مجلس شورای اسلامی ایران ۳ مهر ۱۳۹۸ طرحی یک فوریتی با عنوان «رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی کشور» را با امضای ۵۷ نماینده مجلس تدوین کرد.قرار است هفته آینده در کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری چندین طرح از جمله رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی به بحث گذاشته شود. زمانه یک نظرسنجی درباره سیاستهای حکومتی در قبال آموزش همگانی زبانهای خارجی برگزار کرده است.
طرح رفع انحصار از زبان انگلیسی انتقاد کارشناسان حوزه آموزش، مدرسان زبان انگلیسی و بسیاری از کاربران اینترنتی را به همراه داشت. طرح در حالی از سوی مجلس تدوین شد که وزارت آموزش و پرورش از وجود آن اظهار بیاطلاعی کرد.
بر اساس طرح «رفع انحصار از زبان انگلیسی در نظام آموزش همگانی کشور» دانشآموزان برای یادگیری زبان انگلیسی باید به آموزشگاههای آزاد مراجعه کنند. این گروه از نمایندگان همچنین اعلام کردند دانشآموزانی که با هدف مهارتآموزی و ورود سریع به بازار کار مسیر تحصیل در شاخههای کار و دانش و فنی و حرفهای را انتخاب کردند، لازم نیست با زبان انگلیسی آشنا باشند.
تبار این ایده اما به علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی بازمیگردد. خامنهای که حساب توئیتری انگلیسی دارد، در دیدار با شماری از معلمان به مناسبت روز معلم در اردیبهشت ۹۵ گفت:«این اصرار بر ترویج زبان انگلیسی در کشور ما یک کار ناسالم است. بله، زبان خارجی را باید بلد بود امّا زبان خارجی که فقط انگلیسی نیست، زبان علم که فقط انگلیسی نیست. چرا زبانهای دیگر را در مدارس بهعنوان درس زبان معیّن نمیکنند؟ چه اصراری است؟ این میراث دوران طاغوت است، این میراث دوران پهلوی است. زبان های کشورهای پیشرفتهی شرقی هم زبان بیگانه است، این ها هم زبان علم است.»
رهبر جمهوری اسلامی که از چندین سال پیش ایده «تهاجم فرهنگی» را کنار گذاشته و از «پروژه نفوذ» سخن میگوید، تدریس زبان انگلیسی در دبستانها و پیشدبستانیها را نمونهای از این «نفوذ» خواند. پس از آن بود که شورای عالی آموزش و پرورش از ممنوعیت تدریس زبان انگلیسی در سطح آموزش ابتدایی خبر داد.
در عین حال، عدهای نیز در عین انتقاد از طرح حکومتی بالا، انحصار زبان انگلیسی بر برنامه آموزشی مدرسهها را به نقد میکشند.
در نظرسنجی زیر میخواهیم نظر شما را درباره سیاستهای حکومتی در قبال آموزش همگانی زبانهای خارجی بپرسیم.
اگر پیشتر عضو پنل زمانه شده باشید، نظرسنجی به صورت یک ایمیل برایتان ارسال شده است. اگر هنوز عضو پنل ما نیستید، میتوانید با استفاده از لینک زیر در نظرسنجی شرکت کنید.
◄ با کلیک بر این لینک در نظرسنجی زمانه درباره آموزش زبانهای خارجی شرکت کنید
نظرسنجی زمانه درباره آموزش همگانی زبانهای خارجی در ایران به مدت ۷۲ ساعت از پنجشنبه ۹ آبان / ۳۱ اکتبر تا یکشنبه ۱۲ آبان / ۳ نوامبر برگزار خواهد شد.
نظرسنجیهای آینده
پنل نظرسنجی زمانه همزمان با روز جهانی آزادی مطبوعات سال جاری (سوم مه) راهاندازی شد. زمانه تا کنون پنج نظرسنجی برگزار کرده است.
