محمد خاتمی، رئیس جمهوری پیشین ایران در جمع شماری از خبرنگاران گفت که “وضع خوب نیست” و “امید به آینده کم‌رنگ‌تر شده است.”
 
به گزارش وب‌سایت رسمی محمد خاتمی، وی که به مناسبت هفدهم مرداد روز خبرنگار در ایران، با شماری از خبرنگاران دیدار داشت، گفت: “ما بر این باوریم که وضع خوب نیست، در حالی که در آمدی که از ناحیه نفت در این سال‌ها مملکت داشته است قابل مقایسه با گذشته نیست و می‌بایست شاهد پیشرفت‌های سریع و همه جانبه و کم شدن مشکلات و بهبود زندگی مردم باشیم.
 
رئیس جمهور پیشین ایران ادامه داد: “اگر گرانی و تورم هست، اگر تولید لطمه خورده است، اگر امید به آینده کم رنگ‌تر شده است، پرداختن به این امور در کنار مسائل سیاسی و رسیدن به راه حل‌هایی که هم وضع کشور بهتر شود، هم وضع مردم و مدیریت جامعه بهبود یابد و از امکانات به نفع مردم و حل تنگنا‌ها و مشکلات روزمره آنان بهره برداری شود نیز لازم است.”
 
محمد خاتمی:”اینک هر چه گفته شود گرانی و تورم نیست بالاخره مردمی که به بازار می‌روند می‌بینند قیمت مرغ و بسیاری از کالا‌ها چندبرابر شده است چه احساسی دارند؟”
وی در رابطه با گرانی‌های اخیر که بر روی قیمت شماری از کالاهایی اساسی مورد نیاز مردم تاثیر گذاشته است، گفت: “اینک هر چه گفته شود گرانی و تورم نیست بالاخره مردمی که به بازار می‌روند می‌بینند قیمت مرغ و بسیاری از کالا‌ها چندبرابر شده است چه احساسی دارند؟”
 
برخی مقامات رسمی و امامان جمعه  گرانی‌های اخیر را “کاذب” و “جنگ روانی دشمن” عنوان کرده‌اند.
 
محمد خاتمی در بخشی دیگر از سخنانش به بازداشت و زندانی بودن روزنامه‌نگاران منتقد پرداخت  و بار دیگر خواستار آزادی زندانیان سیاسی شد و گفت: “متأسفم که در کشور به صراحت اعلام می‌شود که اصلاً زندانی سیاسی نداریم. خیر، زندانی سیاسی داریم. وقتی گفته می‌شود آنان که گرفتارند نه روزنامه نگارند و نه سیاسی دست برای هرگونه برخورد با این افراد باز می‌شود.”
 
در چهار سال گذشته  در پی حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری شمار زیادی از فعالان سیاسی، مدنی و روزنامه‌نگاران منتقد بازداشت شده‌اند. مسئولان امنیتی و قضایی ایران وجود زندانی سیاسی در این کشور را انکار می‌کنند و بازداشت‌شدگان پس از انتخابات را “فتنه‌گر” می‌نامند.
 
رئیس جمهور دوران اصلاحات با انتقاد از “فضای نامطلوب فرهنگی و دانشگاهی کشور” ادامه داد: “برخوردهای نادرستی نسبت به اساتید و دانشجویان هست و فشارهایی که روی هنرمندان و روزنامه نگاران و ناشران وارد می‌آید، حتی روزنامه‌ها از طریق بعضی تشکیلات دچار محدودیت می‌شوند.”
 

به گفته وی: “الان گلوگاه‌ها و فیلترهایی که بر سر راه کتاب، فیلمنامه و … هست هنرمند و نویسنده را در تنگنا قرار می‌دهد. تازه اگر هم از این‌ها بگذرد معلوم نیست که با فشارهای بعدی بتواند با امنیت کارش را بکند.”