اعضای کمیسیون تلفیق و درز اطلاعات جلسات محرمانه این کمیسیون به بیرون خبر داد. میرزایی نیکو گفت:

«از همان نشست‌های اولیه کمیسیون تلفیق فضاسازی‌ها و جنجال‌آفرینی‌ها برای رد کلیات  بودجه از سوی جمعی خاص کلید خورد چنانچه در روز بررسی و رای‌گیری کلیات  بودجه در کمیسیون تلفیق بیش از ۱۰۰ پیامک در حمایت از رد  بودجه برای من ارسال شد، پیامک‌هایی که بعضاً تهدیدآمیز و برخی دیگر با ادبیاتی تند و زشت خواستار رد کلیات  لایحه بودجه از سوی اعضای کمیسیون تلفیق بودند.»

میرزایی نیکو که به مهندس فیروزه‌ای شهرت دارد، شایعه تهدید روحانی به استعفا در صورت عدم تصویب لایحه بودجه را نیز رد کرده است:

«برخی قید محرمانه بودن جلسات را برای فضاسازی به نفع خود مصادره کرده‌اند و هرچه  مطلوب خود و جریان سیاسی‌شان است را درست یا نادرست به بیرون منتقل می‌کنند. در نشست رأی به کلیات لایحه بودجه سال ۹۹ در کمیسیون تلفیق هرگز آقای نوبخت، رئیس سازمان برنامه بودجه سخن از استعفای رئیس جمهوری به میان نیاوردند. تعجب می‌کنم  که  طرح چنین مباحثی چگونه به  ذهن برخی افراد می‌رسد.»

هنگام بررسی لایحه مقابله با تأمین مالی تروریسم (CFT) برخی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی اعلام کرده بودند حدود ۵۰۰ یا ۶۰۰ پیامک تهدیدآمیز از شماره‌های مختلف دریافت کرده‌اند. به زودی مشخص شد منشأ پیامک‌ها مشهد بوده است. به گفته سهیلا جلودارزاده، نماینده تهران «برخی از این پیامک‌ها از شماره‌های شخصی و با الفاظ توهین‌آمیز و بعضاً آمیخته به تهدید بود.» علی مطهری که در آن زمان نایب رئیس مجلس بود سرانجام اعلام کرد که منشأ پیامک‌ها به افرادی تندرو می‌رسد که «حتی جبهه پایداری را هم قبول ندارند.» همین گروه‌ها در مجمع تشخیص مصلحت هم در رئزهای منتهی به بررسی لایحه کنوانسیون پالرمو نیز بسیار فعال بودند. در حوزه علمیه قم تجمعاتی برگزار کردند و عده‌ای هم در مخالفت با لوایح پولشویی در مسجد لولاگر تهران به تحصن نشستند.

علم‌الهدی: «از خدا» بترسید

احمد علم‌الهدی، نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی ۶ دی در نماز جمعه مشهد خطاب به اعضای کمیسیون تلفیق گفت لایحه بودجه «تصویب‌شدنی» نیست:

«این چه بودجه‌ای است که شما کلیات آن را تصویب کردید؟ در این بودجه راهکار دریافت مالیات مشخص شده است که شما تصویب کردید؟ آیا مساله معافیت مالیاتی را حل کرده‌اید؟ این بودجه کسری دارد؛ این کسری چگونه قرار است تامین شود؟ تا کی قرار است پول بدون پشتوانه چاپ شود و ارزش پول ملی کاهش پیدا کند؟ شما نمایندگان از خدا بترسید. این بودجه تصویب‌شدنی نیست.»

لایحه بودجه سال ۱۳۹۹ با پیش‌بینی ۴۸۴ هزار میلیارد تومان منابع بودجه عمومی تنظیم شده است. به گفته مژگان خانلو، سخنگوی ستاد بودجه سهم درآمدهای عمومی شامل درآمدهای مالیاتی، حقوق ورودی و سایر درآمدهای دستگاه‌های اجرایی، ۲۶۱ هزار میلیارد تومان است که در مقایسه با سقف پیش‌بینی شده هزینه‌ها (۳۶۷ هزار میلیارد تومان) بیانگر حدود ۱۰۶ هزار میلیارد تومان کسری تراز بودجه است. قاسم میرزایی‌نیکو، نماینده گیلان در مصاحبه با ایسنا مخالفان دولت را به «هرج و مرج‌آفرینی متهم کرد:

«برخی‌ها با هرج و مرج‌آفرینی هویت می‌گیرند و در بحث بودجه هم چون بی‌قانونی برایشان بهتر از داشتن حتی قانون‌نویسی بد است، ترجیح می‌دهند که مسیر را به سمت بی‌قانونی ببرند تا در فضای متزلزل و غبار آلود به صید سیاسی‌شان برسند.»

بیشتر بخوانید: