بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا، توافق دقیقهآخریِ برگزیت را به رای پارلمان این کشور میگذارد. نشست فوقالعاده روز شنبه پارلمان بریتانیا ممکن است، اکنون سه سال پس از رفراندوم برگزیت، بالاخره به تعیین مسیر خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا منجر شود.
بیش از سه سال از رفراندوم خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا میگذرد. در آن زمان، مردم این کشور به نسبت ۵۲ به ۴۸ درصد رای دادند تا بریتانیا اولین کشوری باشد که پروژه اتحاد اروپا را ترک میگوید. اکنون جانسون در تلاش است نظر مثبت پارلمان را درباره توافق خروج که پنجشنبه با بروکسل حاصل شد، جذب کند.
به گزارش خبرگزاری «رویترز»، در یکی از پرتبوتابترین صفحات سرگذشت برگزیت، قانونگذاران به شکلی استثنایی روز شنبه ۱۹ اکتبر/ ۲۷ مهر جمع میشوند. آخرین بار در سال ۱۹۸۲ و به خاطر حمله آرژانتین به جزایر فالکلند جلسه پارلمان روز شنبه برگزار شد.
امروز قرار است صدها هزار نفر نیز جلوی پارلمان تظاهرات کنند و خواستار برگزاری رفراندومی دیگر شوند.
جانسون این رای را آخرین فرصت برای خروج معقولانه و قابل برنامهریزی از اتحادیه اروپا ترسیم کرده است. نخستوزیر بریتانیا، گرچه بنا بر قانون موظف است که در صورت شکست این توافق، برگزیت را به تاخیر بیندازد، گفته که کشورش روز ۳۱ اکتبر از اتحادیه اروپا خارج خواهد شد. او در مورد چگونگی آن توضیحی نداده است.
بوریس جانسون هفتهای داغ را پشت سر گذاشت. او با ارائه توافق جدید برگزیت مخالفان خود را مات کرد، گرچه متحدان او در ایرلند شمالی با این توافق جدید مخالف بودند.
حزب اتحادگرای دموکراتیک ایرلند شمالی اعلام کرده بود که از پیشنویس توافقنامه نخستوزیر بریتانیا و اتحادیه اروپا حمایت نخواهد کرد. آرلن فاستر رهبر حزب و نیگل دادز، رئیس فراکسیون این حزب گفتند که حزب اتحادگرای دموکراتیک نمیتواند با امتیازهای پیشنهادی در مورد تعرفههای گمرکی و سایر موارد موافقت کند اما آنها برای دستیابی به توافقی «معقول» همکاری خود را با دولت را ادامه خواهند داد.
اما مخالفان جانسون نیز انتقاداتی جدی به توافق جدید وارد کردهاند، و آن را حتی بدتر از توافق ترزا می دانستهاند. جرمی کوربین، رهبر حزب کارگر بریتانیا در واکنش به حصول توافق تاره بین بریتانیا و اتحادیه اروپا با انتشار پیامی در توییتر گفت:
«تا آنجا که من میدانم، آقای نخستوزیر درباره توافقی حتی بدتر از [توافق] ترزا می (نخستوزیر پیشین بریتانیا) مذاکره کرده است. این حراج، حقوق، امنیت و خدمات سلامت عمومی ما را به خطر میاندازد. این [توافق] موجب وحدت ملی نمیشود و باید رد شود.»
پارلمان بریتانیا دچار اختلاف و چند دستگی است و جانسون در آن اکثریت ندارد. علاوه بر آن، مخالفان او در حال برنامهریزی برای ایجاد فشار و تخریب حداکثری پیش از انتخابات آینده هستند. جانسون حالا باید رای ۳۲۰ قانونگذار را برای تایید این توافق به دست بیاورد. اگر موفق شود، نام او به عنوان رهبری که توانست برگزیت را – چه خوب و چه بد – به سرانجام برساند، در تاریخ ثبت خواهد شد.
ترزا می، نخستوزیر سابق بریتانیا ناچار شده بود خروج کشورش از اتحادیه را به تاخیر بیندازد. پارلمان سه بار به توافق او رای منفی داد، تا جایی که می در نهایت ناچار به استعفا شد.
اکنون نیز مخالفان جانسون موارد اصلاحی را مطرح کردهاند که میتواند راه او برای خروج از برگزیت را دشوار کند.
اگر توافق او با اتحادیه رد شود، ممکن است که نمایندگان بر سر خروج بدون توافق یا برگزاری رفراندوم نیز تصمیمگیری کنند.