از شما خواهش میکنیم که برای شرکت در نظرسنجیهای آینده و نیز برای پیشنهاد موضوعات موردنظرتان برای نظرسنجی در پنل ما عضو شوید. برای عضویت در پنل کافی است به چند سوال در این لینک پاسخ دهید. اطلاعات شما به صورت امن و ناشناس ذخیره خواهند شد و در اختیار هیچ طرف دیگری قرار نخواهد گرفت. پس از عضویت در پنل، در هر نظرسنجی ایمیلی با لینک آن برای شما فرستاده خواهد شد. توضیحات بیشتر در: به پنل نظرسنجی “زمانه” بپیوندید
برای ارتباط با پنل نظرسنجی از ایمیل روبرو استفاده کنید: [email protected]
نظرسنجیهای پیشین زمانه:
- پاسخها به نظرسنجی درباره بیانیههای اخیر فعالان داخل: حمایت قاطع از خواستهها، تفاوت در روشها
- اکثریت پاسخدهندگان به پرسشهای زمانه درباره مسأله مسکن: راهحل، تحول بنیادی در عرصه سیاست است
- اکثریت شرکتکنندگان در نظرسنجی زمانه درباره تنش میان دولتهای ایران و آمریکا: حمایت از مذاکره، نه به جنگ، نه به رژیم
- اکثریت پاسخدهندگان به نظرسنجی زمانه: مجلس بریده از مردم است؛ در انتخابات شرکت نمیکنیم
با سلام
این مسآله ای است که باید بطور علمی، و در ضمن آن؛ بیطرف، و با درنظرداشت همه ی جوانب، مورد تحقیق مؤثر منجر به تصمیم قرار بگیرد. نظرسنجی از مردمی که از میانه ی قرن نوزدهم تا کنون بودجه های گزافی را، چه از کیسه خانواده ها و چه از کیسه دولتها، خرج آموزش فرانسه وانگلیسی و عربی کرده و می کنند و هنوز هم ناراضی هستند و تقصیر را به گردن هر کس و هر چیزی جز ذات متناقض خود مسآله می اندازند، نه تنها به حل مسآله کمک نمی کند بلکه حتی به یافتن تصمیم درست هم راه نمی برد.
سیاسی کردن مسآله زبان (های قومی، ملی، بین المللی) نتیجه اش همین بیعدالتی هایی است که امروزه شاهدش هستیم.
ملی کردن یک زبان قومی بزور شمشیر سیاست در داخل یک کشور، درست مثل بین المللی کردن زبان قوم قوی تر در صحنه بین المللی، صرف نظر از دشواری های یادگیری زبان دوم، که کاربر را برای همیشه محتاج و مصرف کننده درجه ی دوم نگه می دارد، باعث ایجاد و رشد عقده حقارت می شود، که در فرد تشدید مشکلات یادگیری، پایین آمدن اعتماد بنفس، میل به جامعه ستیزی و دهها مشکل دیگر، و در سطح یک قوم و ملت واکنش های افراطی ملی گرایانه و ستیز معطوف به انزوای ملی و حصارکشی های افراطی را بدنبال دارد.
بله، بی تردید در روابط بین المللی به زبانی واسطه نیاز هست. اما بین المللی کردن یک زبان ملی در تاریخ سابقه های متعدد دارد و همه، بی استثنا، شکست خوردند و در نهایت به مرزهای ملی خود بازگشتند. زبان انگلیسی هم امروز همان راهی را می رود که اسلافش رفتند.
آیا نتیجه ی این بودجه های بسیار بسیار گزاف – که هیچوقت رقم های واقعی آن فاش نشده و نمی شود- ترجمه یک کتاب فارسی بوده – برای مثال شاهنامه ی فردوسی- توسط یک ایرانی ی زبان دیگرآموخته ؟
تسلط به زبان استعدادی طبیعی است که برای اولین بار در کودک و در محیط زبان اولش پرورده می شود و اگر در همان محیط زبانی تکمیل گردد، فراگیری زبان دوم از قوانین یادگیری پیروی می کند که بکلی با فرآیند اکتساب زبان اول متفاوت است. ما زبان دوم را همآنند فیزیک و شیمی و ریاضی و تاریخ و جغرافی و سایر دانش ها یاد می گیریم و درست به همان دلیل هم هست که متناسب با شدت و ضعف یادگیریمان اشتباه هم داریم.
زبان بین المللی باید بیطرف باشد و از لحاظ سیاسی و حتی زبانشناسی متضمن تبعیض نباشد. امکان یادگیری آن باید برای همه بطور یکسان فراهم باشد. اگر چشممان را به این حقایق، که احمد کسروی ها و بهمن شیدانی ها و ناصرالدین صاحب زمانی ها و دیگران فریاد کردند ببندیم و صورت مسآله را درست درک نکنیم، نه در سطح ملی به تصمیم درست می رسیم نه در سطح بین المللی.
با احترام
مظفری
Mozaffari / 02 November 2019